Η αύξηση της ελαιοπαραγωγής έναντι των άλλων ευρωπαϊκών χωρών της Μεσογείου, δίνει στη χώρα μας το αβαντάζ να πρωταγωνιστήσει στον κλάδο διεθνώς.
Οι κλιματικές συνθήκες έπληξαν τη φετινή ελαιοπαραγωγή στις περισσότερες χώρες της Μεσογείου. Εξαίρεση αποτελεί η Ελλάδα η οποία παρουσιάζει αυξημένη παραγωγή και καλείται να πρωταγωνιστήσει στο διεθνές στερέωμα καλύπτοντας τις ελλείψεις των υπολοίπων και διαμορφώνοντας τις τιμές στην αγορά.
Φθίνει η παραγωγή στην Ισπανία
Οι τιμές της ισπανικής ελιάς αυξάνονται κάθε μέρα μετά από μια ιστορική ξηρασία που σημειώθηκε τον Σεπτέμβριο πυροδοτώντας ανησυχίες σε ολόκληρη τη βιομηχανία ότι η φετινή συγκομιδή θα μπορούσε να μειωθεί κατά το ήμισυ σε σύγκριση με πέρυσι.
«Τα νέα για την ελαιοκαλλιέργεια έρχονται από την Ισπανία να είναι ανησυχητικά«, δήλωσε ο MD Walter Zanre αυτή την εβδομάδα, αφού η τοπική κυβέρνηση στην Ανδαλουσία –μια βασική ελαιοκαλλιεργητική περιοχή της Ισπανίας– εκτίμησε ότι η τοπική συγκομιδή ελιάς θα μπορούσε να είναι 49% μικρότερη φέτος και τη δεύτερη - το μικρότερο που έχει καταγραφεί.
Το χειρότερο σενάριο που στηρίζεται στις τελευταίες προβλέψεις, σύμφωνα με τον Zanre, είναι η σοδειά της Ισπανίας να μειωθεί σε περίπου 700.000 τόνους, το χαμηλότερο από το 2012-13.
Οι Ισπανοί παραγωγοί επιτραπέζιων ελιών αναμένουν την πιο αδύναμη συγκομιδή εδώ και έναν αιώνα, σύμφωνα με την Asaja Sevilla.
Το τμήμα της Ένωσης Νέων Αγροτών και Κτηνοτρόφων με έδρα τη Σεβίλλη ανέφερε ότι θα συγκομιστούν περίπου 400.000 τόνοι επιτραπέζιων ελιών, μείωση 38 τοις εκατό σε σύγκριση με την υψηλή συγκομιδή του προηγούμενου έτους, των 659.000 τόνων.
Δυσοίωνες προοπτικές και για τις άλλες χώρες της Μεσογείου
Απαισιόδοξες είναι εξάλλου οι προβλέψεις συγκομιδής για ορισμένες άλλες ελαιοπαραγωγικές χώρες όπως η Ιταλία και η Πορτογαλία.
Οι κεντρικές περιοχές της Ιταλίας έχουν πολύ φτωχές καλλιέργειες. Έχουν υπομείνει εκτεταμένες περιόδους ξηρασίας και καύσωνα που έχουν θέσει σε κίνδυνο την παραγωγή
Περαιτέρω κατά μήκος της αλυσίδας εφοδιασμού ελαιολάδου , έχουν επίσης εκφραστεί ανησυχίες ότι τα ιταλικά ελαιοτριβεία θα μπορούσαν να απενεργοποιήσουν επιχειρήσεις λόγω του αυξανόμενου κόστους εισροών, όπως τα καύσιμα – αν και οι υψηλές τιμές πιθανότατα, προς το παρόν, θα πείσουν πολλούς να συνεχίσουν να λειτουργούν.
Μόνο η Ελλάδα μπορεί «να σώσει την παρτίδα»
Σύμφωνα με τις προβλέψεις του Filippo Berio, η Ελλάδα θα μπορούσε να καλύψει μέρος της συνολικής έλλειψης, με τη συγκομιδή εκεί να προβλέπεται να είναι σχεδόν 50% μεγαλύτερη από έτος σε έτος το 2022.
Ο Asaja Sevilla πρόσθεσε ότι αν δεν υπήρχαν τα σημαντικά τελικά αποθέματα επιτραπέζιων ελιών του περασμένου έτους, 429.000 τόνοι, ορισμένες κονσερβοποιίες και εξαγωγείς μπορεί να μην είχαν απομείνει να πουλήσουν στην εγχώρια αγορά μετά την εκπλήρωση των εξαγωγικών τους υποχρεώσεων.
