Ανάρτηση του Σταύρου Θεοδωράκη στο Facebook με αφορμή της επίσκεψή του στον ΑΝΙΜΑ - Σύλλογος Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής
Εθελοντές συλλόγων προστασίας ζώων, φωτογράφοι, πιτσιρίκια, γονείς με καρότσια, ρομαντικοί και σκληροπυρηνικοί οικολόγοι, έγιναν ένα το μεσημέρι της Κυριακής στο δάσος της Καισαριανής.
Όλοι με κομμένη την ανάσα περίμεναν να ανοίξουν τα χαρτόκουτα και να απελευθερωθούν στη φύση τα άγρια πουλιά.
Γερακίνες κυρίως, αλλά και ένας γκιόνης, ένας τσίφτης, μια τυτώ και ένας τεράστιος μπούφος. Κάποια χαρτόκουτα «χοροπηδούσαν» αφού οι ζωηροί ένοικοι τους ανυπομονούσαν να ανοίξουν τα φτερά τους και με τα ράμφη τους προσπαθούσαν να σκίσουν τα χαρτόνια. Η Μαρία Γανωτή όμως – η ιέρεια της άγριας ζωής – είχε το δικό της ρυθμό. Και - ήταν φανερό - ήξερε τι έκανε. Με την προστασία μόνο μιας σκουλάτης πετσέτας έχωνε τα χέρια της στα χαρτόκουτα, έπιανε τα αρπακτικά και με προσοχή τα παρέδιδε στους εθελοντές που τα απελευθέρωναν.
Κάθε φορά που ένα πουλί άνοιγε τα φτερά του, όλη η πλαγιά χειροκροτούσε. Για τη ζωή και την ελευθερία.
«Γιατί τον λένε μπούφο;», ρώτησε ένα πιτσιρίκι. «Εμείς τον λέμε μπούφο, επειδή μας κοιτάει με τα τεράστια μάτια του, αλλά καθόλου μπούφος δεν είναι σε αντίθεση με τους άλλους μπούφους που ξέρουμε», απάντησε η Μαρία.
Και μετά τα αρπακτικά και τα νυκτόβια πουλιά, οι εθελοντές απελευθέρωσαν σε διαφορετικά σημεία του δάσους σκαντζόχοιρους και χελώνες. Με ένα μελίσσι από πιτσιρίκια να τους ακολουθούν ενθουσιασμένα, σχεδόν εκστασιασμένα.
Και όταν όλα τέλειωσαν και οι καρδιές γύρισαν στους κανονικούς τους ρυθμούς ρώτησα τη Μαρία Γανωτή αν η πολιτεία αναγνωρίζει και βοηθάει την προσπάθεια τους. Δυστυχώς η απάντηση ήταν όχι. Αν και πρόκειται για είδη της ελληνικής πανίδας που προστατεύονται από τη νομοθεσία, το κράτος όχι μόνο δεν τους στηρίζει, αλλά αντίθετα τους δυσκολεύει, αφού ο νόμος εξισώνει τα κέντρα περίθαλψης με τις κτηνοτροφικές μονάδες!
Αυτό, λοιπόν, χρειαζόμαστε κι εδώ: μια λειτουργική νομοθεσία που θα δίνει βάρος στην προστασία της φύσης, στην προστασία των άγριων ζώων, χωρίς να βάζει εμπόδια στο έργο των οργανώσεων και των εθελοντών.