Η Ευρώπη κινείται βορειοδυτικά
Χιλιάδες άνθρωποι έχουν βγει στους δρόμους τα τελευταία χρόνια κάτω από ένα σύνθημα που αναπτύχθηκε εδώ και δύο δεκαετίες: « Άδειασε την Ισπανία ». Οι μακροχρόνιες απαιτήσεις άλλων ομάδων, όπως οι Teruel Exist και Soria Ya, και το ξαφνικό ενδιαφέρον των μέσων ενημέρωσης για την ερήμωση που αντικατοπτρίζεται στο περίφημο δοκίμιο του Sergio del Molino, διατύπωσαν μια πολιτική επιθυμία που, στα τέλη του 2019, κορυφώθηκε με την άφιξη του Teruel υπάρχουν στο Κογκρέσο των Αντιπροσώπων.
Ήταν μια αφύπνιση, μια μάχη ενάντια στη λήθη και μια κραυγή ενάντια στην αδιαφορία της κεντρικής διοίκησης. Μια εξέγερση μπροστά στην εξαφάνιση.
Είναι ιδιαίτερο; Ναι και ΟΧΙ. Είναι επειδή η Ισπανία έχει μια πολύ ιδιαίτερη δημογραφική δομή, από ιστορικούς χρόνους , που χαρακτηρίζεται από τη σπανιότητα των αστικών κέντρων. Οι λόγοι είναι πολιτικοί, στρατιωτικοί και γεωγραφικοί, αλλά αναμφίβολα αναδεικνύουν την αστική εξαίρεση της χώρας. Δεν είναι, από την άλλη, γιατί το φαινόμενο είναι ηπειρωτικό: η Ευρώπη μετακινείται από την ύπαιθρο στην πόλη. Μια μετάβαση που επινοήθηκε καθ' όλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα που φτάνει στο αποκορύφωμά της σήμερα. Όπου κι αν κοιτάξεις, η αγροτική γη αδειάζει προς όφελος των πόλεων.
Η διαδικασία ήταν τόσο γρήγορη που τα αποτελέσματά της μπορούν να παρατηρηθούν ξεκάθαρα σε μια πολύ πρόσφατη δεκαετή περίοδο, και σε μια ήπειρο της οποίας η αστικοποίηση ξεκίνησε πριν από περισσότερο από έναν αιώνα, την Ευρώπη. Αυτό δείχνει αυτός ο υπέροχος και πολύ πλούσιος σε λεπτομέρειες χάρτης από το γερμανικό κέντρο μελέτης BBSR.
Τα δεδομένα καλύπτουν από το 2001 έως το 2011 και, όπως εξηγείται στο CityLab , είναι τα πιο πρόσφατα που το ινστιτούτο (Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Έρευνας Κτιρίων, Αστικών Υποθέσεων και Χωρικής Ανάπτυξης με το όνομά του στα Αγγλικά) μπόρεσε να έχει πρόσβαση σε μεγάλο βαθμό. της ηπείρου, χρησιμοποιώντας τις πληροφορίες που συγκεντρώνουν οι εθνικές στατιστικές υπηρεσίες κάθε χώρας. Από εκεί και πέρα, ο μηχανισμός ήταν απλός: να απομονωθούν οι δήμοι (ή οι κοινότητες, ανάλογα με το όνομα που λαμβάνουν σε κάθε χώρα) και να ελέγξετε τι έχει συμβεί στον πληθυσμό τους, κατά μέσο όρο ετησίως, εκείνη την περίοδο.
Η Ευρώπη κινείται βορειοδυτικά
Και για κάθε μοτίβο, λίγο πολύ έντονο χρώμα. Οι δημοτικοί όροι με κόκκινο αντιπροσωπεύουν κέρδη μεταξύ 0,1% και 2%, και οι μπλε, απώλειες μεταξύ -0,1% και -2%. Εδώ μπορείτε να δείτε τον αναπτυγμένο χάρτη:
Υπάρχουν πολλές ενδιαφέρουσες τάσεις. Από τη μια πλευρά, ο πληθυσμός της Ευρώπης δεν συγκεντρώνεται μόνο στις πόλεις, αλλά και στη Δύση. Η Γαλλία βρίσκεται σχεδόν εξ ολοκλήρου στο κόκκινο, χάρη σε μεγάλο βαθμό στον εξαιρετικό της ρυθμό γεννήσεων .
Η κοιλάδα του Πάδου, η Ελβετία, η Μπενελούξ και οι Βρετανικές Νήσοι κερδίζουν επίσης πολύ πληθυσμό (Ιρλανδία 2% σε όλους σχεδόν τους δήμους της), εκτός από τις ισπανικές ακτές, της οποίας η δημογραφική ανάπτυξη είναι συγκρίσιμη μόνο εσωτερικά με τη δυσανάλογη ανάπτυξη της Μαδρίτης και τα περίχωρα, η πιο επισημασμένη πόλη στον χάρτη.
Ανατολική Ευρώπη, μια πολύ έντονη αγροτική έξοδος
Στην Washington Post τμηματοποίησαν τα δεδομένα :
Στην ανατολική Ευρώπη και τη δυτική Ισπανία τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά. Η τελευταία είναι η πιο ιδιαίτερη περίπτωση: η τάση είναι αντίστροφη (προς τα ανατολικά) και επηρεάζει σοβαρά το εσωτερικό της Castilla y León, της Γαλικίας και της Αστούριας, καθώς και όλη την Πορτογαλία εκτός από τις δύο κύριες πόλεις της.
Στην ηπειρωτική Ανατολή, η τάση είναι πολύ παρόμοια με εκείνη που ήδη παρατηρήθηκε στη Δύση πριν από δεκαετίες: οι πόλεις αντιπροσωπεύουν έντονες κόκκινες κουκκίδες απομονωμένες σε μια θάλασσα από δημογραφικά υποβαθμισμένες περιοχές, χάρη στην όψιμη αγροτική έξοδο που βιώθηκε μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου.
Χώρες όπως η Αλβανία, η Βουλγαρία, η Ρουμανία ή η Βαλτική είναι εντελώς μπλε, εκτός από τις μεγάλες πόλεις τους. Το ίδιο συμβαίνει, με πολύ εντυπωσιακό τρόπο, στην Ανατολική Γερμανία , της οποίας οι επαρχίες αδειάζουν προς όφελος του Βερολίνου. Η Πολωνία, η Ουγγαρία, η Αυστρία ή οι Σκανδιναβοί υποφέρουν από τις ίδιες τάσεις.
Από την ύπαιθρο στην πόλη, και από την ανατολή στη δύση. Οι πληθυσμιακές αλλαγές που αντιμετωπίζει η Ευρώπη είναι πιεστικές και οι τάσεις είναι αξιοσημείωτες σε μόλις δέκα χρόνια.