Γιατί πολύ απλά... αντί να αγοράζουμε απορρυπαντικά, να μαζεύουμε σε στοίβες όλα τα ρούχα, να βάζουμε πλυντήριο, να περιμένουμε να τελειώσει, να απλώνουμε, να στεγνώνουμε, να σιδερώνουμε, θα έχουμε την δυνατότητα να αγοράσουμε ρούχα που θα καθαρίζονται μόνα τους.
Ινδοί ερευνητές του Πανεπιστημίου RMIT ανέπτυξαν μια φθηνή και αποδοτική μέθοδο δημιουργίας ειδικών νανοδομών, που μπορούν να διασπούν/ υποβαθμίζουν την οργανική ύλη όταν εκτίθενται σε φως, απευθείας πάνω σε υφάσματα. Η έρευνα αυτή ανοίγει τον δρόμο για νανοτεχνολογικά υφάσματα τα οποία θα μπορούν να αυτοκαθαρίζονται άμεσα από λεκέδες, απλά και μόνο βάζοντάς τα κάτω από μια λάμπα ή εκθέτοντάς τα στον ήλιο.
Σύμφωνα με τον Dr. Ρατζές Ραμαναθάνα, η διαδικασία αυτή έχει μια μεγάλη ποικιλία εφαρμογών σε μεγάλο εύρος τομέων βιομηχανίας, όπως αγροχημικά, φαρμακευτικά και φυσικά προϊόντα, και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και σε επίπεδο βαριάς βιομηχανίας, απλά και μόνο αυξάνοντας την κλίμακα.
«Το πλεονέκτημα των υφασμάτων είναι ότι ήδη έχουν 3D δομή, οπότε είναι εξαιρετικά στην απορρόφηση φωτός, που με τη σειρά της επιταχύνει τη διαδικασία υποβάθμισης/ διάσπασης οργανικής ύλης» σημείωσε σχετικά, προσθέτοντας ότι υπάρχει βεβαίως ακόμα πολλή δουλειά που πρέπει να γίνει πριν αποφασίσουμε να…πετάξουμε τα πλυντήριά μας.
Οι ερευνητές δούλεψαν με νανοδομές βασισμένες στον χαλκό και στο ασήμι, που είναι γνωστά υλικά για τη δυνατότητά τους να απορροφούν φως. Όταν οι νανοδομές εκτίθενται σε φως, λαμβάνουν μια ενεργειακή ενίσχυση που δημιουργεί «θερμά ηλεκτρόνια»- που με τη σειρά τους απελευθερώνουν ενέργεια σε μια «έκρηξη» η οποία επιτρέπει την υποβάθμιση της οργανικής ύλης.
Η μεγάλη πρόκληση είναι η αξιοποίηση αυτής της τεχνολογίας εκτός εργαστηρίου, με την κατασκευή τέτοιων νανοδομών σε βιομηχανική κλίμακα και η μόνιμη εγκατάστασή τους σε υφάσματα. Η καινοτομία της ομάδας της RMIT είναι η καλλιέργεια νανοδομών απευθείας πάνω σε υφάσματα, μέσω βουτήγματός τους σε ειδικά διαλύματα, με τελικό αποτέλεσμα την ανάπτυξη σταθερών νανοδομών εντός 30 λεπτών.
Όταν οι νανοδομές αυτές εκτέθηκαν στο φως, σε κάποιες περιπτώσεις υφασμάτων χρειάστηκαν λιγότερο από έξι λεπτά για να λάβει χώρα ο επιδιωκόμενος αυτοκαθαρισμός