Ξεθωριάζει το χρώμα του καλαμποκιού

Που θα κλείσουν τελικά οι τιμές κανείς δεν ξέρει αφού η αγορά είναι απρόβλεπτη.Ο κύριος όγκος της συγκοµιδής πάντως αναµένεται τις τελευταίες ημέρες του Σεπτέµβρη.Η συγκομιδή του καλαμποκιού σε χωριά της Ελλαδας συνεχίζεται,οι παραγωγοί όμως δηλώνουν ανήμποροι να ανταπεξέλθουν στα έξοδά τους με τις τιμές πώλησης που ορίζονται. Οι ενώσεις συνεταιρισμών αδυνατούν να παρέμβουν στην παρούσα φάση στις τιμές λόγω έλλειψης ρευστότητας και αναμένουν.
 
Το καλαμπόκι έχει σαν κοστολόγιο τα 0,20 ευρώ. Τα έξοδά μας για την καλλιέργεια είναι 0,20 ευρώ το κιλό. Όχι μόνο κέρδος δεν βγαίνει αλλά τις περισσότερες φορές οι παραγωγοί μπαίνουν μέσα. Το καλαμπόκι είναι ασύμφορο σαν παραγωγή. Μέχρι πέρυσι, την περίοδο του αλωνισμού πωλούνταν  και η τιμή του ήταν  από 0,16 ευρώ το κιλό.«η καλλιέργεια δεν θα αντέξει μια ακόμα χρονιά με χαμηλές τιμές όπως η περσινή».
 
Η αλλαγή στο Φορολογικό επιβάλλει στους εμπόρους που αγοράζουν από τους παραγωγούς ποσότητες σιτηρών με τιμολόγιο άνω των 1.000 ευρώ να τους πληρώνουν άμεσα μέσω τραπεζικού λογαριασμού και έτσι σε αρκετούς που έχουν χρέη παρακρατείται ένα μεγάλο μέρος, με αποτέλεσμα να είναι εμφανής η έλλειψη ρευστότητας στον κάμπο. 
 
Την ίδια ώρα στην τελευταία έκθεση του Διεθνούς Συμβουλίου Δημητριακών (IGC), τονίζεται πως σε υψηλά 27ετίας προβλέπεται ότι θα κινηθούν τα παγκόσμια αποθέματα καλαμποκιού, λόγω της βελτιωμένης συγκομιδής σε Βραζιλία, Ευρώπη και Ουκρανία.
 
Το αυξημένο κόστος συντήρησης των ακριβών μηχανημάτων, που είναι απαραίτητα για τη συλλογή του προϊόντος, σε συνδυασμό με τις υψηλές τιμές, που μέχρι πρότινος επικρατούσαν στην αγορά των υγρών καυσίμων και ιδίως στο πετρέλαιο, έκαναν αρκετούς ιδιοκτήτες τέτοιου είδους μηχανών ακόμη και να μην τις βγάλουν στο χωράφι, φοβούμενοι το υψηλό κόστος. Όσοι πάλι τελικώς βγήκαν στο χωράφι, και με δεδομένες τις χαμηλές μέσες τιμές, που  πωλείται το καλαμπόκι, διαπιστώνουν ότι την φετινή χρονιά τα έξοδα υπερίσχυσαν των εσόδων, ή στην καλύτερη περίπτωση κυμάνθηκαν στα ίδια επίπεδα. Κι αυτό γιατί οι ιδιοκτήτες των μηχανών πληρώνονται βάσει του αλωνιστικού δικαιώματος, ενός ποσοστού δηλαδή (περί το 8-9%) επί της στρεμματικής απόδοσης στη συγκεκριμένη εκμετάλλευση.