Τον τελευταίο καιρό γίνεται πάλι μια ανώφελη συζήτηση για την έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη ως μία λύση στην υποτιθέμενη «αδυναμία» μας να θέσουμε υπό έλεγχο τα δημοσιονομικά μας και τη βιωσιμότητα του χρέους. Η λύση αυτή είναι το ίδιο εξωφρενική με την πρόταση που κυκλοφορεί ότι κάποιος πολύ πλούσιος θα αποπληρώσει το ελληνικό χρέος! Και στις δύο περιπτώσεις, αφελώς ορισμένοι πιστεύουν ότι κάποιος τρίτος πληρώνει το χρέος ή μας το χαρίζει. Δεν υπάρχει κανείς που θα αναλάβει τα χρέη μας και κανείς δεν θα μας διευκολύνει να ζούμε σε βάρος άλλων.
Ας το πούμε λοιπόν για άλλη μια φορά: Μία έξοδος της χώρας από την Ευρωζώνη, με μονομερή διαγραφή του χρέους από την πλευρά μας, δεν θα λύσει το πρόβλημα του χρέους. Το χρέος είναι απαιτητό σε Ευρώ και αν δεν εξυπηρετείται κανονικά, τότε η χώρα μας θα απομονωθεί στη διεθνή κοινότητα, διακινδυνεύοντας το σύνολο των οικονομικών και κοινωνικών της επιτευγμάτων.. Όσον αφορά, για παράδειγμα, τις εμπορικές της συναλλαγές η χώρα μας δεν θα μπορεί σε μεγάλο βαθμό να καλύψει τις εισαγωγές αγαθών και υπηρεσιών (€53 δισ.) και η παραγωγική δομή της θα καταρρεύσει. Όχι μόνο γιατί τα συναλλαγματικά της διαθέσιμα (€6,5 δισ.), κυρίως σε χρυσό, είναι περιορισμένα, αλλά και τα ισόποσα περίπου με τις εισαγωγές έσοδα εξαγωγών αγαθών και υπηρεσιών, κυρίως από τουρισμό και μεταφορές, θα εξασθενήσουν σημαντικά λόγω του εξοστρακισμού της χώρας από τη διεθνή νομιμότητα. Το 70% των καθαρών εισαγωγών μας σε αγαθά είναι εισροές στην παραγωγική διαδικασία, το 25% των εισαγωγών μας επανεξάγεται, ενώ το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των συναλλαγών μας γίνεται με την ΕΕ-28.
Οι αναταράξεις στις εμπορικές συναλλαγές της χώρας θα συμπέσουν κατά πάσα πιθανότητα με μία επέκταση του προστατευτισμού στο διεθνές εμπόριο. Κάτι τέτοιο θα είναι ιδιαίτερα οδυνηρό για την Ελλάδα που θα μείνει εκτός νυμφώνος, χωρίς την προστασία της συμμετοχής της σε ένα μεγάλο εμπορικό μπλοκ. Τέλος, η μετατροπή του Ευρώ σε ένα ασθενέστερο εθνικό νόμισμα θα οδηγήσει στη μεγαλύτερη αναδιανομή εισοδήματος και αποταμιεύσεων από τα χαμηλότερα στα υψηλότερα στρώματα, που καμία πολιτική δύναμη δεν πρόκειται να επιχειρήσει αν έχει σώας τας φρένας. Η έξοδος της χώρας από την Ευρωζώνη είναι, λοιπόν, αναποτελεσματική, ανεπιθύμητη και ανέφικτη. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε τους βαρβάρους για να λύσουμε τα προβλήματά μας. Παραφράζοντας τον Καβάφη: «Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους»….. η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη δεν είναι «μία κάποια λύσις»!
Η πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού σε επίπεδο γενικής κυβέρνησης για το σύνολο του 2016 επιβεβαιώνει την επίτευξη του μεγάλου πρωτογενούς πλεονάσματος, εκλογικευμένο ως προς την αύξηση των πληρωμών στο τέλος του έτους καθώς η επίτευξη των στόχων επέτρεψε μια χαλάρωση της συντηρητικής στάσης που επικρατούσε από την αρχή του έτους. Παρά την καλή πορεία των εσόδων, ειδικά στο τέλος του έτους τα έσοδα από φόρους και εισφορές επέδειξαν μειωμένο δυναμισμό, όπως και οι εξαγωγές το Δεκέμβριο χωρίς όμως να ανατρέπεται η συνολικά καλή πορεία τους για όλο το 2016.