Η Ελλάδα διαπραγματεύεται τη σύναψη φορολογικής συμφωνίας με την Ελβετία

Η Ελλάδα διαπραγματεύεται τη σύναψη φορολογικής συμφωνίας με την Ελβετία, στο πλαίσιο ενός μοντέλου ελβετικής επινόησης, γνωστού με την ονομασία «Ρούμπικ», το οποίο υποτίθεται ότι αποφέρει μεγάλα φορολογικά έσοδα από τους λογαριασμούς που διατηρούν κάποιοι εύποροι Έλληνες φοροφυγάδες στην Ελβετία, διατηρώντας το απόρρητο των στοιχείων τους.
 
Κάτι τέτοιο θα ήταν ολέθριο για την Ελλάδα, όχι μόνο για λόγους ηθικής, αλλά και επειδή η χώρα ουδέποτε πρόκειται να δει τα δισεκατομμύρια των εσόδων που της υπόσχονται. Στην πραγματικότητα, αν ληφθούν υπόψη όλοι οι παράγοντες, μια τέτοια συμφωνία θα οδηγήσει σε μείωση των εσόδων του ελληνικού δημοσίου.
 
Το ακόμα χειρότερο είναι ότι οι συμφωνίες τύπου Ρούμπικ αποτελούν βασικό συστατικό μιας συνωμοσίας την οποία έχουν εξυφάνει οι Ελβετοί τραπεζίτες προκειμένου να υπονομεύσουν μια σημαντική παγκόσμια πρωτοβουλία για την ενίσχυση της διαφάνειας στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές. Διακυβεύονται πάρα πολλά.
 
Ρούμπικ: διάτρητο σαν ελβετικό τυρί              
 
Η Ελβετία έχει ήδη υπογράψει με τη Βρετανία, τη Γερμανία και την Αυστρία διμερείς φορολογικές συμφωνίες βασισμένες στο μοντέλο Ρούμπικ, στο πλαίσιο του οποίου η Ελβετία υπόσχεται να φορολογήσει τα αδήλωτα περιουσιακά στοιχεία των εύπορων πολιτών αυτών των χωρών, διασφαλίζοντας το απόρρητο των λογαριασμών που διατηρούν σε ελβετικές τράπεζες. Και οι τρεις συμφωνίες είναι σχεδόν πανομοιότυπες, με εξαίρεση τους φορολογικούς συντελεστές, η δε Ελβετία βρίσκεται τώρα σε διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα, την Ιταλία, το Βέλγιο και άλλες χώρες με στόχο την υπογραφή νέων συμφωνιών.
 
Το ελβετικό μοντέλο περιλαμβάνει «παραθυράκια», τα οποία περιγράφονται συνοπτικά στο συνοδευτικό σημείωμα, και τα οποία είναι τόσο πολυάριθμα και εξόφθαλμα, ώστε η αποφυγή του να είναι παιχνιδάκι. Ένας φορολογικός σύμβουλος με έδρα τη Ζυρίχη δήλωσε σχετικά με τη συμφωνία «Ρούμπικ» των Βρετανών με την Ελβετία:
 
«Ξεπερνάει κάθε όριο γελοιότητας. Οι Ελβετοί πρέπει να έχουν πεθάνει απ' τα γέλια».
 
Υπολογίζουμε ότι το μέγιστο ανώτατο όριο των πιθανών εσόδων που μπορεί να αποκομίσει η Ελλάδα από μια συμφωνία τύπου Ρούμπικ με τους Ελβετούς ανέρχεται σε περίπου 650 εκατομμύρια ευρώ, όμως το πραγματικό ποσό θα είναι πολύ χαμηλότερο. Οι ακριβείς υπολογισμοί μας παρατίθενται στο συνοδευτικό ενημερωτικό σημείωμα. Το εφάπαξ έσοδο δεν θα υπολείπεται απλώς κατά πολύ του ανώτατου αυτού ορίου –το οποίο αυτό καθαυτό είναι αμελητέο σε σύγκριση με το περυσινό δημοσιονομικό έλλειμμα των 22 δις ευρώ– αλλά θα υπερκαλυφθεί και από τις μεγαλύτερες ζημίες που θα προκύψουν σε άλλους τομείς ως αποτέλεσμα του Ρούμπικ.
 
 
Εργαλείο ελβετικού σαμποτάζ
 
Το μοντέλο «Ρούμπικ» σχεδιάστηκε αρχικά από την Ένωση Ελβετικών Τραπεζών (Swiss Bankers’ Association – SBA) ως πολιτικό μέσο υπονόμευσης της παγκόσμιας προσπάθειας για εγκαθίδρυση ενός χρυσού κανόνα διαφάνειας: της αποτελεσματικής αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών. Αυτό το παραδέχεται δημοσίως ακόμα και η ίδια η SBA. Το μοντέλο Ρούμπικ, αναφέρει, δημιουργήθηκε ως «ανεξάρτητο αντι-σχέδιο με στόχο την αποτροπή της αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών».
 
