Ένας κόσμος όπου τα ζώα αναγνωρίζονται ως αισθανόμενα όντα και σέβεται την ευημερία τους είναι ένας κόσμος που μπορεί να πάει μπροστά.
Η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων έχει θεσμοθετηθεί με στόχο την κινητοποίηση του κόσμου σε παγκόσμια κλίμακα για το καλύτερο παρόν και μέλλον των ζώων συνολικά. Μέσω της αυξημένης ευαισθητοποίησης και της αναβαθμισμένης εκπαίδευσης χτίζεται μια κουλτούρα που αναγνωρίζει στα ζώα το δικαίωμα σεβασμού στην ύπαρξή τους, τροφοδοτείται μια νομική μεταρρύθμιση της οποίας τελικά η βάση είναι αυτός ο κόσμος να γίνει δικαιότερος για όλα τα ζωντανά πλάσματα, ριζώνει η αντίληψη ότι η κοινωνική πρόοδος είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ίδια την υγεία και ευζωία των ζώων. Ένας κόσμος όπου τα ζώα αναγνωρίζονται ως αισθανόμενα όντα και σέβεται την ευημερία τους είναι ένας κόσμος που μπορεί να πάει μπροστά.
Εμείς οι κτηνίατροι γνωρίζουμε πολύ καλά τη σπουδαιότητα των ζώων στη ζωή των ανθρώπων, τις ευεργετικές ψυχολογικές επιδράσεις της συντροφιάς τους, τη συμβολή τους στην οικονομία μιας χώρας μέσω του πρωτογενούς τομέα, τις άμεσες συνέπειες στη Δημόσια Υγεία μέσω του ελέγχου τροφίμων ζωικής προέλευσης, με λίγα λόγια γνωρίζουμε καλύτερα από τον καθένα ότι τα ζώα αξίζουν να πάρουν γιατί πολύ περισσότερα δίνουν. Από το δικό μας μετερίζι μπορούμε με πολλούς τρόπους να δείχνουμε τόσο σε επίπεδο καθημερινής πρακτικής και επαφής με τον κόσμο όσο και επίπεδο επίσημου διεπιστημονικού λόγου ότι η Δημόσια Υγεία ορίζεται από το άθροισμα της υγείας ζώων και ανθρώπων. Ο άνθρωπος που φροντίζει και απαιτεί για το σύνολο των ζώων αξιοπρεπείς όρους διαβίωσης κερδίζει τους αντίστοιχους για τον ίδιο.
Με αφορμή τα παραπάνω έχει σημασία να δούμε στη χώρα μας πιο εμπεριστατωμένα το ζήτημα της κακοποίησης των ζώων. Προφανώς και είναι εύκολα αντιληπτή και κατανοητή μία κακοποιητική συμπεριφορά που αφορά τον βασανισμό ζώων. Παρόλο δε που το νομικό πλαίσιο στην Ελλάδα έχει αναβαθμιστεί υπάρχουν πολλά βήματα που πρέπει να γίνουν ώστε τα φαινόμενα αυτά να εξαλειφθούν πλήρως και να αποτελέσουν μία κακή ανάμνηση του παρελθόντος. Όμως, τα φαινόμενα κακοποίησης των ζώων μπορεί να μην είναι πάντα ορατά. Τα ζώα εκείνα που δεν έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες κτηνιατρικής περίθαλψης είναι ζώα που επί της ουσίας κακοποιούνται. Κτηνιατρικές πράξεις που δεν ασκούνται από τους αρμόδιους επιστήμονες αποτελούν κακοποίηση. Δεν πάμε τα παιδιά σε ακατάλληλους χώρους και σε ανθρώπους που δεν είναι παιδίατροι για να τα εξετάσουν, να τους κάνουν εμβόλια κ.ο.κ. Φροντίζουμε να τηρούμε τις τακτικές και απαραίτητες επισκέψεις στον παιδίατρο. Ακολουθούμε τις συμβουλές και τις υποδείξεις του και δε βασιζόμαστε στα διαδικτυακά άρθρα για την ανατροφή και το μεγάλωμά τους. Γιατί, λοιπόν, όταν πρόκειται για το ζώο μας τα παραπάνω μπορούν να μη τηρούνται; Η ερώτηση είναι προφανώς ρητορική.
Ως κτηνίατροι και μέλη του Πανελλήνιου Κτηνιατρικού Συλλόγου θεωρούμε ότι η προστασία των ζώων είναι υποχρέωση όλων μας. Οποιαδήποτε άλλη θεώρηση και συμπεριφορά παραβιάζει τα δικαιώματά τους και ντροπιάζει τον άνθρωπο. Για αυτό και οι παρεμβάσεις μας είναι πολύπλευρες και αδιάκοπες προς όλες τις κατευθύνσεις.