Αντιθέτως, εφόδια, ζωοτροφές, αναλώσιμα κτλ, βρίσκονται σε φάση ανόδου σταθερά, αντί για μείωση.
Είναι γεγονός ότι κάποτε, τέλη δεκαετίας ‘80 και δεκαετία ‘90, οι γαλακτοβιομηχανίες (η ΔΕΛΤΑ του κ. Δασκαλόπουλου, η ΦΑΓΕ των Αφών Φιλίππου, η ΜΕΒΓΑΛ του κ. Χατζάκου κτλ) μαζί και κάποιες ακμάζουσες τότε συνεταιριστικές συνετέλεσαν τα μέγιστα και χρηματοδότησαν την ανάπτυξη της γαλακτοπαραγωγού αγελαδοτροφίας. Κι αυτό βέβαια οφείλεται κατά τη γνώμη μας και στο ό,τι τότε το φρέσκο γάλα ήταν όντως από φρέσκο γάλα ελληνικό. Το γιαούρτι ήταν όντως γιαούρτι ελληνικό και δεν είχε ακόμα εξαπλωθεί η μόδα με τα γάλατα μακράς διάρκειας ζωής, τα οποία μαζί με τον Κώδικα Τροφίμων και Ποτών που ισχύει σήμερα αποτελούν τον φερετζέ πίσω από τον οποίο κρύβονται όλες οι εισαγωγές συμπυκνωμάτων, κυρίως από τις χώρες της Ε.Ε..
Επίσης σημαντικό ρόλο έπαιξε ότι όλοι οι προαναφερόμενοι γαλακτοβιομήχανοι ήταν αυτοδημιούργητοι και άνθρωποι, που είχαν στενές επαφές με τον χώρο και τους παραγωγούς. Άρα λοιπόν αντιλαμβάνονταν πολύ καλύτερα από τον καθένα τα προβλήματα των Ελλήνων αγελαδοτρόφων, καθώς και την ανάγκη ανάπτυξης της γαλακτοπαραγωγού αγελαδοτροφίας. Και ερχόμαστε στο σήμερα.
Η γαλακτοβιομηχανία ΟΛΥΜΠΟΣ, που οι ιδιοκτήτες της, επίσης βοήθησαν στην ανάπτυξη του κλάδου, πρωτοστατεί στις μειώσεις κι αποτελεί τον μπροστάρη στην προσπάθεια να οδηγηθεί η τιμή του γάλακτος στον παραγωγό περίπου στα 50 λεπτά. Δηλαδή μεσοσταθμικά επιχειρείται μία μείωση της τιμής της τάξης του 18 – 20%.
Τι άλλαξε όμως στο κόστος παραγωγής;
Αν εξαιρέσουμε μία μείωση στο κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος, δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτε. Αντιθέτως, εφόδια, ζωοτροφές, αναλώσιμα κτλ, βρίσκονται σε φάση ανόδου σταθερά, αντί για μείωση. Άρα λοιπόν για μια μείωση του ηλεκτρικού που αντιστοιχεί στο 1,5 – 2% του συνολικού κόστους λειτουργίας μιας μονάδας, ρίχνουμε την τιμή του γάλακτος κατά το 18 – 20%. Δηλαδή μειώνουμε τα έσοδα μιας μονάδας κατά 18 – 20%.
Η εξίσωση μπορεί να φαίνεται ιδεατή στα μάτια ενός στυγνού επαγγελματία αλλά δεν είναι το ίδιο για τους Έλληνες παραγωγούς, για την εθνική μας παραγωγή (πολλές μονάδες δεν θ’ αντέξουν και θα κλείσουν), για την εθνική μας οικονομία και κατά συνέπεια και για το ισοζύγιο εισαγωγών – εξαγωγών.
Για να μην το κουράζουμε το πράγμα, είναι καθαρά θέμα πολιτείας, όπως έχουμε ξαναπεί, ν’ αλλάξει το θεσμικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται η αγορά, το οποίο αυτή τη στιγμή γέρνει εντελώς μονόπαντα προς την πλευρά των ελληνικών γαλακτοβιομηχανιών. Ν’ αλλάξει επιτέλους χωρίς άλλη καθυστέρηση ο Κώδικας Τροφίμων και Ποτών και η Επιτροπή Ανταγωνισμού καλό θα είναι να φροντίσει ούτως ώστε ο κλάδος να μην περάσει σε 2 με 3 χέρια επιχειρηματιών. Αυτό και με δεδομένο ότι η εταιρεία ΦΑΓΕ έχει εδώ και καιρό αποστασιοποιηθεί από τα ελληνικά δρώμενα έχει καταστροφικές συνέπειες επίσης για τους Έλληνες κτηνοτρόφους.
Είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο οι μεγάλες εταιρείες να θέλουν τον παραγωγό μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Να επιβιώνει αλλά να μην κερδίζει. Να τον ωθούν να μπαινοβγαίνει στην εντατική. Βέβαια στην πορεία κάποιοι δεν τα καταφέρνουν, κάποιοι χάνονται. Είτε επιχειρηματικά είτε βιολογικά (π.χ αυτοκτονίες παραγωγών στην Αμερική). Να το πούμε καθαρά. Θα παλέψουμε με νύχια και με δόντια για τη διατήρηση ενός minimum επιπέδου ζωής για τις οικογένειές μας.
Κοντολογίς, το Δ.Σ. της Ένωσης Φυλής Χολστάιν Ελλάδας, το οποίο συνεδρίασε εκτάκτως στις 15 Φεβρουαρίου αποφάσισε να συγκρουστεί μετωπικά ο κλάδος με όλους όσους επιβουλεύονται το μέλλον των παιδιών μας.
Στη σύγκρουσή μας αυτή ζητάμε τη συμπαράσταση των Ελλήνων καταναλωτών και του ελληνικού λαού. Επίσης το Δ.Σ. αποφάσισε η Ε.Φ.Χ.Ε. σε συνεργασία με επιφανείς νομικούς να κινηθεί ενάντια σε κάθε περίπτωση που επιχειρείται εξαπάτηση του ελληνικού καταναλωτικού κοινού από τις γαλακτοβιομηχανίες και τα market, να κινηθεί νομικά μήπως και υπάρξει τελικά μία απάντηση πώς χρησιμοποιούνται τα τοπωνύμια, τί συνιστά εξαπάτηση και τι όχι και επίσης να κινηθεί νομικά φτάνοντας μέχρι και τα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια για το ποιο προϊόν μπορεί να ονομάζεται ελληνικό γιαούρτι και ποιο όχι.
Όπως μας εξέφρασε και ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Γιώργος Γεωργαντάς, σε πρόσφατη συνάντηση που είχε με εκπροσώπους του Δ.Σ. της ΕΦΧΕ, το ΥπΑΑΤ αντιμετωπίζει θετικά την πρόταση των παραγωγών για επαναφορά του Κώδικα Τροφίμων και Ποτών στο προηγούμενο καθεστώς, όπου το ελληνικό γιαούρτι παρασκευαζόταν αποκλειστικά και μόνο με ελληνικής προέλευσης φρέσκο γάλα. Επίσης, θα ζητήσουμε την εφαρμογή του νόμου περί υποχρεωτικής αναγραφής προέλευσης της πρώτης ύλης στη συσκευασία των προϊόντων όπως εγκρίθηκε από τις Βρυξέλες, κατόπιν αιτήματος του πρώην αν. υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, Μάρκου Μπόλαρη, σε συνεργασία με την Ε.Φ.Χ.Ε. κι όχι όπως το έφερε για ψήφιση στη Βουλή ο κ. Αποστόλου, μήπως τυχόν και θιγούν τα συμφέροντα των γαλακτοβομηχανιών.
Τελειώνοντας, ελπίζουμε τις μειώσεις που επιχειρούν στον παραγωγό να τις δούμε και στο ράφι λαμβάνοντας πάντα υπόψη ότι στο νωπό γάλα ο παραγωγός πληρώνεται το 1/3 της τελικής τιμής στο ράφι των markets. Άρα λοιπόν κόβοντας 10 λεπτά περίπου από τον παραγωγό θα πρέπει και οι άλλοι συμμετέχοντες (εργοστάσια, markets) να αφαιρέσουν από τα κέρδη τους 10 λεπτά για κάθε λίτρο. Εκτός και αν, όπως είναι πασιφανές, ο πόνος τους για την τιμή στο ράφι αφορά μόνο στην τιμή, που πληρώνεται για τον μόχθο του και την επιβίωση του ο Έλληνας παραγωγός.