του Μιχάλη Λουλού
Είναι προφανές ότι μια χώρα χωρίς πρωτογενή παραγωγή είναι μια χώρα που δε μπορεί να σταθεί στα πόδια της. Μια χώρα που αποτέλεσε την ατμομηχανή της Ευρώπης στον πρωτογενή τομέα πριν μερικά χρόνια, αυτή τη στιγμή δε μπορεί να στηρίξει ούτε αυτούς τους λίγους παραγωγούς που κόντρα στις δυσκολίες παλεύουν να κρατηθούν.
Αυτή η κυβέρνηση, που συνεχίζει να αυτοαποκαλείται “αριστερή”, προχωρά ακάθεκτη στην εξαφάνιση των αγροτών με όλα αυτά τα μέτρα που παίρνει εναντίον τους στα πλαίσια του 3ου μνημονίου που εφαρμόζει ευλαβικά.
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από την εφαρμογή του 23% ΦΠΑ στα αγροτικά εφόδια και την φορολογία στο 20% από το πρώτο ευρώ στα κέρδη των αγροτών και αμέσως ήρθε το 26% στο φόρο από από 1/1/2016 ενώ ήδη διανύουμε το 29% από 1/1/2017. Και σα να μην έφτανε αυτό προχωρούν στην κατάργηση του αφορολόγητου των 12000 ευρώ στις ενισχύσεις και αυξάνουν το φόρο του πετρελαίου από 66 ευρώ στα 1000 λίτρα στα 330 ευρώ στο τέλος του 2016, καταργώντας παράλληλα την επιδότησή του.
Οι αγρότες των νησιών μας αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας δεν ζητούν και δεν διεκδικούν κάτι παράλογο. Θέλουν να τους αφήσει η Κυβέρνηση να καλλιεργήσουν τη γη τους και να βγάλουν τα προς το ζειν, χωρίς να ζουν συνεχώς με το φόβο ότι θα έρθουν κι άλλα “αριστερά” μέτρα που θα τους πάρουν τα εισοδήματα μέσα από τα χέρια τους.
Δε μπορεί από τη μια ο Πρωθυπουργός να μιλά για ανάπτυξη και από την άλλη να γονατίζει κυριολεκτικά τους αγρότες. Αν ο πρωτογενής τομέας δε στηριχθεί έμπρακτα και δεν γίνει βασικός πυλώνας της οικονομίας, όχι ανάπτυξη δεν έρχεται αλλά δεν θα μείνει κανένας να ασχοληθεί με τη γεωργία.
Γι’ αυτό αγωνιζόμαστε εμείς οι αγρότες και θέλουμε την κοινωνία στο πλευρό μας. Για να μην αφήσουμε τη γη μας έρμαιο στα χέρια των ξένων και που δυστυχώς αυτές οι πολιτικές τους ανοίγουν κι άλλο την όρεξη. Γι’ αυτό και είμαστε αποφασισμένοι να φτάσουμε στα άκρα μέχρι να νικήσουμε.