Η ανακοίνωση του Δίκτυου αγροτών Λάρισας για τις αγροτικές κινητοποιήσεις:
«Οι κινητοποιήσεις των αγροτών ούτε γίνονται βέβαια για πρώτη φορά και σίγουρα δεν θα είναι και η τελευταία. Όμως υπάρχει πλέον μία αρκετά καλή εμπειρία για να βγουν συμπεράσματα για τους τρόπους του αγώνα και το πλαίσιο των αιτημάτων τους.
Τα προβλήματα σίγουρα έχουν μια διαχρονική εξέλιξη και δεν θα λυθούν με μιας. Είχαμε λοιπόν τα τελευταία χρόνια μία σημαντική απαξίωση της παραγωγής και αυτό οφειλόταν στον τρόπο που δίνονταν οι επιδοτήσεις. Στο κομμάτι που αφορά τον τρόπο οργάνωσης των παραγωγών παρατηρούνταν αποδόμηση και απαξίωση των συνεργατικών τους σχημάτων.
Στα δύο αυτά ζητήματα όμως (παραγωγή και συνεργατικά σχήματα) έχουμε θετική παρέμβαση από την κυβέρνηση. Αυτό πραγματοποιείται με νέο νόμο για τους συνεταιρισμούς και τις ομάδες παραγωγών με δημοκρατική, διαφανή οργάνωση και οικονομικά κίνητρα. Οι ενισχύσεις του Π. Α. Α με τα διάφορα προγράμματα δείχνουν τη στόχευση να ενταχθεί η παραγωγή και το ποιοτικό προϊόν στο κέντρο του ενδιαφέροντος. (Συνδεδεμένες ,βιολογικά..)
Στο θέμα του κόστους παραγωγής έχουμε και εδώ παρεμβάσεις όπως μείωση του Φ.Π.Α. για τα εφόδια στο 13% , επιδοτήσεις μέσω σχεδίων βελτίωσης, net metering για το ρεύμα.
Όσο αφορά στο θέμα των εισφορών, σύμφωνα με τα στοιχεία, το 80% των αγροτών είναι κάτω από τις 5000 χιλιάδες ευρώ. Για τις αποζημιώσεις η κυβέρνηση δήλωσε ότι το 2018 θα είναι η χρονιά που θα πρέπει να εξετάσει την αναμόρφωση του κανονισμού του ΕΛΓΑ.
Ωστόσο οι τιμές των προϊόντων σε πολλά προϊόντα είναι στο όριο του κόστους παραγωγής και ο κατάλογος των θεμάτων είναι μεγάλος.
Στο ερώτημα όμως αν η κυβέρνηση είναι με το μέρος των αγροτών, η απάντηση είναι ότι προσπαθεί με τα διάφορα μέτρα που παίρνει να στηρίξει τον κόσμο της υπαίθρου, λαμβάνει σοβαρά τις απόψεις τους, έχει ανοιχτά τα υπουργεία της.
Θα πρέπει όμως και οι αγρότες να αξιοποιήσουν τις θεσμικές παρεμβάσεις, να πάρουν υπόψη το πλαίσιο στο οποίο κινείται ή κυβέρνηση που είναι το καθεστώς της επιτροπείας και η ανάγκη εξόδου από τα μνημόνια και να ξεφύγουν από μια κρατικοδίαιτη λογική. Να αξιοποιήσουν το νέο νόμο των συνεταιρισμών και οι αγώνες τους να μην έχουν συντεχνιακά χαρακτηριστικά. Πολύ περισσότερο το συνδικαλιστικό κίνημα των αγροτών θα πρέπει να μην αφεθεί στη χειραγώγηση μικροκομματικών σκοπιμοτήτων ούτε να οδηγηθεί σε μια τυφλή αντιπαράθεση με την κυβέρνηση και με άλλα κοινωνικά στρώματα με κίνδυνο να υποβαθμιστεί η δυνατότητα συμμαχιών και η ωριμότητά του γιατί τα προβλήματα έρχονται από το βάθος του χρόνου και η λύση τους δεν μπορεί να μπει στη λογική του άσπρου-μαύρου».