Τις τελευταίες εβδομάδες υπάρχει στην επικαιρότητα το θέμα των αδιάθετων ποσοτήτων ξερής σταφίδας της καλλιεργητικής περιόδου 2020.
Τις τελευταίες εβδομάδες υπάρχει στην επικαιρότητα το θέμα των αδιάθετων ποσοτήτων ξερής σταφίδας της καλλιεργητικής περιόδου 2020. Τη στιγμή που ΑΕΣ, συνεταιρισμοί, αγρότες, αγωνιούν για το μέλλον του προϊόντος και την εξασφάλιση του εισοδήματος τους, το ΥΠΑΑ&Τ από το ένα αυτί κωφεύει, ενώ από το άλλο ακούει τα αιτήματα των δικών της παιδιών και δίνει επιλεκτικά deminimis σε μόλις έξι (6) σταφιδοπαραγωγούς της Κρήτης, (σε ποιους άραγε;;;) αφήνοντας όλους τους υπόλοιπους σταφιδοπαραγωγούς της χώρας αβοήθητους.
Ενώ το πρόβλημα επισημάνθηκε και αναδείχθηκε εγκαίρως με ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, και όσο πλησιάζουμε στον τρύγο γιγαντώνεται, η πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΑΤ συνεχίζει να κάνει πως δεν το βλέπει. Τη στιγμή που ακόμη και περιφερειακά συμβούλια, προσκείμενα στην κυβέρνηση αναγνωρίζουν το μέγεθος του προβλήματος και στέκονται αρωγά στους σταφιδοπαραγωγούς, ζητώντας από την κυβέρνηση να λάβει επιτέλους μέτρα στήριξης.
Χαρακτηριστικό της αδιαλλαξίας της ΝΔ, σε ότι αφορά αιτήματα των συλλογικών οργάνων των αγροτών, είναι η χθεσινή απάντηση του υπουργού κου Λιβανού, σε επίκαιρη ερώτηση του τομεάρχη αγροτικής ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ Στ. Αραχωβίτη, από το βήμα της Βουλής. Έριξε τις ευθύνες στην Παναιγιάλειο Ένωση Συνεταιρισμών, γιατί δεν πούλησε φθηνότερα από ότι αγόρασε τη σταφίδα σε ιδιώτες.
Για μια ακόμη φορά καλούμε την κυβέρνηση να δώσει άμεση λύση στο πρόβλημα όλων των παραγωγών σταφίδας της χώραςαντί να στηρίζει επιλεκτικά μόνο τα «δικά της παιδιά»
Καλούμε τους σταφιδοπαραγωγούς σε εγρήγορση και αγώνα ώστε να λυθεί άμεσα και προς όφελός τους το πρόβλημα των αδιάθετων ποσοτήτων σταφίδας του 2020.
Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, στο πλευρό των σταφιδοπαραγωγών της χώρας έχει ζητήσει να λειτουργήσει η πολιτεία σαν «αγοραστής ύστατης καταφυγής» και να αγοράσει τις αδιάθετες ποσότητες σταφίδας, τις οποίες θα κατευθύνει σε σχολεία, στρατό, δομές αλληλεγγύης και γενικά για την ανακούφιση των πολιτών που χειμάζονται από τις πολιτικές της καθώς και ένα πρόγραμμα απόσυρσης των αδιάθετων ποσοτήτων σταφίδας περσινής παραγωγής μέσω χρηματοδοτούμενου προγράμματος αντίστοιχου με αυτό της «απόσταξης κρίσης» που εφαρμόστηκε για την αποσυμφόρηση του οινοποιητικού κλάδου.
Η κυβέρνηση, έστω και την τελευταία στιγμή πρέπει να λειτουργήσει υπέρ των συμφερόντων των αγροτών και όχι υπέρ των ιδιωτικών συμφερόντων, καταδικάζοντας και τους σταφιδοπαραγωγούς και τη σταφίδα σε αφανισμό. Αν και η μεγαλύτερη υπηρεσία που μπορεί να προσφέρει στον αγροτικό κόσμο, είναι να τον απαλλάξει από την καταστροφική της πολιτική.