Το φράγμα Σκοπιάς και το “στοιχειωμένο” Αγιονέρι.
«Θεωρώ ιδιαίτερα χρήσιμο το γεγονός ότι ανοίγει ο φάκελος του υδατικού προβλήματος της Θεσσαλίας στην Επιτροπή Περιβάλλοντος με τη συμμετοχή των εκπροσώπων του κάμπου, που γνωρίζουν όσο λίγοι το πρόβλημα, αλλά και τις ενδεδειγμένες λύσεις. Θέλω να πιστεύω ότι στην επόμενη συνεδρίαση που θα βρίσκονται και εκπρόσωποι της κυβέρνησης θα δοθούν απαντήσεις στα όσα ειπωθούν, ώστε οι πολίτες να γνωρίζουν τον σχεδιασμό και ει δυνατόν το χρονοδιάγραμμα για την αντιμετώπιση του προβλήματος». Με αυτά τα λόγια ολοκλήρωσε την εισήγησή του ο βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος στην Υποεπιτροπή Υδατικών Πόρων της Ειδικής Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής, που μετά από πρωτοβουλία του άνοιξε τη συζήτηση στο ελληνικό κοινοβούλιο για το υδατικό πρόβλημα της Θεσσαλίας. Ο Θεσσαλός πολιτικός στις 21.07.20 είχε ζητήσει από την πρόεδρο της Επιτροπής κ. Διονυσία Αυγερινοπούλου τη σύγκλησή της, αλλά λόγω της πανδημίας είχε ανασταλεί το έργο των Ειδικών Επιτροπών.
Στη συνεδρίαση, μεταξύ άλλων, έλαβαν τον λόγο ο πρόεδρος του Γεωπονικού Συλλόγου Λάρισας κ. Κώστας Γιαννακός, ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Φάνης Γέμτος και ο αντιδήμαρχος Λαρισαίων κ. Ντίνος Διαμάντος, τους οποίος ο Μάξιμος Χαρακόπουλος καλωσόρισε λέγοντας ότι «είναι γνώστες, όσο λίγοι, του υδατικού προβλήματος της Θεσσαλίας, αλλά και των λύσεων που μπορούν να υπάρξουν».
Ο κυβερνητικός βουλευτής, που είχε πρωτοστατήσει και για την πραγματοποίηση στις 16.01.20 της σύσκεψης υπό τον υπουργό Επικρατείας κ. Γιώργο Γεραπετρίτη για την απεμπλοκή των έργων του Αχελώου, αναφέρθηκε στην κλιματική αλλαγή και τα ακραία καιρικά φαινόμενα -με ιδιαίτερη αναφορά στον «Ιανό» και τη «Μήδεια»- και τις επιπτώσεις τους στις υποδομές, στην αγροτική παραγωγή και κάθε οικονομική δραστηριότητα.
Επισήμανε τον κίνδυνο που διατρέχει η θεσσαλική γη από την ερημοποίηση που μπορεί να προκαλέσει η ολοένα και αυξανόμενη έλλειψη υδατικών πόρων. Όπως υπογράμμισε «μεγάλες εκτάσεις εδαφών στους Δήμους Κιλελέρ και Φαρσάλων υποβαθμίζονται διαρκώς τα τελευταία χρόνια, αναγκάζοντας τον αγροτικό πληθυσμό και τους νέους ανθρώπους να εγκαταλείψουν την αγροτική ενασχόληση και να φύγουν για την πόλη προς αναζήτηση καλύτερης τύχης από το να καλλιεργούν ξερικά χωράφια».
Στρουθοκαμηλίζουν όσοι αρνούνται τον Αχελώο!
