Μία ουσία της ρίγανης μπορεί να εξουδετερώνει τον ιό που κατ’ εξοχήν ευθύνεται για τις χειμερινές «ιώσεις στο στομάχι», σύμφωνα με μία νέα έρευνα.
Η ουσία λέγεται καρβακρόλη και καταπολεμά αποτελεσματικά τον νοροϊό, ο οποίος αποτελεί το συχνότερο αίτιο επιδημιών ιογενούς γαστρεντερίτιδας σε μικρούς και μεγάλους.
Η νέα έρευνα, που δημοσιεύεται στην «Επιθεώρηση Εφηρμοσμένης Μικροβιολογίας» (JAM), πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Αριζόνα.
Όπως διαπίστωσαν, η καρβακρόλη αφαιρεί το σκληρό, εξωτερικό πρωτεϊνικό περίβλημα του νοροϊού, καθιστώντας τον ευάλωτο στα απολυμαντικά.
Αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό, διότι ο ιός επιβιώνει για μεγάλο χρονικό διάστημα στις άψυχες επιφάνειες και σε κλειστούς χώρους όπου βρίσκονται πολλοί άνθρωποι όπως τα νοσοκομεία, τα σχολεία και τα γηροκομεία, σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου & Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ).
Όπως αναφέρει το ΚΕΕΛΠΝΟ σε ενημερωτικό δελτίο του, ο νοροϊός μπορεί να μεταδοθεί από άτομο σε άτομο ή ακόμα και με τα σταγονίδια από τον βήχα ή το φτάρνισμα, αλλά συνήθως μεταδίδεται από τα μολυσμένα τρόφιμα και το νερό.
Είναι ιδιαίτερα μολυσματικός διότι απεκκρίνεται σε μεγάλους αριθμούς από τα κόπρανα και τους εμέτους και μπορεί να ανιχνευθεί σε αυτά ακόμα και δύο εβδομάδες μετά την υποχώρηση των συμπτωμάτων των ασθενών.
Έχει επίσης την ικανότητα να επιβιώνει σε άψυχες επιφάνειες έως και 3 εβδομάδες, ενώ απαιτείται πολύ μικρός αριθμός ιών (10-100 ιϊκά σωματίδια) για να αρρωστήσει κάποιος. Γι’ αυτό και έχει πολύ μεγάλη σημασία η καλή απολύμανση των επιφανειών και το καλό πλύσιμο των χεριών.
Όταν ένας άνθρωπος μολυνθεί από νοροϊό, συνήθως αρρωσταίνει μέσα σε 24-48 ώρες, εκδηλώνοντας ναυτία, εμέτους, διάρροια (χωρίς αίμα), κακουχία, πόνους στους μυς (μυαλγία) και στην κοιλιά, και πυρετό.
Τα συμπτώματα αυτά εμφανίζονται ξαφνικά και διαρκούν από 12-60 ώρες, ενώ το περίπου 10% των ασθενών χρειάζονται ιατρική παρακολούθηση, στην οποία συμπεριλαμβάνεται και η εισαγωγή σε νοσοκομείο.
Στη νέα μελέτη, η δρ Κέλι Μπράιτ, από το Ερευνητικό Κέντρο Υδάτινων Πόρων (WRRC) του πανεπιστημίου, και οι συνεργάτες της έκαναν πειράματα στο εργαστήριο και διαπίστωσαν ότι η καρβακρόλη δρα απ’ ευθείας στην πρωτεϊνική κάψα του ιού, δηλαδή στο εξωτερικό, πρωτεϊνικό περίβλημά του που περικλείει το γενετικό του υλικό.
Η καταστροφή της κάψας αφήνει εκτεθειμένο το γενετικό υλικό, με συνέπεια να είναι πιο εύκολη η καταστροφή του.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ακριβώς επειδή η καρβακρόλη επιδρά στο εξωτερικό τμήμα του νοροϊού, είναι απίθανο η έκθεση σε αυτήν να οδηγήσει σε μετάλλαξη του ιού σε μια ανθεκτική μορφή ανθεκτική.
«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι η καρβακρόλη θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως απολυμαντικό των τροφίμων και πιθανώς των επιφανειών, ιδίως σε συνδυασμό με αντιμικροβιακές ουσίες», δήλωσε η δρ Μπράιτ.
«Έχουμε ακόμα αρκετή δουλειά μπροστά μας, αλλά ο μηχανισμός δράσης της καρβακρόλης είναι μοναδικός και πολλά υποσχόμενος».
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η καρβακρόλη ως απολυμαντικό των επιφανειών θα έχει μακρά διάρκεια και θα είναι άοσμη, μη διαβρωτική και ασφαλής.