Η καλλιέργεια του Κρόκου απαιτεί ακραίες κλιματικές συνθήκες.
Χρειάζεται ξηρό και θερμό καιρό το καλοκαίρι και κρύο το χειμώνα. Η γη στην οποία θα καλλιεργηθεί θα πρέπει να είναι ξηρή, ασβεστώδης, επίπεδη και χωρίς δένδρα. Το έδαφος πρέπει να είναι καλά στραγγιζόμενο, ώστε να απομακρύνεται το νερό και να αποφεύγονται έτσι πιθανές προσβολές μυκήτων στους βολβούς που θα έχουν ως αποτέλεσμα το σάπισμα τους.
Η συγκομιδή γίνεται στα τέλη Οκτωβρίου με αρχές Νοεμβρίου. Το λουλούδι του φυτού ανοίγει την αυγή και πρέπει να μείνει κατά το δυνατόν λιγότερο πάνω στο φυτό διότι μαραίνεται γρήγορα και τα 3 στίγματα χάνουν το χρώμα και το άρωμα τους. Για να παράγουμε 1 κιλό ζαφορά χρειαζόμαστε γύρω στα 150.000 λουλούδια κρόκου και γι' αυτό είναι από τα πιο ακριβά μπαχαρικά. Στην αγορά το μπαχαρικό συναντάται σε 2 μορφές σε ειδικές συσκευασίες. Κατά κανόνα το βρίσκουμε με τη μορφή ευλύγιστης, ελαστικής, χαλαρής υγροσκοπικής μάζας από ολόκληρα νήματα που προέρχονται από τα αποξηραμένα στίγματα των λουλουδιών του ή εναλλακτικά με τη μορφή σκόνης που προκύπτει από το άλεσμα των κόκκινων νημάτων του. Έχει πικρή γεύση και χρησιμοποιείται σε μικρές ποσότητες - μόλις 2 ή 3 κλωστές ή λίγη σκόνη - γιατί επιπλέον σε μεγάλες δόσεις (μόλις μερικά γραμμάρια) θεωρείται τοξικό και μπορεί να προκαλέσει ακόμη και θάνατο.