Ποιοι παράγοντες κρατούν την ελληνική αγροτική παραγωγή χαμηλά;
Τι πρέπει να γίνει για να εκμεταλλευτεί η Ελλάδα τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα;
Ποιο είναι το δυνητικό επίπεδο που μπορεί να φτάσει ο ελληνικός αγροδιατροφικός κλάδος;
Ποια είναι η ενδεδειγμένη στρατηγική για την επιτυχημένη απόβαση των ελληνικών προϊόντων στις διεθνείς αγορές;
Δυστυχώς η έλλειψη ικανότητας των δομών να δημιουργήσουν έργο μας στερεί την πρόοδο και την ανάπτυξη. Μπορεί τα ΚΠΣ να έφεραν στην Ελλάδα έναν πακτωλό κοινοτικών πόρων, όμως πολλοί από αυτούς είτε «χάθηκαν», είτε δεν αξιοποιήθηκαν σωστά, λόγω της χαμηλής ικανότητας απορρόφησης.
Η ελληνική γεωργία συνεχίζει να δείχνει στάσιμη στο τελευταίο σημείο καμπής της, που κατά μεγάλο ποσοστό είναι το αποτέλεσμα των διαρθρωτικών στρεβλώσεων του εθνικού οικονομικού και παραγωγικού μοντέλου και της κρατικής συγκρότησης της χώρας.
Η κρίση στην Ελληνική Γεωργία είναι και η κρίση της ασφάλειας μας.Αναφερόμαστε, πλέον, στο τομέα στον οποίο ποντάρουν όλα τα κόμματα για την ανάταση της χώρας. «Η ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα είναι το μέλλον της χώρας», έλεγαν όλοι οι εκπρόσωποι των κομμάτων. Πόσο ωραίο ακούγεται…πόσο εύηχο είναι! Κανείς, όμως, δεν έκανε κάτι για εμάς τους και τη γη μας.
Ξέρετε οι αγρότες για τους πολιτικούς ήταν (και είναι) οι καλύτεροι «πελάτες». Τα χρόνια τον «παχιών αγελάδων» οι ευρωπαϊκές επιδοτήσεις έκαναν τους αγρότες οικονομικά δυνατούς και όχι μόνο και κανείς δεν ασχολήθηκε μαζί τους.
Τώρα τα δεδομένα άλλαξαν οι αγρότες έχουν πληγεί από την κρίση και ψάχνουν σανίδα σωτηρίας. Τα πράγματα δυσκόλεψαν, όμως … η κυβέρνηση ακούει τους θεσμούς και μόνο και οι αγρότες βγήκαν στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν,να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, γιατί το να κρατάς παθητική στάση δεν βοηθά σε τίποτα.
Οι πολιτικοί από άλλα κόμματα τους δίνουν υποσχέσεις γνωρίζοντας πολύ καλά πως και οι ίδιοι εάν ήταν στην εξουσία θα υπάκουαν στις εντολές των δανειστών.
Αν, λοιπόν, σήμερα είσαι αγρότης βρίσκεσαι μπροστά στο απόλυτο χάος!