Αναβίωση της καλλιέργειας.
Ο συναισθηµατικός δεσµός µε τον τόπο καταγωγής του, τα Βρυσικά Έβρου, σε συνδυασµό µε την επωδό αρκετών συµπατριωτών του που ήθελε να αποτινάξει, ότι δηλαδή η γη της περιοχής είχε αρχίσει να απαξιώνεται, οδήγησαν τον Θανάση Πολυζωίδη, γεωπόνο και παραγωγό, να στραφεί στην καλλιέργεια της τοπικής ποικιλίας εβρίτικου σουσαµιού.
“Σκέφτηκα ότι δεν ήταν δυνατόν να µοιρολατρούµε γι’ αυτό και αποφάσισα να στραφώ σε µία παραδοσιακή µορφή καλλιέργειας του Έβρου. Σε επικοινωνία που είχα µε ηλικιωµένους της περιοχής, άρχισα να ρωτάω ποια ήταν µία από τις βασικές καλλιέργειες των δεκαετιών του ’60 και του ’70. Γιατί πλέον οι καλλιέργειες στον Βόρειο Έβρο είναι κυρίως βαµβάκι, σιτάρι και ηλιόσπορος. Η κοινή απάντηση που µου έδιναν όλοι ήταν πως το σουσάµι Έβρου αποτελούσε µία από τις βασικές καλλιέργειες του παρελθόντος, η οποία µάλιστα τα τελευταία χρόνια έτεινε προς εξαφάνιση».
«Η καλλιέργεια προοριζόταν για ιδιωτική χρήση κυρίως από ηλικιωµένους της περιοχής, καλύπτοντας αποκλειστικά τις ανάγκες του νοικοκυριού τους. Κάπως έτσι ανέλαβα από το 2012 και ύστερα να αναβιώσω τη συγκεκριµένη ποικιλία, φτάνοντας αυτή τη στιγµή να δουλεύουµε περίπου σε 500 στρέµµατα ιδιόκτητης γης.
Ταυτόχρονα υφίσταται συνεργασία µε αρκετούς βιοκαλλιεργητές του Έβρου, στους οποίους δίνουµε τον σπόρο και παραλαµβάνουµε το τελικό προϊόν, ενώ είναι υποχρεωµένοι να διατηρούν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που ορίζουµε από την πλευρά µας ως προς την καλλιέργεια του σουσαµιού».
Πηγή: evros-news.gr