Συγκεκριμένα, έχει στόχο την ευρωπαϊκή οδηγία για τη φορολόγηση εισοδημάτων από αποταμιεύσεις (European Savings Tax Directive –EUSTD, βλέπε παρακάτω) μια πανευρωπαϊκή προσπάθεια για την ενίσχυση της διαφάνειας, που τέθηκε σε εφαρμογή το 2005. Αν και η EUSTD είναι επίσης γεμάτη «παραθυράκια», προωθούνται σημαντικές Τροποποιήσεις, που, αν περάσουν, θα της δώσουν σημαντική δύναμη και θα συμβάλλουν, για πρώτη φορά στα χρονικά, στην άντληση σημαντικών φορολογικών εσόδων από λογαριασμούς που τηρούνται σε υπεράκτια (offshore) κέντρα. Αυτές οι Τροποποιήσεις είναι ο πραγματικός στόχος του Ρούμπικ.
 
Η Ελβετία έχει ανακόψει την πρόοδο που σημειώνεται σε πολιτικό επίπεδο αναφορικά με τις τροποποιήσεις αυτές, παρασύροντας τη Γερμανία, τη Βρετανία και τις άλλες χώρες σε αναποτελεσματικές φορολογικές συμφωνίες τύπου Ρούμπικ, εφαρμόζοντας την πρακτική του διαίρει και βασίλευε στην Ευρώπη. Στο πλαίσιο αυτής της πολύπλοκης πολιτικής παρτίδας σκακιού, οι ευρωπαϊκοί φορολογικοί παράδεισοι του Λουξεμβούργου και της Αυστρίας χρησιμοποιούν το Ρούμπικ ως πρόσχημα για να μπλοκάρουν τις Τροποποιήσεις.
 
Εν ολίγοις, το διάτρητο από παραθυράκια ελβετικό μοντέλο Ρούμπικ όχι μόνο δεν θα αποφέρει ουσιαστικά έσοδα από τη φορολόγηση πλουσίων Ελλήνων, αλλά ενέχει τον κίνδυνο να υπονομεύσει το μοναδικό εγχείρημα που δίνει κάποια ελπίδα ότι οι λογαριασμοί αυτοί θα φορολογηθούν για πρώτη φορά όπως πρέπει.  Ακόμα χειρότερο είναι το γεγονός ότι η παροχή εγγυημένου φορολογικού απορρήτου και ειδικής μεταχείρισης σε πλούσιους Έλληνες που φοροδιαφεύγουν σε βαθμό κακουργήματος κρύβει μεγάλους κινδύνους για τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου.
 
Αν το σχέδιο των Ελβετών τραπεζιτών στεφθεί με επιτυχία, η Ελλάδα και οι χώρες της Ευρώπης θα επιτρέψουν στις πλούσιες ελίτ τους να δρουν ατιμωρητί – και θα δουν τα φορολογικά τους έσοδα να μειώνονται.
 
Η Ελλάδα πρέπει να έχει υπόψη ένα πράγμα: φοβού τους Ελβετούς τραπεζίτες και δώρα φέροντας. The ‘gift’ here should be read as the translation of the German word Gift: poison.
 
Σχετικές πληροφορίες:   
 
Η ευρωπαϊκή οδηγία για τη φορολόγηση εισοδημάτων από αποταμιεύσεις (EUSTD)
 
Πρόκειται για μια συμφωνία συνεργασίας μεταξύ 42 ευρωπαϊκών χωρών και άλλων «συνεργαζόμενων εταίρων» (στους οποίους συμπεριλαμβάνονται η Ελβετία και φορολογικοί παράδεισοι όπως τα Νησιά Καϋμάν), στο πλαίσιο της οποίας οι χώρες ανταλλάσσουν μεταξύ τους πληροφορίες φορολογικής φύσης, έτσι ώστε να μπορούν να φορολογούν σωστά τα περιουσιακά στοιχεία που διατηρούν οι πολίτες τους στο εξωτερικό. Όπως και το μοντέλο Ρούμπικ, έτσι και η τρέχουσα εκδοχή της EUSTD είναι γεμάτη «παραθυράκια», όμως αναμένεται η έγκριση πολύ ισχυρότερων Τροποποιήσεων που θα κλείσουν τα παραπάνω παραθυράκια και θα αποφέρουν, για πρώτη φορά, ουσιαστικά έσοδα.