Υπάρχουν ορισμένα πράγματα που θα πρέπει να γνωρίζουμε και άλλα που σίγουρα θα πρέπει να αποφύγουμε.
Όλο και περισσότεροι άνθρωποι αποφασίζουν να καλλιεργήσουν τα δικά τους φρούτα και λαχανικά, είτε γιατί επιθυμούν να ελέγχουν όσο το δυνατόν καλύτερα τι τρώνε, είτε ως δραστηριότητα στον ελεύθερο χρόνο τους. Ωστόσο, σύμφωνα με το wikifarmer.com η καλλιέργεια φρούτων και λαχανικών στην αυλή μας εμπεριέχει ορισμένους κινδύνους. Υπάρχουν ορισμένα πράγματα που θα πρέπει να γνωρίζουμε και άλλα που σίγουρα θα πρέπει να αποφύγουμε.
Τι να προσέξουμε:
1) Εάν σκέφτεστε να καλλιεργήσετε καρπούζι από σπόρους, θα πρέπει να έχετε κατά νου ότι στις περισσότερες περιπτώσεις οι σπόροι που πιθανώς συλλέξατε μετά από την κατανάλωση καρπουζιού στο σπίτι, μπορεί να είναι στείροι και συνεπώς να μην είναι σε θέση να παράγουν βλαστήσουν και να παράγουν φρούτα. Αντ 'αυτού, εξετάστε την αγορά πιστοποιημένων σπόρων από έναν νόμιμο σημείο πώλησης. Αυτό το βήμα θα σας εξασφαλίσει σαφώς υψηλότερα ποσοστά βλαστικότητας, γεγονός που θα σας γλιτώσει από δυσάρεστες εκπλήξεις και χάσιμο πολύτιμου χρόνου.
2) Εάν σκέφτεστε να αρχίσετε την καλλιέργεια από νεαρά φυτά, μπορείτε να αγοράσετε τα φυτά σας από έναν πιστοποιημένο πωλητή και στη συνέχεια να τα μεταφυτεύσετε στις τελικές θέσεις τους. Στην αγορά μπορείτε να βρείτε φυτά καρπουζιού εμβολιασμένα ή μη. Οι παραγωγοί που επιλέγουν να χρησιμοποιήσουν εμβολιασμένα φυτά (κυρίως σε υποκείμενα κολοκύθας) επιδιώκουν να επωφεληθούν από συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του υποκειμένου. Παραδείγματος χάριν, οι παραγωγοί που έχουν προβλήματα με ασθένειες εδάφους προτιμούν να αγοράζουν είτε μη εμβολιασμένες ποικιλίες ανθεκτικές στις ασθένειες που τους απασχολούν, είτε επιλέγουν μια ποικιλία που μπορεί να είναι μεν ευαίσθητη στην ασθένεια, αλλά έχει εμβολιαστεί σε ένα ανθεκτικό υποκείμενο. Μπορείτε να απευθυνθείτε στον τοπικό σας γεωπόνο για να ενημερωθείτε για τις πιο κοινά εμφανιζόμενες ασθένειες εδάφους που πλήττουν την περιοχή σας. Με αυτόν τον τρόπο, θα είστε σε θέση να επιλέξετε ένα φυτό που έχει μεγάλες πιθανότητες να ξεπεράσει τις δυσκολίες και τελικά να παράγει καλά διαμορφωμένα και νόστιμα καρπούζια.
3) Τα καρπούζια προέρχονται από την Αφρική, συνεπώς χρειάζονται ζεστό έδαφος για να αναπτυχθούν. Κατά κανόνα, φυτεύουμε τους σπόρους ή μεταφυτεύουμε τα νεαρά φυτά καρπουζιού προς το τέλος της ανοιξιάτικης περιόδου, αφού έχουμε δηλαδή ήδη φυτεύσει τα περισσότερα από τα υπόλοιπα λαχανικά μας. Τα καρπούζια χρειάζονται θερμοκρασίες από 18 °C έως 35 °C σε συνδυασμό με άφθονο ηλιακό φως. Ακόμα και ένας ήπιος παγετός μπορεί να προκαλέσει σοβαρή βλάβη στους ιστούς και στα φρούτα. Σε τροπικά κλίματα, ο χειμώνας είναι η καλύτερη περίοδος για να φυτέψουμε καρπούζι, ενώ σε μέρη με πιο δροσερό κλίμα, μπορούμε να φυτέψουμε τα φυτά μας κατά τη διάρκεια της ανοιξιάτικης περιόδου. Οι επαγγελματίες καλλιεργητές καρπουζιού καλύπτουν το έδαφος με μια μαύρη πλαστική μεμβράνη (φιλμ), προκειμένου να θερμάνουν το χώμα και να καταπολεμήσουν τα ζιζάνια. Οι ερασιτέχνες καλλιεργητές μπορούν να κάνουν κάτι παρόμοιο, καλύπτοντας το έδαφος γύρω από το φυτό του καρπουζιού με ένα μαύρο νάυλον ή γεωύφασμα.
