«Δίκαιη και σύγχρονη νομοθετική λύση για την επανάκτηση των περιουσιών μας»

Πλαίσιο προτάσεων που προβλέπει σύγχρονες νομοθετικές λύσεις,  απόλυτα εναρμονισμένες με τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συνέταξε ο Πανελλήνιος Σύλλογος Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων.

Πλαίσιο προτάσεων που προβλέπει σύγχρονες νομοθετικές λύσεις,  απόλυτα εναρμονισμένες με τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συνέταξε ο Πανελλήνιος Σύλλογος Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων, για να δοθεί λύση σε ένα πρόβλημα δεκαετιών που αφορά  τη μονομερή αφαίρεση των περιουσιών  εκατοντάδων πολιτών σε όλη την επικράτεια.

Με σχετικό υπόμνημα,  που κατέθεσε προς το σύνολο των Βουλευτών του Ελληνικού Κοινοβουλίου, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων, εξηγεί με πάσα λεπτομέρεια, πως κατέστη ανενεργή η προϋπάρχουσα αναγνώριση της ιδιοκτησίας των εκτάσεων τους, που ευρίσκονται εκτός σχεδίου πόλεως. Μάλιστα, όπως υπογραμμίζεται στο υπόμνημα, απώλεια των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων βοσκοτόπων και χορτολιβαδικών έχουν υποστεί ακόμη και εκείνοι οι   ιδιοκτήτες  που έχουν στην κατοχή τους μετεγγραμμένα συμβόλαια ή άλλα επίσημα έγγραφα, που αποδεικνύουν την αγορά των εκτάσεων από αυτούς, η οποία έγινε υπό το καθεστώς του Δασικού Κώδικα του 1929, που  ξεχώριζε σαφώς τα δάση και τις Δασικές εκτάσεις από τους βοσκότοπους- λιβάδια.

Σημειώνεται, προς αποφυγή τυχόν λανθασμένων εντυπώσεων, ότι η  πλειονότητα των βοσκοτόπων στη Ελλάδα δεν είναι ιδιωτικοί αλλά κτηνοτροφικοί κλήροι, που έχουν χορηγηθεί κατά χρήση μόνον στους κτηνοτρόφους. Παραμένουν δηλαδή στην κυριότητα του Κράτους, γεγονός, που καταρρίπτει τη θρυλούμενη άποψη για δήθεν τεράστια έκταση των ιδιωτικών βοσκοτόπων, της οποίας οποιαδήποτε αλλαγή χρήσης, θα έβλαπτε το περιβαλλοντικό κεφάλαιο της χώρας.

 

Ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων, Πολιτικός Μηχανικός κ. Δημήτρης Κοτσώνης, δηλώνει επί του θέματος: «Η δήμευση των περιουσιών μας  και ο εξοβελισμός κάθε δικλείδας ασφαλείας όσον αφορά την προάσπιση των δικαιωμάτων μας επί των περιουσιών μας, εντοπίζεται στην ελληνική διοίκηση, η οποία με πλήθος νομοθετημάτων και τροποποιητικών διοικητικών πράξεων, κατέστησε ανενεργή την  προϋπάρχουσα αναγνώριση της ιδιοκτησίας των εκτάσεων  που ευρίσκονται  εκτός σχεδίου πόλεως,  ακόμη και για εκείνους τους  ιδιοκτήτες  που έχουν στην κατοχή τους μετεγγραμμένα συμβόλαια ή άλλα επίσημα έγγραφα, που αποδεικνύουν την αγορά των εκτάσεων από αυτούς».

 

Πως οι βοσκότοποι έγιναν δάση!

 

 

Οι συνεχείς τροποποιήσεις του δασικού Νόμου  998/79, που πραγματοποιήθηκαν  από το 1979 μέχρι σήμερα, δυστυχώς, όχι μόνο δεν πέτυχαν να αντιμετωπίσουν της στρεβλώσεις του συγκεκριμένου νόμου, αλλά κατάφεραν να εξοβελίσουν κάθε δικλείδα προστασίας που υπήρχε σε αυτόν ακόμη και για τις επί λόφων  χορτολιβαδικές εκτάσεις που χαρακτηρίστηκαν πεδινές και  για τις οποίες βάσει του Νόμου 998/79 καθορίστηκε  ότι επ΄ αυτών,  ισχύει η αστική νομοθεσία, οι οποίες, στη συνέχεια ανακαθορίστηκαν ως εκείνες που έχουν  μέγιστο υψόμετρο 100 μέτρα από τη θάλασσα, με συνέπεια να αναγνωρίζεται η ιδιοκτησία μόνο για αυτές.

