Του Νίκου Θυμάκη, Γεωπόνου-Ειδ. Συμβούλου ΕΣΕΦΥ.
Με τη δουλειά μου, έχει τύχει να βρεθώ σε αρκετές χώρες του κόσμου. Δεν μπορώ να κρύψω, ότι νιώθω περήφανος που τα γεωργικά προϊόντα της πατρίδας μας είναι δημοφιλή στον πολύ κόσμο για την εξαιρετική ποιότητά τους, τα χαρακτηριστικά τους και τη θρεπτική τους αξία, ακόμα και σε μέρη που αυτό δεν έχει πολυδιαφημιστεί. Βλέπετε, ο τουρισμός, ο σημαντικότερος μοχλός ανάπτυξης της χώρα, τουλάχιστον καθιστά «μάρτυρες» εκατομμύρια τουρίστες , της ποιότητας της ελληνικής διατροφής και των προϊόντων της, ακόμα κι αν στη χώρα τους δεν υπάρχει η ανάλογη δικτύωση και διαφήμιση. Κάθε επισκέπτης στην Ελλάδα, είναι «κοινωνός» του γαστρονομικού μας πολιτισμού , αγωγός της πληροφορίας και «ιεραπόστολος» του μηνύματος της υγιεινής διατροφής που προκύπτει από τα μοναδικά μας προϊόντα, από την Ελληνική Γη.
Αιχμή του δόρατος , ήταν είναι και θα είναι το ελληνικό ελαιόλαδο. Θυμάμαι χαρακτηριστικά στην Ταϊπέι, χώρα 23.000.000 κατοίκων με υψηλό κατά κεφαλήν εισόδημα, τη «δυσκαμψία» του ελληνικού κράτους να εγκαταστήσει «εμπορικό» γραφείο (trade office- το οποίο μπορούσε να στηθεί με μηδενικό κόστος και δεν αποτελεί προξενική αρχή) για τα αγροτικά προϊόντα, με αποτέλεσμα να κυριαρχούν τα λάδια Νέας Ζηλανδίας και Ιταλίας. Αλλά και στο Κατάρ, μία χώρα με πεδίον δόξης λαμπρό για την αγορά ελαιόλαδου σε καλή τιμή (η ποιότητα πληρώνεται) , το Ιταλικό και Ισπανικό λάδι Β’ ποιότητας κυριαρχούν μαζί με φτηνά ελαιόλαδα από Λίβανο και Τυνησία. Φυσικά, υπάρχει ένα ολόκληρο «καρτέλ» γύρω από το ελαιόλαδο στο οποίο τα κουμάντα κάνουν κυρίως οι Ιταλοί, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι κι εμείς δεν έχουμε τις δικές μας δυνατές μονάδες να αναδείξουμε και να καθιερωθούμε....
Πώς όμως να συμβεί κάτι τέτοιο, όταν η «διπλωματία» σε κεντρικό επίπεδο χώρας, αγνοεί τους νόμους της πραγματικής αγοράς που θέλουν πέρα από τα οικονομικά μεγέθη, να μπορεί ο επιχειρηματίας-αγρότης να «ποντάρει» στη γη του, την «ιστορία» γύρω από το προϊόν του και τα ιδιαίτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά του; Γιατί μόνο ως «αυτογκόλ» μπορεί να χαρακτηρίσει κάποιος την κρυφή έκθεση που μερίμνησε να «οργανώσει» με παγκόσμιο μελετητικό κολοσσό ο Υπουργός κ. Στουρνάρας για τα ελαιοτριβεία και τη διακίνηση του ελαιόλαδου στον τομέα εξαγωγής μέσω εταιρείας που θα δημιουργηθεί, αγνώστων συμφερόντων. Σύμφωνα με αυτήν, παρουσιάζεται ένα σχέδιο για το πού και πώς θα αναπτυχθεί η ελληνική οικονομία τα επόμενα 10 χρόνια. Το σχέδιο βασίστηκε στην μελέτη “Greece 20/20” της εταιρείας McKinsey (του 2012 με χρηματοδότες τον ΣΕΒ και την Εθνική Τράπεζα) καθώς και σε μελέτη του ΙΟΒΕ. Αντί των 1.200 ελαιοτριβείων, που λειτουργούν σήμερα σε όλη τη χώρα, με μια μέση ετήσια παραγωγή περίπου 500 τόνους το καθένα, να δημιουργηθούν μόνο ΔΥΟ mega-ελαιοτριβεία δυναμικότητος 100.000 – 150.000 τόνων το καθένα που θα απορροφούν όλη την παραγωγή ελαιολάδου. Μάλιστα οι mega-μελετητές της μελέτης αναφέρουν την Κρήτη και την Πελοπόννησο σαν δύο προτεινόμενα μέρη εγκατάστασής τους.
