Του Νίκου Θυμάκη (*)
Εδώ και μέρες , οι συνάδελφοι από το Δήμο Πριγκηπονήσων, με παρότρυναν επιτακτικά να επισκεφθώ το πάρκο Emirgan, δίπλα στο Βόσπορο, για το 9ο Φεστιβαλ Τουλίπας. Αποφάσισα λοιπόν να αφήσω για μία ημέρα την αγαπημένη Χάλκη και να βρεθώ εκεί προκειμένου περισσότερο να δω τον τρόπο που οι Κωνσταντινουπολίτες προσεγγίζουν μία τέτοια εκδήλωση, να μπω δηλαδή στο «κοινωνικό» προφιλ του Πρασίνου για την Πόλη των πόλεων.
Και πραγματικά, δεν έπεσα έξω. Η γιορτή που έχει καθιερώσει ο Ταγιπ Ρετζεπ Ερντογάν από τότε που ήταν Δήμαρχος της Πόλης, έχει τρομακτικό κοινωνικό αντίκτυπο. Δεν αποτελεί απλά ένα φαντασμαγορικό γεγονός όπου εκατομμύρια τουλίπες φυτεύονται σε επιλεγμένους χώρους για να προβάλλουν την άνθισή τους μέσα από σχήματα και κατασκευές: είναι μία κοινωνική εκδήλωση με βαθύ περιεχόμενο, ένα «λαϊκό» προσκύνημα στην ομορφιά, την καλαισθησία , την πολιτική θα τολμούσα να πω διάσταση του Πρασίνου που προσφέρει στον άνθρωπο αναψυχή και διαφυγή. Οικογένειες παντού, νιόπαντρα ζευγάρια που φωτογραφίζονται σε κατασκευές, πικ νικ, χαλάρωση στους ατελείωτους δενδρώνες υπό σκιά, παιχνίδια γύρω από τη λίμνη και πολλά ακόμη…
Και συν τοις άλλοις , δουλεύει και η αγορά της Ανθοκομίας. Εξάλλου, οι Τούρκοι προσπαθούν να δείξουν δύναμη σε αυτό το κομμάτι , «αποκαθιστώντας» τη…βοτανική αλήθεια ότι ο λαλές (τουλίπα) , είναι δικό τους ενδημικό φυτό, κι όχι τυχαία, αφού ο κύριος θρησκευτικός χορός τους, αυτός των Δερβίσηδων, περιγράφει το άνοιγμα της «ιερής» τουλίπας , συμβόλου του Οθωμανισμού…
Αν και κατά την προσωπική μου άποψη, η συγκεκριμένη χρήση και αξιοποίηση του φυτικού υλικού αποτελεί υπερβολή που αγγίζει πολλές φορές στη συγκεκριμένη περίπτωση τα όρια του κιτς, δεν μπορώ να μην παραδεχθώ ότι ο κόσμος αγκαλιάζει τα πάρκα και το πράσινο μέσα από τέτοιες ενέργειες, τα νιώθει «δικά του», τα προσέχει, τα αναζητεί. Αναρωτιέμαι, αν στα δικά μας, όποια μεγάλα πάρκα υπάρχουν, μπορούμε έστω και με ήπιες εμβληματικές και σταθερές εκδηλώσεις , να φέρουμε τον κόσμο και κυρίως το παιδί , κοντά στη Φύση και το περιβάλλον. Το φεστιβάλ της τουλίπας, έστω και ανορθόδοξα κατά την προσωπική μου αυστηρή εκτίμηση, είναι μία δράση που ενώ δείχνει ακριβή, είναι κατά βαση για το λαό…και αυτό είναι το σημαντικότερο.
Εύχομαι να το ακούν οι «υποψήφιοι» δημαρχαίοι απανταχού της χώρας μας και να καταλάβουν ότι η ύπαρξη πρασίνου, εκδηλώσεων οργανωμένων και με σοβαρότητα, φέρνει αποτελέσματα και αποτελεί κοινωνικό αγαθό, ανεκτίμητο. Η Πόλη, μας δείχνει το δρόμο…
(*) Ο Νίκος Θυμάκης είναι γεωπόνος- σύμβουλος Πρασίνου και ειδικός σύμβουλος του Ελληνικού Συνδέσμου Εξαγωγέων Φυτικού Υλικού. Αυτήν την περίοδο βρίσκεται στη Χάλκη, όπου επιμελείται ως Project Manager την ανακατασκευή των θεματικών κήπων της Ιεράς Θεολογικής Σχολής , που βασίζεται στη μελέτη του Πανεπιστημίου NEAPOLIS Πάφου.