Κόκκαλης: «Όχι» στην καταστρατήγηση των νόμων για τις περιοχές Natura 2000

«Όχι στην καταστρατήγηση των νόμων για τις περιοχές Natura 2000», τονίζει σε δήλωσή του, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία Πέτρος Κόκκαλης, σε συνέχεια του καλέσματος των περιβαλλοντικών οργανώσεων για την άμεση απόσυρση του άρθρου 219 του νομοσχεδίου που κατατέθηκε στη Βουλή στις 23 Φεβρουαρίου από το υπουργείο Ανάπτυξης.

Η οικολογική και κοινωνική μετάβαση, υπογραμμίζει ο  κ. Κόκκαλης, δεν μπορεί να είναι δέσμια αποτυχημένων λογικών του παρελθόντος, σύμφωνα με τις οποίες το περιβάλλον θυσιάζεται στο βωμό της ανάπτυξης, ενώ, όπως υποστηρίζει, η κυβέρνηση έχει απωλέσει προ πολλού το «πράσινο» προσωπείο της με τα έργα και τις πράξεις της και την καλούμε έστω και την ύστατη στιγμή να αποσύρει άλλη μια περιβαλλοντοκτόνο διάταξη όπως έχουν ζητήσει ήδη φορείς και οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών.
 

Μετά το αντιπεριβαλλοντικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη, τονίζει ο ευρωβουλευτής, με το οποίο για πρώτη φορά επιτρέπονται οι έρευνες και εξορύξεις υδρογονανθράκων σε προστατευόμενες περιοχές και για πρώτη φορά στερείται από την Τοπική Αυτοδιοίκηση το αναφαίρετο δικαίωμά της να εγκρίνει ή να απορρίπτει βαριές, επικίνδυνες και ρυπογόνες εγκαταστάσεις εξόρυξης  υδρογονανθράκων μέσα στις ίδιες τις δημοτικές εκτάσεις, συνεχίζει το καταστρεπτικό της έργο κόντρα στην ευρωπαϊκή νομοθεσία.

Στο Άρθρο 219, συμπληρώνει ο ευρωβουλευτής,  του υπό ψήφιση νομοσχεδίου του υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων ανοίγει την κερκόπορτα για την άλωση των περιοχών Natura 2000 από υποψήφια επενδυτικά σχήματα ενώ ή διάταξη αυτή έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την Οδηγία 92/43/ΕΟΚ η διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας αλλά και βασικές διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας.

Την στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση, επισημαίνει ο κ. Κόκκαλης, προχωράει στην υλοποίηση της Πράσινης Συμφωνίας με βασικές κατευθύνσεις την αρχή του μη βλάπτειν (do no harm) και της βιώσιμης ταξινόμησης (sustainable taxonomy) για τις νέες επενδύσεις, η κυβέρνηση επιχειρεί με ασαφείς όρους όπως όπως «έργα δημόσιου ενδιαφέροντος» και «ήπια αναπτυξιακά έργα» να βαφτίσει την παράδοση των οικοτόπων σε επιχειρηματικά συμφέροντα που μόνο την προστασία του περιβάλλοντος και τη βιώσιμη ανάπτυξη έχουν στην ατζέντα τους.