4) Είναι σημαντικό να επιλέξουμε ένα ηλιόλουστο σημείο στην αυλή μας με καλή αποστράγγιση για να μεταφυτεύσουμε τα φυτά μας. Οι αποστάσεις φύτευσης παίζουν σημαντικό ρόλο στην καλλιέργεια καρπουζιού. Αν τα φυτά είναι πολύ κοντά και αλληλοκαλύπτονται, δεν θα είναι σε θέση να παράξουν καλοσχηματισμένα καρπούζια. Κατά κανόνα, φυτεύουμε 1 καρπούζι ανά τετραγωνικό μέτρο. Εάν όλα πάνε καλά, θα είμαστε σε θέση να συγκομίσουμε δύο καλοσχηματισμένα καρπούζια από το κάθε φυτό. Πριν από το όργωμα ή τη φύτευση, ίσως χρειαστεί να χρησιμοποιήσουμε ορισμένα οργανικά λιπάσματα για να αυξήσουμε τα επίπεδα αζώτου και καλίου του εδάφους.
5) Τα καρπούζια θεωρούνται «πεινασμένα» φυτά. Με αυτό τον όρο, αναφερόμαστε στις εκτεταμένες ανάγκες τους σε θρεπτικά συστατικά. Πολλοί καλλιεργητές προτιμούν να εφαρμόζουν κοπριά ή κομπόστ ως μεθόδους λίπανσης κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, κυρίως για την αύξηση των επιπέδων του αζώτου και του καλίου.
6) Η σάρκα του καρπουζιού περιέχει νερό σε ποσοστό περίπου 92%. Είναι συνεπώς λογικό τα φυτά καρπουζιού να χρειάζονται πολύ νερό για να παράγουν καλά διαμορφωμένα φρούτα με νόστιμη σάρκα. Είναι καλό να διατηρούμε το έδαφος υγρό γύρω από το φυτό, αποφεύγοντας όμως την υπερβολική υγρασία. Κατά μέσο όρο, τα καρπούζια χρειάζονται 25 χιλιοστά νερού ανά εβδομάδα. Αυτό ασφαλώς δεν αποτελεί κανόνα. Τα αμμώδη εδάφη μπορεί να χρειάζονται περισσότερο νερό, καθώς δεν μπορούν να συγκρατήσουν το νερό κοντά στις ρίζες. Από την άλλη, τα βαριά αργιλώδη εδάφη, όπου δεν υπάρχει σωστή αποστράγγιση, μπορεί να χρειάζονται λιγότερη άρδευση. Μεγάλη προσοχή χρειάζεται ως προς τη ρίψη νερού στο φύλλωμα, καθώς αυτό θα ευνοήσει την εμφάνιση ασθενειών.
7) Μερικοί παραγωγοί προτιμούν να κλαδεύουν τους περιφερειακούς μίσχους του φυτού, αναγκάζοντάς τον να αναπτύξει περαιτέρω τον κύριο βλαστό του. Το κλάδεμα διευκολύνει επίσης τον κατάλληλο αερισμό και επομένως, προστατεύει το φυτό από τις ευνοούμενες από την υγρασία ασθένειες. Άλλοι παραγωγοί ισχυρίζονται ότι – με το κλάδεμα – σίγουρα καθυστερούμε την ανάπτυξη και την καρπόδεση του φυτού. Ωστόσο, σχεδόν όλοι οι παραγωγοί συμφωνούν στην αφαίρεση των περισσότερων από τα παραμορφωμένα ή υποανάπτυκτα καρπούζια, αφήνοντας 1-3 ανά φυτό. Αυτή η μέθοδος ονομάζεται "αραίωση" και ενθαρρύνει το φυτό να μεταφέρει τα θρεπτικά συστατικά του σε λιγότερα φρούτα, τα οποία τελικά θα γίνουν μεγαλύτερα σε μέγεθος και πιο νόστιμα.
8) Η καλλιεργητική περίοδος καρπουζιού ξεκινώντας από σπόρο διαρκεί κατά μέσο όρο 100 έως 120 ημέρες. Οι περισσότερες ποικιλίες είναι έτοιμες για συγκομιδή περίπου 80 ημέρες από τη μεταφύτευση. Μια καλή τεχνική για να εντοπίσουμε ένα ώριμο καρπούζι, είναι να αναζητήσουμε για μια κίτρινη κηλίδα στην κάτω επιφάνειά του, σ' αυτή δηλαδή που είναι σε επαφή με το χώμα. Τα φρούτα μπορούν να παραμείνουν στο ψυγείο έως και 1 μήνα. Τα επίπεδα σακχάρων στο καρπούζι δεν μπορούν να αυξηθούν μετά τη συγκομιδή.