"Τρέχουν" τα σαλιγκάρια στην Ευρώπη

Μπορεί τα σαλιγκάρια να φημίζονται για τη βραδυπορία τους, αλλά η κατανάλωση του είδους στην Ευρώπη «τρέχει»: η ευρωπαϊκή αγορά υπολογίζεται ότι είναι ελλειμματική κατά 60.000-80.000 τόνους σαλιγκαριών ετησίως (στοιχεία 2010), καθώς τα «les escargots», ιδιαίτερα δημοφιλή στη Γαλλία και την Ιταλία, θεωρούνται εκλεκτό έδεσμα στα ευρωπαϊκά εστιατόρια, με …αίγλη που πλησιάζει εκείνη του χαβιαριού ή των μανιταριών τρούφα.

Τα παραπάνω επισημάνθηκαν -μεταξύ άλλων- σε ενημερωτική ημερίδα για τη σαλιγκαροτροφία, που διοργάνωσε στην Κατερίνη η Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής της Περιφερειακής Ενότητας Πιερίας, σε συνεργασία με τον τοπικό Οργανισμό της «Δήμητρας».

Σήμερα η Ευρώπη καλύπτει το έλλειμμά της σε σαλιγκάρια μέσω αθρόων εισαγωγών φυσικών πληθυσμών από τις χώρες Τυνησία, Αλγερία, Μαρόκο, Αίγυπτο, Τουρκία, Κύπρο, Σκόπια κ.ά.

Δεκάδες οι μονάδες στην Ελλάδα, χιλιάδες στην Ιταλία

Στην Ελλάδα -η οποία στα χρόνια που ακολούθησαν τη δεκαετία του 1960 ήλεγχε σημαντικό κομμάτι της πίτας στις εξαγωγές μεταποιημένων σαλιγκαριών στην Ευρώπη- λειτουργούν σήμερα περίπου 150 μονάδες: 56 οργανωμένες ανοικτές, έκτασης 560 στρεμμάτων και περίπου 100 οργανωμένες κλειστές, που αναπτύσσονται σε 97 στρέμματα, σύμφωνα με στοιχεία από την ημερίδα, που έθεσε στη διάθεση του ΑΜΠΕ ο γεωπόνος Μιλτιάδης Νικολάου, στέλεχος της Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής Πιερίας.

Για λόγους συγκρίσεων, αξίζει να αναφερθεί ότι, σύμφωνα με στοιχεία που άντλησε το ΑΜΠΕ από έκθεση του Γραφείου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων (ΟΕΥ) της ελληνικής πρεσβείας στη Ρώμη, στην Ιταλία -από τις μεγαλύτερες καταναλώτριες σαλιγκαριών στην Ευρώπη- λειτουργούσαν στο τέλος του 2011 περίπου 6.000 εγκαταστάσεις εκτροφής, με έκταση 8.000 εκτάρια και τζίρο περίπου 90 εκατ. ευρώ, για το σύνολο του κλάδου.

Σύμφωνα με την ίδια έκθεση, οι ελληνικές εξαγωγές σαλιγκαριών προς την Ιταλία παραμένουν σε νηπιακό στάδιο, καίτοι αυξανόμενες.

Συγκεκριμένα, το 2010, η Ελλάδα εξήγε στη γειτονική χώρα σχεδόν 20.000 κιλά σαλιγκαριών (μόλις 1,99% του συνόλου των εισαγωγών του είδους στην Ιταλία), έναντι 12.420 κιλών το 2007 (μερίδιο 0,90%). Το σύνολο, σχεδόν, των σαλιγκαριών που διακινούνται σήμερα στην ελληνική και ευρωπαϊκή αγορά είναι του γένους «Helix».

«Γενικά δεν υπάρχουν απόλυτα ακριβή στοιχεία [για την παγκόσμια κατανάλωση σαλιγκαριών] και αυτά που βρίσκουμε έχουν μεγάλες αποκλίσεις. Ωστόσο, υπολογίζεται ότι η παραγωγή σαλιγκαριών σε εκτροφεία αντιπροσωπεύει μόλις το 15-20% της συνολικής παγκόσμιας κατανάλωσης [...] Σύμφωνα με στοιχεία του 2007, η διεθνής κατανάλωση σαλιγκαριών αποτιμάται σε περίπου 7 δισ. δολάρια», σημείωσε ο κ.Νικολάου.

Τι ζητούν οι ξένες αγορές και πόσο στοιχίζει μια μονάδα

Τί ζητούν οι ξένες αγορές; Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της ημερίδας ζητούν σταθερές ποσότητες και πιστοποιημένα προϊόντα. «Αν πληρούνται οι ανωτέρω όροι, οι τιμές επιτυγχάνονται εύκολα», κατέληξε ο κ.Νικολάου, συνοψίζοντας τα συμπεράσματα των ομιλιών που πραγματοποίησαν στην Κατερίνη ο γεωπόνος Αβραάμ Νικολαΐδης, συγγραφέας του βιβλίου «Σαλιγκαροτροφία, το σαλιγκάρι και η εκτροφή του», ο γεωπόνος/ζωοτέχνης Δημήτριος Ρουκάς, επιστημονικός συνεργάτης του αντιπεριφερειάρχη Πιερίας και οι εκτροφείς σαλιγκαριών Παναγιώτης Παναγιωτίδης και Παντελής Αδαμίδης.

Υπενθυμίζεται ότι υπάρχουν δύο τύποι μονάδων σαλιγκαροτροφίας: η ανοιχτού τύπου, μέσης έκτασης πέντε στρεμμάτων, με ετήσια απόδοση 1.000 κιλών εμπορεύσιμου προϊόντος και κόστους περίπου 20.000 ευρώ.

Επίσης, η κλειστού τύπου. Για την ανάπτυξη μιας τέτοια μονάδας απαιτείται έκταση τουλάχιστον ενός στρέμματος, το οποίο αποδίδει σημαντικά μεγαλύτερη ποσότητα σαλιγκαριών (περίπου 4000 κιλά) σε σχέση με την ανοιχτού τύπου, αλλά έχει και συγκριτικά αυξημένο κόστος κατασκευής, της τάξης των 27.000 ευρώ. Το πρώτο εισόδημα για έναν σαλιγκαροτρόφο υπολογίζεται ότι έρχεται, κατά μέσο όρο, έπειτα από 18 μήνες.