Μάλιστα, ανετράπη ακόμη και η δικαστική προστασία κατά των ενδεχόμενων αυθαιρεσιών των αποφάσεων των Δασικών Υπηρεσιών, με τις οποίες θα προέβαιναν στο χαρακτηρισμό της χλωρίδας των εκτάσεων. Οι δύο επιτροπές ενστάσεων  (Πρωτοβάθμια & Δευτεροβάθμια), καταργήθηκαν κατόπιν προσφυγής του συλλόγου των δασολόγων και περιβαλλοντολογικών οργανώσεων  για τυπικούς λόγους. Αντίθετα ο νόμος που επακολούθησε αντί να διορθώσει αυτούς τους τυπικούς λόγους, καθόρισε μία και μοναδική επιτροπή η οποία έχει τη δικαιοδοσία να αποφασίζει τελεσιδίκως  για το χαρακτηρισμό της χλωρίδας, με ευρεία πλειοψηφία δασαρχών.

Αγροτική έκταση ίσον γεωργική γη για τη διοίκηση

 

Είναι λυπηρό, ότι ακόμη και σήμερα,  στρεβλώσεις περί του προσδιορισμού των χορτολιβαδικών εκτάσεων  διαιωνίζονται  από τη Διοίκηση με τον εξής τρόπο: Ο όρος αγροτική έκταση του νόμου ερμηνεύεται από τη διοίκηση ως γεωργική γη, δηλαδή ως χωράφι, αφήνοντας εκτός τις χορτολιβαδικές εκτάσεις, οι οποίες εφόσον έχουν δασωθεί, περιλαμβάνονταν στις δασικές εκτάσεις με τους ιδιοκτήτες τους να χάνουν την ιδιοκτησία τους.  Λόγω της βεβαιότητας για αντιρρήσεις για αυτό και υπό τον φόβο ερμηνείας του όρου από τα δικαστήρια η Διεύθυνση Δασών φρόντισε το 2016, μέσω σχετικής υπουργικής απόφασης, στην ερμηνεία του όρου αγροτικές εκτάσεις να αποδοθεί η έννοια των γεωργικών εκτάσεων, ήτοι χωραφιών. Πράξη που αποκατέστησε ο υφυπουργός κ. Σ Φάμελλος  με το νόμο 4467/17 (αρθ.6) και επανέφερε τη  θέλησή του συνταγματικού νομοθέτη, περιλαμβάνοντας στις «Αγροτικές εκτάσεις και τις Χορτολιβαδικές»,  εγγράφοντας  στην επικεφαλίδα του σχετικού άρθρου τον όρο «Αγροτικές και χορτολιβαδικές Εκτάσεις». Δυστυχώς, το γεγονός ότι υπάρχει παράλειψη -εκ λάθους προφανώς- της αναφοράς στο κείμενο του άρθρου της λέξεως «χορτολιβαδικών εκτάσεων», ερμηνεύεται από τη διοίκηση ότι η λέξη αγροτική εξακολουθεί να ισχύει μόνο αν πρόκειται για γεωργική έκταση, αλλοιώνοντας το πνεύμα ως προς αυτό το σημείο του συγκεκριμένου Νόμου.

 

«Απόλυτη απόδειξη της μη εκλογικευμένης δασικής νομοθεσίας, η αδυναμία του κράτους να θεσπίσει χωροταξικό χάρτη»

 

Ο πρόεδρος του Συλλόγου Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων, κ. Δημήτρης Κοτσώνης υπογραμμίζει επίσης, ότι : «Η επί σαράντα χρόνια αδυναμία του Κράτους να θεσπίσει τον ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ ΧΑΡΤΗ της Χώρας, ο οποίος θα έλυνε το  προβλήματος της τεράστιας γραφειοκρατίας που αντιμετωπίζει η Χώρα από το 1979 και καθιστά αδύνατη την ΑΝΑΠΤΥΞΗ. Τούτο οφείλεται στη δασική νομοθεσία, η οποία κατέληξε να χαρακτηρίζει το 69% του Εθνικού Χώρου Δάσος και Δασικές Εκτάσεις,  στο οποίο απαγορεύεται η εγκατάσταση κάθε λειτουργίας, πλην ορισμένων εξαιρέσεων. Γεγονός, που έχει ακόμη ως αποτέλεσμα τη δήμευση βοσκοτόπων και των χορτολιβαδικών εκτάσεων, ακόμη και για όσους έχουν μεταγεγραμμένα συμβόλαια ή άλλα επίσημα έγγραφα, για την αγορά όπως αναλυτικά προαναφέρθηκε». Επ΄ αυτού, ο κ. Κοτσώνης τονίζει ακόμη, ότι «Το πρόβλημα της αδυναμίας του Κράτους να θεσπίσει τον ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ ΧΑΡΤΗ της Χώρας έγινε αντιληπτό  με την έναρξη της σύνταξης των δασικών χαρτών, με τους οποίους, σήμερα έφτασε να χαρακτηρίζεται Δάσος και Δασική Έκταση το 69%, χωρίς ίχνος βοσκότοπου αφού ο χαρακτηρισμός του βοσκοτόπου εξαφανίστηκε, ωσάν να μην υπάρχει κτηνοτροφία και κατσίκες, στην Ελλάδα, την στιγμή, που η Ε.Ε. με τον χαρακτηρισμό της χλωρίδας στην οποία προέβη με το πρόγραμμα «ΚΟΠΕΡΝΙΚΟΥΣ» δεν τον περιλαμβάνει στα Δάση , χαρακτηρίζοντας ως Δάση και Δασικές Εκτάσεις το 51% και βοσκότοπους το 18% της επιφάνειας της Ελλάδας. Και ακόμη περισσότερο όταν  ό μέσος όρος της Δασοκάλυψης στη Ε.Ε. να είναι 43% και στη Γερμανία 33%   (έκθεση EKOFIN)».

