Σύμφωνα με την ελληνική πρόταση, υπάρχει περίπτωση οι εργαζόμενοι που απασχολούνται σε επιχειρήσεις που πτωχεύουν να χάνουν την αποζημίωση τους.
Θα παραμείνουν οι εργατικές απαιτήσεις για τους οφειλόμενους μισθούς, καθώς και οι απαιτήσεις των ασφαλιστικών ταμείων, ανεξαρτήτως του χρόνου γέννησής τους, όχι όμως και για τις αποζημιώσεις.
Αυτή την εξαίρεση των αποζημιώσεων σε περιπτώσεις πλειστηριασμού ακινήτων ή πτώχευσής του εργοδότη, με την αλλαγή κατάταξης, προβλέπει το 47σέλιδο σχέδιο (σελίδες 27 και 28) της ελληνικής κυβέρνησης που έχει υποβληθεί στους δανειστές στο πλαίσιο της αλλαγής του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και του Πτωχευτικού Δικαίου.
«Ανατρέπεται ένα ιστορικό δικονομικό κεκτημένο των εργαζομένων και με δεδομένο το γεγονός ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το εκπλειστηρίασμα θα εξαντλείται υπέρ των ασφαλιστικών ταμείων και στην καλύτερη περίπτωση ενός μέρους των οφειλομένων μισθών, οι αποζημιώσεις στην πράξη θα γίνονται... καπνός», επισημαίνει στην «Η» ο δικηγόρος Γιάννης Καρούζος.
Το 2010, με το άρθρο 41 του ν. 3863/10, αναβαθμίστηκε η κατάταξη των απαιτήσεων των ασφαλιστικών ταμείων στην ίδια τάξη προνομίου με τις εργατικές απαιτήσεις για ικανοποίηση από την περιουσία του εργοδότη σε περιπτώσεις πλειστηριασμού ακινήτων ή πτώχευσης.
Η ΓΣΕΕ, έχοντας ως πάγια θέση τη διασφάλιση των απαιτήσεων των εργαζομένων, επικαλείται τις διεθνείς συμβάσεις υπ. αριθμ. 95 και 173 του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας που προβλέπουν την υποχρέωση του κράτους να κατατάσσει τις απαιτήσεις των εργαζομένων σε υψηλότερη προνομιακή βαθμίδα από τις άλλες προνομιακές απαιτήσεις του Δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων, έτσι ώστε η εργατική πλευρά να μην επωμίζεται το κόστος της αφερεγγυότητας του εργοδότη.
Πηγή : imerisia.gr