Το Αραίωμα των Ψεμμάτων: Όταν τα ροδάκινα γίνονται χρυσός

Τα αραιώματα της ελπίδας και η πικρή γεύση της προδοσίας επεισόδιο 2ο

Μια ιστορία που συνεχίζει να μας απασχολεί

Στο προηγούμενο μέρος, ταξιδέψαμε σε έναν κόσμο όπου η απληστία και η εξαπάτηση απειλούσαν να καταστρέψουν τη ζωή των αγροτών. Μια συνωμοσία με στόχο να υποβαθμίσει την ποιότητα των ροδάκινων και να εκμεταλλευτεί τους παραγωγούς, αποκάλυψε την ανθρώπινη φύση σε όλο της το μεγαλείο και την κακία της.

Τι μας επιφυλάσσει το μέλλον;
Σε αυτό το δεύτερο μέρος, θα συνεχίσουμε να παρακολουθούμε την εξέλιξη της ιστορίας. Θα δούμε πώς οι αγρότες θα αντιδράσουν στην απειλή που αντιμετωπίζουν. Θα καταφέρουν να ενωθούν και να βρουν μια λύση; Ή θα υποκύψουν στην πίεση και θα χάσουν τα πάντα;

Η Συνωμοσία του αραιώματος των αγροτών

Σκηνή 1 Στο γραφείο : Σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, γεμάτο από χαρτιά, επιταγές και διαφόρους  λογιστάδες   να μετρούν και  να καταμετρούν τα πάντα  και στο κέντρο, ένας άνθρωπος με βλέμμα αετού, ο Πρόεδρος, συνομιλεί με τους συνεργάτες του σκεπτικός αλλά ταυτόχρονα χαρούμενος γιατί είχε καταφέρει να πάρει το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής αλλά σαν αχόρταγος ήθελε να ξεζουμίσει τα πάντα.

Πρόεδρος: "Ω, συνεργάτες μου, η ώρα της συγκομιδής πλησιάζει στο τέλος , και μαζί της, μια χρυσή ευκαιρία. Τα ροδάκινα, αυτοί οι ήλιοι της γης, θα γίνουν το σκήπτρο της αυτοκρατορίας μας. Οι ποικιλίες και άλλες, σαν αδύναμοι στρατιώτες, θα πέσουν υπό το βάρος της απάτης μας θα τους πούμε ότι έχουμε φύρες . Με λίγη μαγεία, θα μετατρέψουμε τον χρυσό τους καρπό σε στάχτη, και τους αγνούς παραγωγούς σε ικέτες. Θα τους πείσουμε πως τα παιδιά της γης τους είναι άρρωστα, μικρόσωμα, ακατάλληλα για τον βασιλιά της αγοράς."

Συνεργάτης: "Αλλά, Αρχηγέ, πώς θα μπορέσουμε να εξαπατήσουμε αυτούς τους απλούς ανθρώπους της γης; Το καταφέραμε την πρώτη φορά τώρα λες να πιάσει; είναι ποιο πονηρεμένη από την προηγούμενη φορά ."

Πρόεδρος: "Χα! Αγαπητέ μου, έχω ήδη σπείρει τον σπόρο της αμφιβολίας στις καρδιές τους. Ένα ψέμα, επαναλαμβανόμενο αρκετές φορές, γίνεται αλήθεια. Θα τους στείλουμε ένα γράμμα, ένα ψεύτικο προφητικό μαντείο, που θα τους προειδοποιήσει για την καταστροφή. Θα τους πούμε ότι οι καιροί είναι κακοί, ότι η φύση τους έχει εγκαταλείψει εκεί θα το ρίξουμε τώρα λόγω κλιματικής  αλλαγής . Και οι αγρότες, φοβισμένοι και απελπισμένοι, θα πέσουν στα δίχτυα μας."


Σκηνή 2: Το χωριό των αγροτών

Αγρότης Ροδακινοπαραγωγός : "Ακούσατε το μαντείο; Τα ροδάκινα μας είναι καταραμένα! Θα μείνουμε φτωχοί σαν τους ζαχαράδες  ή θα την πατήσουμε σαν τους κτηνοτρόφους με την πανώλη!"

Αγρότης: "Τι θα κάνουμεΑχ... καλά  έλεγε η έρμη η μάνα μου γίνε ένα συνδικαλιστής  ή ένας συνεταιριστής  τώρα θα έτρεχα στα υπουργεία και θα ήμουν και Μύκονο

Γέρος Αγρότης: "Μην πιστεύετε σε αυτά τα ψέματα! Είναι παγίδα! Αυτοί οι έμποροι θέλουν να μας καταστρέψουν, να μας πάρουν τα πάντα. Κάτι πρέπει  να κάνουμε και να τους δείξουμε ποιοι είμαστε!"

Μονόλογος του Γέρου ροδακινοπαργωγού

"Αχχ βρε, τύραννοι της αγοράς, νομίζετε πως μπορείτε να εξαπατήσετε τη φύση; Πως μπορείτε να κλέψετε τον καρπό των κόπων μας; Δεν γνωρίζετε την καρδιά ενός αγρότη, που βλέπει τα παιδιά του να μεγαλώνουν κάτω από τον ήλιο. Εμείς, οι άνθρωποι της γης, έχουμε ρίζες βαθιές σαν τα δέντρα μας. Δεν θα σας επιτρέψουμε να μας σκοτώσετε. Θα αντισταθούμε, θα αγωνιστούμε, και θα νικήσουμε θα πάμε στου βουλευτές μας  να δω τι έχουν να μας πουν!"


Σκηνή 3: Επιστροφή στο σκοτεινό δωμάτιο

Πρόεδρος: "Ακούσατε; Οι αγρότες δεν υποκύπτουν! Τι θα κάνουμε;"

Συνεργάτης: "Φοβάμαι, Αρχηγέ, πως υποτιμήσαμε την δύναμη της ανθρώπινης θέλησης. Ίσως πρέπει να αλλάξουμε τα σχέδιά μας , μα πηγαίνουν στους βουλευτές."

Πρόεδρος: "Όχι! Δεν θα υποχωρήσω! Θα τους σπάσουμε το ηθικό! Θα τους δείξω ποιος έχει την εξουσία!"

Συνεχίζεται ……..

Και έτσι, η ιστορία των ροδακινιών συνεχίζεται, μια τραγωδία που ξεδιπλώνεται στα χωράφια και στις αγορές. Θα ανθίσουν άραγε νέες ελπίδες μέσα από αυτή τη θύελλα, ή θα σβήσει το φως της δικαιοσύνης κάτω από τον ζυγό της απληστίας; Μόνο ο χρόνος θα δείξει αν τα ροδάκινα θα συνεχίσουν να κοσμούν τα τραπέζια μας ή θα γίνουν ένα απλό κεφάλαιο σε ένα βιβλίο γεμάτο πίκρα και απογοήτευση.

"Αν και η ιστορία ξεδιπλώνεται σε έναν φανταστικό κόσμο, τα μηνύματά της διαπερνούν τα όρια της φαντασίας και αγγίζουν βαθιά την ανθρώπινη εμπειρία. Μας υπενθυμίζει ότι μέσα από τις ιστορίες, ακόμα και τις πιο φανταστικές, μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα τον κόσμο μας και να αναζητήσουμε λύσεις στα προβλήματά μας."