Απάντηση του ΥΠΕΝ σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Ελευθερία του Τύπου» για τη διαδικασία ελέγχων που προβλέπει το νομοσχέδιο για τους ελέγχους και την εποπτεία της αγοράς.
Το σχέδιο νόμου - πλαισίου θέτει για πρώτη φορά ενιαίους κανόνες στη διενέργεια ελέγχων, ώστε να αποφευχθούν φαινόμενα αλληλοεπικαλύψεων και διπλών ελέγχων. Εισάγει κοινή μεθοδολογία με σύγχρονα εργαλεία και προβλέπει τον προγραμματισμό, τη συγκεκριμένη στόχευση αλλά και την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων των ελέγχων.
Αποσκοπεί δηλαδή, στην αποτελεσματικότητα των ελέγχων, την προώθηση της διαφάνειας και την ενίσχυση της συμμόρφωσης ώστε να υπάρχει ουσιαστική και αποτελεσματική εποπτεία της αγοράς.
Το νομοσχέδιο τέθηκε σε διαβούλευση, η οποία έτυχε ευρείας συμμετοχής και αυτή τη στιγμή ολοκληρώνεται η επεξεργασία των σχολίων.
Το δημοσίευμα αγνοεί όλα τα παραπάνω που χαιρετίστηκαν από την αγορά και αντ’ αυτού εφευρίσκει "παράθυρο" για δήθεν ελέγχους "κατόπιν ραντεβού". Πρόκειται για δημιούργημα της φαντασίας του αρθρογράφου που ουδεμία σχέση έχει με το νομοσχέδιο.
Για την αποκατάσταση της αλήθειας διευκρινίζουμε τα εξής:
Η υποχρέωση της ελεγκτικής αρχής να γνωστοποιεί στον ελεγχόμενο τον επικείμενο έλεγχο ισχύει ήδη στην ελληνική (και όχι μόνο) νομοθεσία.
Στην επίμαχη διάταξη δε, όπως και το ίδιο το δημοσίευμα αναφέρει, τίθεται ρητά η προϋπόθεση ότι η κοινοποίηση της απόφασης διενέργειας ελέγχου γίνεται εφόσον δεν ματαιώνεται για το λόγο αυτό ο σκοπός του ελέγχου.
Επιπλέον, στο τέλος του δημοσιεύματος αναφέρεται ότι με άλλες διατάξεις διατηρείται το δικαίωμα των "μυστικών ελέγχων" αλλά με το επίμαχο άρθρο δημιουργείται σύγχυση. Βαφτίζεται δηλαδή, "σύγχυση" η αρμοδιότητα της ελεγκτικής αρχής να κρίνει πότε θα πρέπει να διενεργήσει έκτακτο έλεγχο, χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση του ελεγχόμενου, προκειμένου να διασφαλίζεται ο σκοπός του ελέγχου και να προστατεύεται αποτελεσματικά το δημόσιο συμφέρον.
Από τα σχόλια της διαβούλευσης και τα υπομνήματα που έχουν αποστείλει πολλοί φορείς δεν προκύπτει ούτε ανησυχία ούτε σύγχυση για τη συγκεκριμένη διάταξη.
Κατόπιν τούτων, είναι προφανές ότι τη σύγχυση δεν τη δημιουργεί το νομοσχέδιο αλλά ο συντάκτης του δημοσιεύματος και η εφημερίδα που το φιλοξενεί, παραπληροφορώντας σκόπιμα και κυνικά τους πολίτες.