Με ιδιαίτερη έμφαση τόνισε ότι «είναι στρουθοκαμηλισμός να μιλάμε για ολιστική αντιμετώπιση του υδατικού προβλήματος της Θεσσαλίας χωρίς την μεταφορά νερού από τον Αχελώο! Ένα έργο που σε μεγάλο βαθμό έχει ολοκληρωθεί, και το οποίο αν και έχει συκοφαντηθεί ως φαραωνικό, θα συμβάλει στην αποκατάσταση της περιβαλλοντικής ισορροπίας. Μιλούμε ουσιαστικά για τη μεταφορά νερού από μια περιοχή πλεονασματική σε νερό, τη δυτική Ελλάδα, με διπλάσια βροχόπτωση από τη Θεσσαλία, σε μια περιοχή τραγικά ελλειμματική. Και ταυτόχρονα για την παραγωγή πράσινης, υδροηλεκτρικής ενέργειας, φιλικής στο περιβάλλον. Ο σκοπός δεν είναι να στερήσουμε από τη δυτική Ελλάδα το πολύτιμο αγαθό του νερού, που εκεί είναι πλεονασματικό, αλλά να ενισχύσουμε την οικολογική ισορροπία στη Θεσσαλία, που έχει διαταραχθεί και οδεύει ολοταχώς προς την ερημοποίηση.
Όσοι αντιτάσσονται, κατά κανόνα λόγω ιδεοληπτικών εμμονών, οφείλουν να δώσουν μια ξεκάθαρη απάντηση στους Θεσσαλούς. Αν αδιαφορούν για τα εκατοντάδες εκατομμύρια που δαπανήθηκαν εδώ και 30 χρόνια για το έργο του Αχελώου, τι θα κάνουν με τα ημιτελή έργα; Θα τα καταστρέψουν για να επανέλθει το τοπίο στην προτέρα κατάσταση; Πόσο θα στοιχίσει το γκρέμισμα και από πού θα στερήσουν πόρους για να τους κατευθύνουν στο γκρέμισμα;»
Το φράγμα Σκοπιάς και το “στοιχειωμένο” Αγιονέρι
Ο κυβερνητικός βουλευτής επισήμανε ότι «η μεταφορά νερού από τον Αχελώο δεν είναι το μόνο έργο που πρέπει να εστιάσουμε για να σώσουμε τον θεσσαλικό κάμπο. Πρέπει να το πλαισιώσουμε και με άλλα συνοδά έργα, όπως φράγματα, ταμιευτήρες, λιμνοδεξαμηνές κ.α.
Έργα, επίσης, πρέπει να γίνουν στα Φάρσαλα, μια άκρως δυναμική στην αγροτική παραγωγή περιοχή. Η υδάτινη φλέβα του Ενιπέα έχει μετατραπεί σε ρυάκι και ακόμα και η πόλη των Φαρσάλων έχει δυσκολίες στην εύρεση κατάλληλου πόσιμου νερού. Ποιο το μέλλον της περιοχής σε 20 ή 30 χρόνια αν δεν κάνουμε κάτι σήμερα;
Γι αυτό ζήτησα από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη να δρομολογηθεί επιτέλους το φράγμα στη Σκοπιά, για να δοθεί μια αναπτυξιακή προοπτική για ολόκληρη την επαρχία. Και τον ευχαριστώ για άλλη μια φορά -και από αυτό το βήμα- για τα άμεσα αντανακλαστικά του για να ξεκινήσει η μελέτη για το έργο. Αν υπήρχε το φράγμα στη Σκοπιά θα είχαν αποφευχθεί οι ζημιές που προκάλεσε ο Ιανός στα Φάρσαλα.
Επιπλέον, έχω επισημάνει, κατόπιν αιτημάτων των κατοίκων του Σταυρού Φαρσάλων, την αναγκαιότητα να συμπεριληφθεί και η περιοχή τους στις μελέτες για την άρδευση από το φράγμα του Σμοκόβου με κλειστούς αγωγούς, καθώς όταν πρωτοσχεδιάστηκε το έργο περιλάμβανε αυτή τη δυνατότητα.
Στην περιοχή της Ελασσόνας, ένα άλλο έργο παραμένει ημιτελές, το φράγμα Αγιονερίου που στοιχειώνει την επαρχία και προκαλεί το δημόσιο αίσθημα το γεγονός ότι γίνονται μελέτες, δαπανώνται χρήματα του φορολογούμενου πολίτη και οι εργασίες παραμένουν ημιτελείς, λες και δεν υπήρξε ποτέ η πρόθεση να ολοκληρωθούν!»