Μακριά από την Ισπανία, η Asaja Sevilla είπε ότι αναμένει η παραγωγή να αυξηθεί κατά 35% και να φτάσει τους 223.000 τόνους στην Ελλάδα, παρά την πρόσφατη χαλαζόπτωση που προκάλεσε ζημιά στα δέντρα στη βόρεια χερσόνησο της Χαλκιδικής.
Η Asaja Sevilla αναμένει επίσης ότι η παραγωγή επιτραπέζιων ελιών θα αυξηθεί κατά 62 τοις εκατό στην Αίγυπτο, φτάνοντας τους 808.000 τόνους.
Ο υπόλοιπος κόσμος αναμένεται να αντιμετωπίσει σημαντικές μειώσεις της παραγωγής, με σημαντικές μειώσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες (-59 τοις εκατό), την Πορτογαλία (-19 τοις εκατό), την Ιταλία (-17 τοις εκατό), το Μαρόκο (-17 τοις εκατό) και την Αργεντινή (- 4 τοις εκατό).
Συνολικά, η παγκόσμια παραγωγή επιτραπέζιας ελιάς αναμένεται να φθάσει τους 1,7 εκατομμύρια τόνους, αύξηση 3 τοις εκατό από πέρυσι αλλά 5 τοις εκατό κάτω από τον κυλιόμενο μέσο όρο της πενταετίας.
Ωστόσο, μια κακή συγκομιδή δεν είναι απαραίτητα κακά νέα για όλους στον κλάδο. Η Asaja Sevilla αναμένει ότι οι τιμές της επιτραπέζιας ελιάς θα αυξηθούν λόγω της μείωσης της παραγωγής και της αύξησης του κόστους των εισροών.
Η αναμενόμενη αύξηση των τιμών τροφοδοτείται εν μέρει από την αναμενόμενη αύξηση των εισαγωγών από τις Ηνωμένες Πολιτείες λόγω της κακής συγκομιδής τους.
Ο Asaja Sevilla πρόσθεσε ότι ο άλλος λόγος για την αύξηση των τιμών προκύπτει από την αύξηση κατά 120 τοις εκατό στο κόστος του ντίζελ, μια αύξηση 180 τοις εκατό στο κόστος της ενέργειας και μια αύξηση 100 τοις εκατό στο κόστος λιπασμάτων .
Αυτή τη στιγμή φαίνεται να είναι η μόνη χώρα στη Μεσόγειο με λογικές προοπτικές καλλιέργειας.
Η προσφορά της Τυνησίας
Και οι αποδόσεις στα έθνη των καλλιεργητών στα νότια και τα ανατολικά θα μπορούσαν επίσης να αποδειχθούν θετικές, προέβλεψε ο Filippo Berio UK, με τις σοδειές της Τυνησίας να είναι αντίστοιχες πέρυσι και αυτές της Τουρκίας και της κατεστραμμένης από τον πόλεμο Συρίας να αυξάνονται.
«Είναι πάντα δύσκολο να εκτιμηθεί η συνολική παραγωγή και στις δύο αυτές χώρες, λόγω των πολύ περιορισμένων επίσημων και αξιόπιστων στοιχείων που είναι διαθέσιμα», είπε ο Zanre, αναφερόμενος στην Τουρκία και τη Συρία. «Μέσω τοπικών επαφών στον αγροτικό τομέα, λάβαμε πληροφορίες που υποδεικνύουν καλή καλλιέργεια και στις δύο προελεύσεις».
Οι εκτιμήσεις για τις τιμές
Οι τιμές λιανικής της ελιάς στο Ηνωμένο Βασίλειο εκτοξεύτηκαν το καλοκαίρι καθώς μια δυσάρεστη αγορά αντέδρασε στην ξηρασία στην Ιταλία, με άλματα από εβδομάδα σε εβδομάδα περίπου 30% που παρατηρούνται σε ορισμένες παραλλαγές με δική τους ετικέτα σούπερ μάρκετ.
Και ενώ οι τιμές διατηρήθηκαν σε μεγάλο βαθμό σε αυτά τα επίπεδα στο μεταξύ, οι τελευταίες προβλέψεις για τις καλλιέργειες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε περαιτέρω αυξήσεις αργότερα μέσα στο έτος. Ή το τελικό αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι η μείωση των τιμών αφού οι καταναλωτές αποφεύγουν τα ακριβά ελαιόλαδα.
«Ενώ κάποια μεταφορά από την καλλιέργεια του 2021/22 θα εμποδίσει τους εμφιαλωτές να ξεμείνουν από πετρέλαιο πριν από το τέλος του 2023, οι τιμές θα εξακολουθούν να είναι πολύ υψηλές», προειδοποίησε ο Zanre, πριν ρωτήσει «μπορεί αυτό να αρχίσει να περιορίζει τη ζήτηση;».
Πηγή: liveoiltimes.com