Την ανιούσα έχουν πάρει οι τιμές των μετάλλων, ενόσω τα μεταλλουργεία αποτελούν το πιο πρόσφατο «θύμα» της παγκόσμιας ενεργειακής κρίσης.
Δεν είναι τυχαίο ότι η τιμή του ψευδάργυρου αυξήθηκε κατά 6,9% στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου, εκτινασσόμενο στο υψηλότερο επίπεδο από το 2007, δηλαδή των τελευταίων 14 ετών.
Από την πλευρά του, το αλουμίνιο κινείται σταθερά σε υψηλό 13 ετών (από το 2008), ενώ η τιμή του χαλκού προσεγγίζει το ψυχολογικό όριο των 10.000 δολαρίων ανά τόνο.
Η κρίση των μετάλλων -ως απόρροια των μειωμένων αποθεμάτων, της υψηλής ζήτησης και του υψηλού ενεργειακού κόστους- επεκτείνεται από την Κίνα έως την Ευρώπη, συνιστώντας ακόμη μία απειλή για τον πληθωρισμό.
Μόλις χθες, η Nyrstar, ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς ψευδάργυρου, ανακοίνωσε την περικοπή κατά 50% της παραγωγής στα τρία ευρωπαϊκά μεταλλουργεία, επικαλούμενη την εκτόξευση των τιμών ενέργειας, μια εξέλιξη που καθιστά οικονομικά ασύμφορη τη λειτουργία της.
Μπορεί η προσοχή μας να είναι στραμμένη στη Γηραιά Ήπειρο, όπου οι τιμές φυσικού αερίου, άνθρακα και ρεύματος χτυπούν αλλεπάλληλα ρεκόρ, αλλά η κατάσταση δεν είναι καλύτερη στην Κίνα.
Διαβάστε επίσης: Πετρέλαιο στα 100 δολάρια «βλέπει» ο Πούτιν
Οι τιμές εισαγωγών για τα εργοστάσια της χώρας εκτινάχθηκαν με τον υψηλότερο ρυθμό των τελευταίων 26 ετών, πυροδοτώντας ένα μπαράζ ανατιμήσεων στα βιομηχανικά προϊόντα, τα οποία εξάγονται σε όλο τον κόσμο.
Την ίδια ώρα, με την ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας να βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, η ζήτηση για μέταλλα και ενέργεια είναι η υψηλότερη των τελευταίων δύο ετών, επιτείνοντας τις πιέσεις στο ισοζύγιο προσφοράς – ζήτησης και ωθώντας προς τα ύψη τις τιμές.