Η Κίνα παράγει το 1/4 των παγκόσμιων σιτηρών και τρέφει το 1/5 του παγκόσμιου πληθυσμού με λιγότερο από το 10% της παγκόσμιας καλλιεργήσιμης γης
Ένας νέος νόμος στην Κίνα που καθιστά τις κεντρικές και επαρχιακές κυβερνήσεις υπεύθυνες για την ενσωμάτωση της επισιτιστικής ασφάλειας στα οικονομικά και αναπτυξιακά τους σχέδια τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιουνίου, προωθώντας την «απόλυτη αυτάρκεια» σε βασικά δημητριακά στο προσκήνιο.
Ο νόμος παρέχει ένα νομικό πλαίσιο για τις υφιστάμενες οδηγίες του Κομμουνιστικού Κόμματος προς τις τοπικές κυβερνήσεις και τη γεωργική βιομηχανία για την αύξηση της παραγωγής τροφίμων, αν και δεν έδωσε λεπτομέρειες για το πώς θα εφαρμοστεί ο νόμος, ανέφερε το Reuters. Περιλαμβάνει την προστασία της γεωργικής γης από τη μετατροπή της σε άλλες χρήσεις, την προστασία των πόρων βλαστικού πλάσματος και την πρόληψη της σπατάλης.
Η Κίνα, ο μεγαλύτερος εισαγωγέας γεωργικών προϊόντων στον κόσμο με τον δεύτερο μεγαλύτερο πληθυσμό (1,4 δισεκατομμύρια άνθρωποι), έχει θέσει ως προτεραιότητα τα τελευταία χρόνια τη μείωση της εξάρτησης από τους προμηθευτές του εξωτερικού. Η Κίνα παράγει το ένα τέταρτο των παγκόσμιων σιτηρών και τρέφει το ένα πέμπτο του παγκόσμιου πληθυσμού με λιγότερο από το 10% της παγκόσμιας καλλιεργήσιμης γης.
Η βιασύνη για την υιοθέτηση του νόμου για την επισιτιστική ασφάλεια, που ψηφίστηκε μόλις έξι μήνες μετά την πρώτη του ανάγνωση, αντανακλά την επείγουσα ανάγκη της Κίνας να επιλύσει ζητήματα που έχουν περιορίσει την παραγωγή, όπως η έλλειψη καλλιεργήσιμης γης και υδάτινων πόρων, οι ελλείψεις εργατικού δυναμικού και η έλλειψη γεωργικής τεχνολογίας. Αναλυτές δήλωσαν στο Reuters ότι ο νόμος είναι ασαφώς διατυπωμένος και μπορεί να μην έχει σημαντικό αντίκτυπο στον τρόπο με τον οποίο η Κίνα ενισχύει την παραγωγή τροφίμων.
Σύμφωνα με διάταξη του νόμου, το Κομμουνιστικό Κόμμα θα ηγηθεί της εφαρμογής μιας εθνικής στρατηγικής για την επισιτιστική ασφάλεια «που θα βάζει την Κίνα πρώτη», εισάγοντας με μέτρο και χρησιμοποιώντας τις προόδους της επιστήμης και της τεχνολογίας για την ενίσχυση της παραγωγής.
«Θα τηρήσει την αρχή της αποθήκευσης των σιτηρών στο έδαφος και θα χρησιμοποιήσει την τεχνολογία για τη βελτίωση της παραγωγής σιτηρών», αναφέρει ο νόμος, για να εξασφαλίσει «βασική αυτάρκεια σε δημητριακά και απόλυτη αυτάρκεια σε βασικά δημητριακά για διατροφική χρήση». Προβλέπει επίσης τη δημιουργία ενός εθνικού σχεδίου έκτακτης ανάγκης για τα σιτηρά και ενός συστήματος παρακολούθησης της επισιτιστικής ασφάλειας.
Η Κίνα επέκτεινε τον ορισμό των «χονδροειδών σιτηρών» ώστε να συμπεριλάβει τα κεχρί και τη βρώμη, εκτός από το σόργο, το κριθάρι, το φαγόπυρο, τα φασόλια mung και τις πατάτες. Τα σιτηρά αναφέρονται στο σιτάρι, το ρύζι, το καλαμπόκι, τη σόγια και τα χονδρόκοκκα σιτηρά.
Ο νόμος αναφέρει επίσης ότι η Κίνα θα «ενισχύσει τη διεθνή συνεργασία για την επισιτιστική ασφάλεια και θα επιτρέψει στο διεθνές εμπόριο σιτηρών να διαδραματίσει το ρόλο του». Δεν έδωσε λεπτομέρειες.
Το 14ο πενταετές σχέδιο (2021-2025), που εκδόθηκε τον Φεβρουάριο του 2022, ζητούσε ετήσια παραγωγή σιτηρών τουλάχιστον 650 εκατομμυρίων τόνων και παραγωγή κρέατος 89 εκατομμυρίων τόνων. Είπε επίσης ότι η διατήρηση της εξάλειψης της φτώχειας στις αγροτικές περιοχές, η επισιτιστική ασφάλεια και η ανάπτυξη των σπόρων θα είναι κορυφαίες προτεραιότητες.
Η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός σιταριού στον κόσμο, αλλά και ο μεγαλύτερος καταναλωτής του. Η Foreign Agricultural Service (FAS) του Υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ προβλέπει ότι η Κίνα θα συγκομίσει 138 εκατομμύρια τόνους σιταριού για την περίοδο εμπορίας 2024-25 και θα καταναλώσει 146,5 εκατομμύρια τόνους. Η FAS βλέπει την παραγωγή καλαμποκιού σε 296 εκατομμύρια τόνους με συνολική κατανάλωση 318 εκατομμύρια τόνους, ενώ οι εισαγωγές σόγιας προβλέπεται να φθάσουν τα 103 εκατομμύρια τόνους, με μόλις 19,6 εκατομμύρια τόνους παραγωγής.