Οι τευτλοπαραγωγοί παλεύουν με νύχια και με δόντια να κρατήσουν ζωντανή την καλλιέργεια, αλλά η κυβέρνηση αρκείται σε υποσχέσεις που διαψεύδονται επί μακρώ.
Την ώρα που οι τευτλοπαραγωγοί βρίσκονται σε ένα παρατεταμένο αδιέξοδο για το μέλλον της καλλιέργειας τους, οι εκπρόσωποι του Δομοκού αναπτύσσουν νέα πρωτοβουλία με σκοπό όχι το οικονομικό όφελος, αλλά να κρατήσουν ζωντανή την προσδοκία να μη σβήσει η καλλιέργεια και επιπλέον να δώσουν μία ακόμη ευκαιρία στην κυβέρνηση να κάνει πράξη όσα η ίδια υποσχέθηκε επανειλημμένα στους αγρότες.
Ειδικότερα, οι τευτλοπαραγωγοί Δομοκού προχώρησαν σε μία ξεκάθαρη συμφωνία με την εταιρεία ΦΘΙΑ ενεργειακή στα Φάρσαλα για την επόμενη καλλιεργητική χρονιά που προβλέπει να πουλήσουν οι αγρότες την παραγωγή τους στην εταιρεία για παραγωγή βιοαερίου με ένα συγκεκριμένο πλαίσιο: τιμή 26,5 ευρώ τον τόνο και εξόφληση 4,5 μήνες μετά την παράδοση του προϊόντος. Μάλιστα, όπως επισημαίνεται οι δύο πλευρές έχουν αγαστή συνεργασία .
Ωστόσο, οι παραγωγοί δεν ξεχνούν τόσο τις ηχηρές δηλώσεις Γεωργιάδη ότι «η Ελλάδα θα ξαναμπεί στον χάρτη της παραγωγής ζάχαρης», ούτε και του ίδιου του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη ο οποίος πρόσφατα επισκεπτόμενος τον νέο ΥΠΑΑΤ Σπήλιο Λιβανό δήλωσε: «Μοιράζομαι με τον Υπουργό και τους Υφυπουργούς, το πάθος μου για την έννοια της ελληνικής διατροφής, η οποία αποτελεί αποτελεί τη γέφυρα που ενώνει τον πρωτογενή τομέα με το τουριστικό μας προϊόν. Όπως και σημαντικότατο συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας και των προϊόντων μας και φυσική σύνδεση με τη βιομηχανία τροφίμων, η οποία είναι εξαιρετικά δυναμική στη χώρα μας, με μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία από ό,τι άλλες βιομηχανίες».
Και το ερώτημα που πλέον θέτουν οι παραγωγοί είναι: Είναι στρατηγικό πρόϊόν για τη χώρα η ζάχαρη; Και τελικά ποια είναι η πολιτική απόφαση της κυβέρνησης για το μέλλον στην τευτλοκαλλιέργεια;