Αυτό δεν είναι ένα συνηθισμένο αλιευτικό, μπορεί να υπάρχουν διάφορες μέθοδοι αλίευση ενός ψαριού αλλά αυτό είναι ένα μυαλό. Ψαράδες στη Σρι Λάνκα χρησιμοποιούν ξυλοπόδαρα για να πιάσει ένα ψάρι. Ναί, αλιείας ξυλοπόδαρο είναι μια παλιά παράδοση που ασκείται κατά περίπου 500 οικογένειες ψαράδων σε Galle, στη νοτιοδυτική-πλέον Σρι Λάνκα, ειδικά γύρω από τις πόλεις Kathaluwa και Ahangama.
Είχε εξαφανιστεί μετά την 2004 τσουνάμι που έπληξε τη Σρι Λάνκα και άλλες χώρες που βρέχονται από τον Ινδικό Ωκεανό, αλλά ανέκαμψε μετά τα πράγματα πήραν πίσω σε κανονικό. Ένα όμορφο θέαμα κοιτάζοντας αλιείς εξισορρόπηση σε ένα λεπτό σανίδα, αλλά την ίδια στιγμή είναι πολύ σκληρή του. Όλη αυτή η προσπάθεια και μοχθούν μόνο για να διατηρήσουμε παλιά τα έθιμά τους, wonderful!
Συνήθως αλιεύουν κατά τη διάρκεια του ηλιοβασιλέματος, το μεσημέρι και την ανατολή του ηλίου, με το καθένα, λαμβάνοντας υπερυψωμένη θέση τους και την εξισορρόπηση για 2 μέτρα πάνω από το νερό. Όπως μπορείτε να δείτε στην παρακάτω εικόνα, υπάρχει ένα κάθετο στύλο engrafted εντός του θαλάσσιου βυθού, επισυνάπτονται σε αυτήν είναι μια εγκάρσια ράβδο, ονομάζεται Πέττα, κατά την οποία οι αλιείς δεν η πράξη εξισορρόπησης. Έτσι, με το ένα χέρι κρατούν το ξυλοπόδαρο και την άλλη πλευρά, έχουν ένα καλάμι ψαρέματος ή μια γραμμή για να πιάσει εντοπίσει ρέγγες και τα μικρά κολιοί, οποίο στη συνέχεια διατηρείται σε μια πλαστική σακούλα δεμένο γύρω από τη μέση τους ή το καλάμι. Νωρίτερα σακούλες υφασμένα από φύλλα καρύδας χρησιμοποιήθηκαν, αλλά τώρα χρησιμοποιούν απορρίπτονται πλαστικές σακούλες. Γιατί δεν χρησιμοποιούν δίχτυα αντί? Εάν η παράδοση αυτή γίνεται για τόσο καιρό, πρέπει να υπάρχει κάποια λογική πίσω από αυτό. Αλιείας ξυλοπόδαρο γίνεται στις τράπεζες και είναι διακριτικές, έτσι ώστε τα ψάρια να μείνουν γύρω για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, επειδή δεν παίρνουν διαταραχθεί. Αλλά με τα δίχτυα, αν το ψάρι παίρνει διαταραχθεί ίσως να μην επιστρέψει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Έτσι, οι αλιείς της Galle δεν με πειράζει να κάθεται για πολλές ώρες για να πάρει τα αλιεύματά τους, φαίνεται ότι δεν χρησιμοποιούν ένα δόλωμα είτε στο άγκιστρο. Από το πόσο καιρό το έθιμο αυτό ασκείται δεν είναι γνωστή, αλλά βρήκα ένα κυβερνητικό έγγραφο το οποίο αναφέρει ότι σύμφωνα με τα παλαιά ξυλοπόδαρο ψαράδες αλιείας που ξεκίνησε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Δυστυχώς, τέτοιες παραδόσεις γενικά απειλούνται λόγω της εμπορευματοποίησης. Κτίριο ξενοδοχεία κοντά σε περιοχές αλιείας ξυλοπόδαρο, τουρίστες κολύμβησης οδηγεί σε διατάραξη τα ψάρια και τους οδηγούν εκτός από την κοραλλιογενή ύφαλο.
Πόροι:
Οι Καλαμοκανάς Ψαράδες του Kathaluwa
Οι Καλαμοκανάς αλιείς της Σρι Λάνκα
fractalenlightenment.com