Η αιχμαλωσία, η ολιγωρία και η διαπλοκή σκοτώνουν τα δελφίνια - Και άλλο δελφίνι νεκρό στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο μετά τις ψεύτικες υποσχέσεις του Υπουργού Περιβάλλοντος Ιωάννη Τσιρώνη να βάλει τέλος στην κακοποίησή τους
Η άρνηση της κυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και του Υπουργού Περιβάλλοντος των Οικολόγων Πράσινων, Ιωάννη Τσιρώνη, να βάλουν ένα τέλος στην κακοποίηση των δελφινιών με την απαγόρευση της αιχμαλωσίας τους στα δελφινάρια, στιγματίστηκε από έναν ακόμη θάνατο δελφινιού στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο. Υπενθυμίζουμε ότι από τα έντεκα (11) δελφίνια που είχαν φτάσει στη χώρα μας το 2010, γεννήθηκαν- σύμφωνα με τις έως τώρα πληροφορίες μας- έξι (6), από τα οποία τα τέσσερα (4) απεβίωσαν πρόωρα μαζί με ένα ενήλικο αλλά νεαρό θηλυκό (μητέρα), ανεβάζοντας τον αριθμό των θανάτων σε πέντε.
Η Πρωτοβουλία Κατά της Αιχμαλωσία των Κητωδών (ΠΚΑΚ) από την αρχή σχεδόν της λειτουργίας του δελφιναρίου, με επιστολές και δελτία τύπου, έχει ενημερώσει το υπουργείο και τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες για τις επιπτώσεις τέτοιων επιχειρήσεων στα κητώδη και έχει καταθέσει, από το 2014, τεκμηριωμένη πρόταση απαγόρευσης της διατήρησης των ειδών αυτών στην αιχμαλωσία. Σήμερα πλέον, η κατάργηση των δελφιναρίων, αποτελεί παγκόσμιο αίτημα που προκύπτει από την επιστημονική γνώση και την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση. Στην Ελλάδα, όμως, τόσο ο τέως Υπουργός Περιβάλλοντος Ιωάννης Μανιάτης όσο και ο νυν,Ιωάννης Τσιρώνης, δεν έδειξαν καμία διάθεση να τροποποιήσουν και να προσαρμόσουν την υπάρχουσα νομοθεσία παρά τις υποσχέσεις με τις οποίες έχουν εκτεθεί δημόσια. Αντιθέτως, για "ανεξήγητους λόγους", συνεχίζουν να δείχνουν ανοχή στη λειτουργία αυτής της αναχρονιστικής και βάρβαρης επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Καταγγέλλουμε την ολιγωρία ή/ και την αδιαφορία της κυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και του Υπουργού Περιβάλλοντος Ιωάννη Τσιρώνη που, ως προς τα δελφίνια, δεν διαφοροποιείται σε τίποτα από τον προκάτοχό του, Ιωάννη Μανιάτη. Καταγγέλλουμε επίσης, μέλη πολιτικών κομμάτων που από ενδεχόμενη ιδιοτέλεια διασπείρουν ψευδή πληροφόρηση, επιστήμονες μη ειδικούς που, αν και απληροφόρητοι, επιλέγουν να μιλούν αυθαίρετα καθώς επίσης και ειδικούς που, αν και ενημερωμένοι, επιλέγουν να σιωπούν. Καταγγέλλουμε, ακόμα, οργανώσεις οι οποίες, για δικό τους όφελος, στηρίζουν την κακοποίηση των κητωδών, διαδίδοντας ανακρίβειες και όχι μόνο, και επιφυλασσόμαστε να προβούμε σε σχετικές ανακοινώσεις.
Τέλος καταγγέλλουμε τις μέχρι πρότινος όχι μόνο ψευδείς, αλλά και δόλιες διαδόσεις και τους ισχυρισμούς περί του τάχα μου δήθεν κινδύνου ευθανασίας των δελφινιών σε περίπτωση που κλείσει το δελφινάριο του Αττικού Πάρκου. Όπως αποδείχθηκε όσα δελφίνια επέζησαν μεταφέρθηκαν στο δημόσιο δελφινάριο της Λιθουανίας, όπου προφανώς θα επιστρέψουν και τα δύο εναπομείναντα (Ιάσωνας και Ερμής).
Μέχρι σήμερα, όταν ένα δελφινάριο κλείνει, τα δελφίνια μεταφέρονται σε ένα άλλο δελφινάριο. Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε με βεβαιότητα, ότι ποτέ και πουθενά κανένα δελφίνι σε αιχμαλωσία δεν έχει θανατωθεί ως πλεόνασμα (surplus), σε αντίθεση με άλλα είδη για τα οποία η πρόεδρος της EAZA (Ευρωπαϊκή Ένωση Ζωολογικών Πάρκων και Ενυδρείων), έχει παραδεχτεί δημοσίως ότι θανατώνονται κατά χιλιάδες ετησίως, μόνο και μόνο επειδή περισσεύουν. Η τεράστια δυσκολία της αναπαραγωγής των αιχμάλωτων δελφινιών και της απόκτησης από αυτά απογόνων βιώσιμων και ικανών να προσεγγίσουν το προσδόκιμο ζωής του είδους τους, καθώς επίσης και η πολυτιμότητα ειδικά των καλά εκπαιδευμένων ατόμων, καθιστούν τη θανάτωσή τους απαγορευτική. Από τούδε και στο εξής όμως, διαγράφεται μία καλύτερη προοπτική απελευθέρωσης σε ελεγχόμενα καταφύγια. Για παράδειγμα, από το δελφινάριο της Βαλτιμόρης που έκλεισε μετά από απόφαση του ιδιοκτήτη να εγκαταλείψει αυτή την αναχρονιστική και απάνθρωπη δραστηριότητα, τα δελφίνια θα απελευθερωθούν με τον τρόπο αυτό (σε ελεγχόμενο καταφύγιο) μέχρι το 2020. Κάτι ανάλογο προβλέπεται και για τα δελφίνια του μοναδικού δελφιναρίου της Φιλανδίας που έκλεισε τον Οκτώβριο του 2015, με πρωτοβουλία του Δήμου της πόλης Tampere, που υιοθετήθηκε πλήρως από τον Υπουργό Περιβάλλοντος.
Η αιχμαλωσία σκοτώνει τα δελφίνια. Και η διαπλοκή. Και η διαφθορά επίσης. Σε ολόκληρο τον κόσμο τα υπέροχα αυτά θηλαστικά αγοράζονται, δανείζονται, πωλούνται, ταξιδεύουν με αεροπλάνα, ανταλλάσσονται, νοικιάζονται, υποφέρουν. Toανυποψίαστο κοινό πληρώνει εισιτήρια για να τα δει και να τα θαυμάσει, ζητά να τα αγγίξει και όταν κάποια στιγμή εξαφανιστούν από το προσκήνιο δεν υπάρχει καμία ενημέρωση για την τύχη τους. Και όταν πεθάνουν τα κομματιάζουν και τα ταΐζουν στις τίγρεις και τα λιοντάρια. Στη θέση τους βάζουν άλλα, καινούργια και κανένας δεν καταλαβαίνει τη διαφορά.
Όταν το πείραμα της αναπαραγωγής στην αιχμαλωσία έχει αποτύχει παγκοσμίως εδώ και πολλές δεκαετίες. Όταν η θνησιμότητα, πάντοτε και παντού, είναι τόσο υψηλή. Όταν ο εμπλουτισμός της δεξαμενής των γονιδίων με άγριους γεννήτορες είναι πάντα και παντού αναγκαίος και αναπόφευκτος και αποτελεί μεγάλο πλήγμα για τους άγριους πληθυσμούς. Όταν οι δρόμοι της εμπορικής διακίνησης των δελφινιών (trafficking) έχουν πλήρως εξιχνιαστεί. Όταν το "ξέπλυμα" της παράνομης προέλευσης οδηγεί με συγκεκριμένους τρόπους και μέσα από συγκεκριμένες διαδρομές σε νομιμοφανή πιστοποιητικά. Όταν ο ισχυρισμός πως τα δελφίνια που γεννήθηκαν στην αιχμαλωσία υποφέρουν λιγότερο έχει καταρριφθεί. Όταν ο μύθος της δελφινοθεραπείας έχει καταρρεύσει. Όταν μετά και τον τελευταίο θάνατο του μικρού δελφινιού και την επιστροφή άλλων τριών στο Θαλάσσιο Μουσείο της Λιθουανίας, τα δελφίνια που έχουν απομείνει στο Αττικό πάρκο είναι πλέον μόνο δύο. Τι περιμένετε κ.κ. αρμόδιοι του Υπουργείου; Νέες εισαγωγές και νέους θανάτους; "Να ξαναδούμε δηλαδή το ίδιο έργο από την αρχή"; Γι' αυτό μας εμπαίζετε?
Ενημερώνουμε ότι η Π.Κ.Α.Κ. έχει καταθέσει στο υπουργείο όλα τα απαραίτητα έγγραφα και αναμένει την σχετική τροπολογία. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία πλέον...