 

Οι προτάσεις του Πανελλήνιου Συλλόγου Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων

Τα ανωτέρω συνεπάγονται:

 

  • Τον καθορισμό της έννοιας των βοσκότοπων, που μπορεί να είναι, είτε  εκείνος που καθορίζει  η Διεθνής Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας, FAO (Food and Agriculture Organization) και έχει αποδεχθεί η Ε.Ε., βάσει των οποίων χαρτογράφησε τη χλωρίδα στα Κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είτε, ο ορισμός που έχει καθοριστεί με τον νόμο για τις επιδοτήσεις των βοσκοτόπων (νόμος 4315/2014) και 

 

  • Τον καθορισμό των επιτροπών χαρακτηρισμού των επιτροπών του ιδίου νόμου (ν.4315/2014).

 

  • Την επαναφορά των δικαστικών επιτροπών δασικών αμφισβητήσεων, ώστε να παύσουν οι αυθαίρετοι χαρακτηρισμοί από τις Δασικές υπηρεσίες.

 

  • Περαιτέρω για τους βοσκότοπους για τους οποίους υφίστανται συμβόλαια ή άλλα επίσημα έγγραφα μεταγεγραμμένα μέχρι τις 23 Φεβρουαρίου του 1946 να μην γίνεται χαρακτηρισμός, αλλά να ισχύει ο χαρακτηρισμός που αναφέρεται στο συμβόλαιο ή τα επίσημα έγγραφα. 

 

  • Η επαναφορά της διάταξης του άρθρου 3/988/79 που ίσχυε για τις πεδινές χορτολιβαδικές εκτάσεις  για τους βοσκότοπους , με προσδιορισμός του υψομέτρου τους μέχρι του οποίου υφίστανται χειμαδιά, δηλαδή τα 900 μέτρα ήτοι «οι βοσκότοποι και οι  βραχώδεις ή πετρώδεις εκτάσεις, που ευρίσκονται  σε υψόμετρο μικρότερο των 900 μέτρων δεν υπάγονται στη δασική νομοθεσία»  και να παραμείνει η διάταξη για βοσκότοπους εκτάσεις που περικλείονται από δάση και ευρίσκονται σε υψόμετρο άνω των 900 μέτρων , καθώς και οι αλπικές ζώνες περί ισχύος επ΄ αυτών της δασικής νομοθεσίας.

 

  • Για τους βοσκότοπους που έχουν δασωθεί και εφ΄ όσον για αυτούς υφίστανται τα ανωτέρω συμβόλαια και έγγραφα, να χαρακτηρίζονται βοσκότοποι και να εντάσσονται στους δασικούς Χάρτες Ως ΒΟΣΚΌΤΟΠΟΙ

Επιπλέον:

·       Για όσους βοσκότοπους που έχουν δασωθεί δεν υπάρχουν επίσημα χαρτιά και επ΄ αυτών προβάλλονται δικαιώματα ιδιοκτησίας, να χαρακτηρίζονται από την  τριμελή επιτροπή δασικών χαρτών σύμφωνα με την χλωρίδα που εμφανίζουν αεροφωτογραφίες του 1945.  

 

 

  • `Κατάργηση για το τεκμήριο ιδιοκτησίας υπέρ του Δημοσίου και κάθε σχετικός προϊσχύων νόμος, προς αποτροπή εμπλοκής για βοσκότοπους καθώς και κάθε σχετικός προϊσχύων νόμος, προς αποτροπή δικαστικών εμπλοκών.   

 

*** Σημαντική και κρίσιμη Υποσημείωση

Οι Περί των Δασών αποφάσεις του ΣτΕ , ακολούθησαν την βασική απόφαση της Ολομελείας του, που στηρίχθηκε σε εσφαλμένα στοιχεία ως προς την Δασοκάλυψη της Ελλάδας! Τα στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν κατεδείκνυαν, ότι η χώρας κατείχε το μικρότερο ποσοστό δασοκάλυψη στην Ευρώπη (18%), ενώ η αποτίμηση από την Ε. Ε καθορίστηκε στο 51%, με δε τους δασικούς χάρτες, που ολοκληρώνονται , υπερβαίνει το 69%.  Αδιάσειστη απόδειξη περί αυτού, είναι το γεγονός ότι η συγκεκριμένη διαπίστωση προέρχεται  από άρθρο του εισηγητού των αποφάσεων της Ολομέλειας του ΣτΕ, 412 /93 και 2000/92,  του Σύμβουλου της Επικρατείας κ. Σοφοκλή Χαραλαμπίδη, όπως

αυτή δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση «Ελληνική Δικαιοσύνη» (34/1993σελ. 491 ).