Και ποιος ο λόγος: για να επιτύχουμε “οικονομίες κλίμακος” (!!!) και έτσι να μπορέσουμε να ανταγωνιστούμε με χαμηλές – ισοπεδωτικές τιμές την Ισπανία και την Ιταλία... ( //www.terrapapers.com/?p=57051)
Ο ελληνικός ελαιώνας , με τα ιστορικά δένδρα που χαρακτηρίζουν το τοπίο της χώρας μας, το παραδοσιακό λιοτρίβι με το αγροτουριστικό ενδιαφέρον, η εποχική εικόνα τους ελιομαζώματος και της διαδικασίας παρασκευής του ελαιόλαδου, η πρωτοτυπία στην εμφιάλωση, η «ψαγμένη» βιολογική καλλιέργεια που δίνει ποιοτικά χαρακτηριστικά στο «φάρμακο» που λέγεται ελληνικό ελαιόλαδο, με τέτοιες μεθοδεύσεις και συμφωνίες υποβάθμισης του εθνικού πλούτου «κάτω από το τραπέζι» , πάνε περίπατο, σε μία περίοδο που η νέα ΚΑΠ , που αφορά την περίοδο ακριβώς μέχρι το 2020, δίνει μεγάλη σημασία στη φιλοπεριβαλλοντική προσέγγιση και άρα στα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Η τιμή, στην ελεύθερη αγορά, είναι θέμα ΚΑΙ διπλωματίας ΚΑΙ διαπραγμάτευσης. Σαν γεωτεχνικός και σαν Έλληνας που πιστεύω ότι η «εξωστρέφεια» μέσα από την ιδιωτικότητα και τη μοναδικότητα έχει μέλλον και ήδη φέρνει εισροές στη χώρα, θα ήθελα να παρακαλέσω τους νέους Έλληνες ευρωβουλευτές να προσέξουν πολύ το θέμα και να κάνουν τα πάντα να αποφύγουμε το «αυτογκολ»... Πιστεύω ότι ειδικά οι νεότεροι, είναι ικανοί για «γαστρονομική διπλωματία» και «εξέχον προϊοντικό lobbying» μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο, ανεξαρτήτως παρατάξεων, αφού υπάρχουν πολλοί συνάδελφοί τους , λάτρεις του ελληνικού ελαιόλαδου και άλλων τοπικών προϊόντων που δεν θα επιτρέψουν να χαθεί η μοναδικότητα και η Ιστορία μας...
Αρκεί να το αναδείξουν και να πιστέψουν πολύ περισσότερο στο ελληνικό προϊόν που είναι και ποιοτικό αλλά και ήδη προέρχεται από νέους ανθρώπους που ήδη επιχειρούσαν ή ξεκίνησαν να επιχειρούν μέσα στην κρίση, αφήνοντας τις πόλεις και αναπτύσσουν την οικονομία κλίμακας και στην Ύπαιθρο... Είναι δίκαιο...Ζώντας το τελευταίο διάστημα στην Τουρκία και βλέποντας πως «χειρίζονται» τέτοια θέματα, με πιάνει το παράπονο.
Η ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΟΟΣΑ
//www.tovima.gr/files/1/2013/09/17/oosa.pdf
Η ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ mckinsey