Ο Ευρωβουλευτής της Ελληνικής Λύσης και της ομάδας του ECR, Εμμανουήλ Φράγκος Φραγκούλης κατέθεσε ερώτημα προς την Κομισιόν για την υποστήριξη και επέκταση της παραγωγής του Κρόκου Κοζάνης ως Προϊόν Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ).
Ο Ευρωβουλευτής της Ελληνικής Λύσης και της ομάδας του ECR, Εμμανουήλ Φράγκος Φραγκούλης κατέθεσε ερώτημα προς την Κομισιόν για την υποστήριξη και επέκταση της παραγωγής του Κρόκου Κοζάνης ως Προϊόν Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ).
Ο Εμμανουήλ Φράγκος ενημερώνει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι ο Κρόκος Κοζάνης Π.Ο.Π. καλλιεργείται αποκλειστικά σε 16 κοζανίτικα χωριά, λόγω των εδαφοκλιματολογικών συνθηκών, με διαδικασία καλλιέργειας, μαζέματος και ξήρανσης που το καθιστούν ιδιαίτερα απαιτητική παραγωγή. Καθώς αποτελεί επικερδή καλλιέργεια, περισσότεροι νέοι Έλληνες αγρότες, σε σχέση με άλλες καλλιέργειες αποφασίζουν να ασχοληθούν με την παραγωγή του, μένοντας στην ύπαιθρο.
Οι επιστήμονες αναγνωρίζουν τη μεγάλη θρεπτική αξία του, ως ρόφημα και στη μαγειρική, ενώ σε κάποια κράτη, όπως η Κίνα χορηγείται και ως φάρμακο. Ο Διεθνής Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας (F.A.O) διαπιστώνει ότι υπάρχει σημαντικό περιθώριο εμπορίας και μεγιστοποίησης του κέρδους των αγροτών, επί της τελικής τιμής, μέσω και της καθετοποίησης της παραγωγής.
Ο Ευρωβουλευτής της Ελληνικής Λύσης καταγγέλλει ότι δυστυχώς, η διαρκής αλλαγή των κανόνων φορολόγησης στην Ελλάδα, και οι αναταράξεις στη διεθνή αγορά, λόγω του (συχνά παράνομου) εμπορίου, από Ιράν και Αφγανιστάν, θέτουν επιπλέον προκλήσεις στους αγρότες. Οι ελληνικές εξαγωγές άγγιξαν το 2,6% της διεθνούς αγοράς σαφράν (και η ΕΕ το 1/3) το 2020, παρουσιάζοντας εντυπωσιακή ετήσια αύξηση 33%.
Σε συνέχεια των ανωτέρω ο Εμμανουήλ Φράγκος ρωτά την Ευρωπαϊκή Επιτροπή:
1. Καθώς διατίθενται εργαλεία της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής για την ανάπτυξη της παραγωγής του κρόκου, ποιά από αυτά χρησιμοποιούνται ευρύτερα από τους αγρότες στην Κοζάνη, ποιά λιγότερο και που εντοπίζει τη δυσκολία στη χρήση τους;
2. Σε τι βαθμό αξιοποιούνται οι δυνατότητες επενδύσεων σε υλικά στοιχεία ενεργητικού, με σκοπό τη βελτίωση των συνολικών επιδόσεων και της βιωσιμότητας των εκμεταλλεύσεών τους, για τη συγκρότηση ένωσης ή οργάνωσης παραγωγών στον τομέα και άλλων καινοτόμων καλλιεργητικών συστημάτων;