Να εκπονηθεί σχέδιο για την αναδιάρθρωση των συκεώνων ζήτησε από τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Μάκη Βορίδη, ο βουλευτής Μεσσηνίας Περικλής Μαντάς, με ερώτηση κοινοβουλευτικού ελέγχου που κατέθεσε στη Βουλή.
Να εκπονηθεί σχέδιο για την αναδιάρθρωση των συκεώνων ζήτησε από τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Μάκη Βορίδη, ο βουλευτής Μεσσηνίας Περικλής Μαντάς, με ερώτηση κοινοβουλευτικού ελέγχου που κατέθεσε στη Βουλή.
Κατά τον κ. Μαντά, η καλλιέργεια του σύκου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη «με την ιστορία, τον πολιτισμό και τις διατροφικές συνήθειες ολόκληρης της Μεσσηνίας. Διαδοχικές γενιές Μεσσηνίων έχουν μεγαλώσει με τη στήριξη των οικογενειών τους, καλλιεργώντας αυτό το εξαιρετικό προϊόν και αποτελεί χρέος όλων μας να διασώσουμε την παραγωγή, αλλά και να φροντίσουμε αυτή να παραμείνει σε υψηλό επίπεδο για τα επόμενα χρόνια». Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ερώτηση, «δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η συγκέντρωση, επεξεργασία, συσκευασία και εμπορία του ξηρού σύκου αποτελεί αντικείμενο συστηματικής δουλειάς για πολλούς αγρότες, ενώ πάνω από το 90% της παραγωγής εξάγεται σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις ΗΠΑ και τον Καναδά, στην Αυστραλία, καθώς και σε διάφορες ασιατικές χώρες.
Ωστόσο, με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία, είναι φανερό ότι αυτή τη στιγμή τα καλλιεργούμενα δένδρα δεν παράγουν σε ικανοποιητικό βαθμό, γεγονός που οφείλεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στη γήρανσή τους. Για το λόγο αυτό καθίσταται επιτακτική η ανάγκη να υπάρξει ένα εθνικό, επιδοτούμενο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης του σύκου που θα στηρίξει συνολικά και ουσιαστικά τη διαδικασία και θα παρέχει ισχυρά κίνητρα στους παραγωγούς, για να προχωρήσουν στη φύτευση νέων συκεώνων».
Σύμφωνα με τον κ. Μαντά, «ένα κατάλληλο και ολοκληρωμένο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης της συκιάς αναμένεται να έχει πολλαπλά οφέλη, κυρίως σε καλλιεργητικό, περιβαλλοντικό και οικονομικό επίπεδο. Παράλληλα, βοηθά στη διατήρηση μιας σημαντικής τοπικής ποικιλίας με έντονο εξαγωγικό χαρακτήρα, μειώνει τα φαινόμενα μονοκαλλιέργειας της ελιάς και στηρίζει την αποκέντρωση, με τη διατήρηση των προσφερόμενων θέσεων εργασίας.
Με άλλα λόγια, πρόκειται για μια απολύτως αναγκαία στήριξη ενός σημαντικού εθνικού προϊόντος υψηλής προστιθέμενης αξίας, η οποία, αφενός, θα έχει πολλαπλές και ποικίλες θετικές επιδράσεις στις τοπικές οικονομίες και, αφετέρου, θα αποσβεσθεί σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα».