Κάποτε ακούγαμε ιστορίες αγροτικές από τους γονείς ή τους παππούδες μας, ίσως μερικοί να είχαμε βιώσει μερικές, αλλά οι περισσότεροι μάλλον τις κρατούσαμε στα αζήτητα, ενίοτε και να τις είχαμε ‘’σβήσει’’ από τη μνήμη, μη θέλοντας να εκτεθούμε στα μάτια των ανθρώπων για επαρχιώτικη καταγωγή ή καταβολές από χωριά ξεχασμένα που ακόμη και στον χάρτη ψάχνει κάποιος για να τα εντοπίσει.
Η Αθήνα και άλλες μεγάλες πόλεις έφτασαν να γεμίσουν επαρχιώτες μα και ‘’επαρχιώτες’’ δεύτερης και τρίτης γενιάς, αλλά οι περισσότεροι τη μόνη σχέση που είχανε πλέον αποκτήσει με τον τόπο καταγωγής ήτανε λίγες μέρες διακοπών κυρίως το καλοκαίρι, και τα δέματα με τα καλούδια που στέλνανε καμιά φορά οι παππούδες ή οι συγγενείς από εκείνα τα χωριά.
Ιστορίες ανθρώπων, κομμάτι μιας κληρονομιάς οικογενειακής πρώτα από όλα, αλλά κατά προέκταση και η ιστορία του τόπου μας. Οι καθημερινές δραστηριότητες, το όργωμα, το θέρος και το αλώνισμα, ο τρύγος και το μάζεμα της ελιάς, εικόνες γνώριμες για τους νεώτερους μόνο μέσα από τα βιβλία του Δημοτικού !!
Συνθήκες ζωής πλέον,αναγκάζουν πολλούς να ψάξουν τρόπους και λύσεις για να επιβιώσουν, ανατρέχοντας πίσω στο όχι και τόσο μακρινό αλλά ξεχασμένο παρελθόν. Έννοιες όπως καλλιέργειες, οικιακή οικονομία και αυτάρκεια τροφής ξαναρχίσανε να χρησιμοποιούνται στην πράξη, μερικές φορές από ανάγκη πλέον επιτακτική. Πολλοί είναι εκείνοι που εκδηλώνουν έντονο ενδιαφέρον για να μάθουν, να ασχοληθούν με τη γη, τον κήπο, την καλλιέργεια.
Εδώ πέρα θα ξεφυλλίσουμε παλιές σελίδες μνήμης, ψάχνοντας εκείνες τις ασπρόμαυρες ιστορίες που γράφτηκαν χρόνια πριν από ανθρώπους του μόχθου, ηλιοκαμένους ξωμάχους, μεροκαματιάρηδες που ολημερίς παλεύανε στα χωράφια για να θρέψουν και να σπουδάσουν τα παιδιά τους.
Έστω και σαν νεόκοποι ‘’αγρότες’’ που είμαστε, η γνώση, η σοφία αλλά και οι ιστορίες τους μας είναι ιδιαίτερα χρήσιμες.
Μικρές καθημερινές αγροτικές ιστορίες .Νο 1 #Ιστορίες_Ανθρώπων
Μεσημέρι,ώρα που γίνονται οι αλλαγές,γύρω στους 40 βαθμούς η θερμοκρασία 45 μέσα στο τρακτερ.... σκάει η πέτρα λένε στα νησιά..
Ο ιδρώτας τρέχει μέσα στα μάτια, τον σκουπίζεις με την ανάστροφη του χεριού σου, τώρα έχεις και χώματα στα μάτια..... ρίχνεις δυό πρόχειρα καντίλια και συνεχίζεις, πρέπει να είναι όλα έτοιμα για το βράδυ .....
Δεν έχεις κατασταλάξει ακόμα άν αξίζει τον κόπο τόσο τρέξιμο,ξεροκαταπίνεις και προχωράς!!!
Μικρές καθημερινές αγροτικές ιστορίες #Ιστορίες_Ανθρώπων Νο 2.
Όλοι μας σε καθημερινή βάση και λόγο κουλτούρας χρησιμοποιούμε κρεμμύδι στο φαΐ στη σαλάτα κτλ. (Χωρίς αυτό όλα μας φαίνονται άνοστα)
Πρέπει να ξέρουμε λοιπόν οτι για να φτάσει στο τραπέζι μας, κάποιοι με συνθήκες τρελές είναι στο Χωράφι και τα βγάζουν με ενα συγκεκριμένο τρόπο για να μην χάσουν φρεσκάδα και γεύση.....
Δύσκολο δουλειά, που είναι άξια συγχαρητηρίων σ αυτούς που την κάνουν!!!
Τα καντίλια και εδώ είναι δεδομένα...
Μικρές καθημερινές αγροτικές ιστορίες Νο 3....
Και εκεί που σε πάει εμπλοκή λόγο φόρτου δουλειάς.....και έχεις πανικό, γιατί δεν ξέρεις άν τελικά τα νερά φτάνουν για ποτίσεις τα χωράφια που τα έχεις φορτώσει έξοδα μέχρι να τα φέρεις στα ίσια τους...(Χωρίς να ξέρεις τα έσοδα).
Απ τ ανέλπιστα σε παίρνει μια καλή ψιχάλα και σε ξαναβάζει σε ρέγουλα !!
Ευχαριστείς από μέσα σου όποιον Θεό λατρεύεις και επιτέλους πας για ύπνο με ένα ψιλοχαμογελο παιδικό, χωρίς να σε νοιάζει η ώρα τουλάχιστον για σήμερα!
Η ψυχολογία σου εξαρτάται άμεσα απ τα τερτίπια του καιρού, το ξέρεις Χρόνια αυτό αλλά κάθε φορά είναι σαν καινούργιο.....
#σ αυτή την περίπτωση δεν ρίχνεις καντίλια..απλα ανάβεις ένα.
Mικρές αγροτικές ιστορίες Νο 4...
Η έλλειψη νερού στον κάμπο ισοδυναμεί με καταστροφή καλλιεργειών και κατά συνέπεια με καταστροφή οικονομιών.
Φέρνει ρίξη όχι μόνο σε γειτονικούς Νομούς αλλά και σε ιδιοκτήτες γειτονικών εκμεταλλεύσεων, εκεί να δεις μάλωμα..τσιτωμένα νεύρα,καντίλια και δεν είναι λίγες οι φορές πιάσιμο στα χέρια .....
Φέτος θέλω να πιστεύω ότι την γλυτώσαμε μετά την βροχή που μας πήρε!!!!
Μας πήρε και μας σήκωσε όμως αν συνεχίσουμε να κάνουμε λάθος στην διαχείριση (Ίσως του πολυτιμότερου αγαθού που έχουμε μετά την γη)......
Είμαστε όλοι υπεύθυνοι και κυρίως εμείς οι αγρότες...δεν φταίνε πάντα οι άλλοι......
Το πάθημα μάθημα λοιπόν...
#στην προκειμένη περίπτωση τα καντίλια είναι για Μας #
Mικρές αγροτικές ιστορίες Νο 5...
Φυσικό επακόλουθο της ξεκούρασης είναι οι υγιείς κόντρες στον κάμπο!
Με πρωταγωνιστή τον Πάρη για μία φορά ακόμα....
Απολαύστε υπεύθυνα!!!
Mικρές αγροτικές ιστορίεςΝο 6.....
Οι κτηνοτρόφοι με τα κοπάδια τους
365 ιστορίες πρέπει να γραφτούν εδώ αλλά από τους ίδιους!
365 μέρες στο ποίμνιό τους, άσχετα από καιρικές συνθήκες,γιορτές και ότι άλλο απολαμβάνουμε εμείς οι υπόλοιποι.
Έχουν να κοιτάξουν εκτός από την οικογένειά τους και δεκάδες ή εκατοντάδες ακόμα ψυχές!!
Και αν μερικές φορές μας φαίνονται δύσκολοι άνθρωποι μην το παρεξηγούμε η δουλειά είναι τέτοια,αν τους γνωρίσεις από κοντά έχουν ψυχή μικρού παιδιού!!!!
Έχω την τύχη να έχω πολλούς τέτοιους φίλους!!!!
Αξίζουν τον σεβασμό όλων μας!!
Mικρές αγροτικές ιστορίεςΝο 7...
Τα πρώτα δείγματα καλλιέργειας αμπελιού στην Ελλάδα, βρέθηκαν σε αρχαιολογική ανασκαφή (νεολιθικου οικισμού)στην τούμπα του φωτολιβους Δράμας.
Από εκεί και πέρα μπήκε το νερό στ αυλάκι και οι Έλληνες μάθανε να κάνουν κρασί και να βγάζουν γούστα!!!!!!
Την τεχνική της καλλιέργειας την μετέδωσαν μαζί με τους Φοίνικες σ όλο τον τότε γνωστό κόσμο!
Δεν είναι για να μένουν κρυφά αυτά.......
Από εκεί και πέρα όλοι είχαν δικαίωμα στη Σούρα!!
Μπράβο ρε αρχαίοι Φωτολιβιανοί....και δεν σας το χα!!!!!!!!
Mικρές αγροτικές ιστορίεςΝο 8
Ένα μεγάλο κεφάλαιο που θέλω να θίξω είναι τα παιδιά των αγροτών....
Υπάρχουν και αυτά τα παιδιά, που στην περίοδο των διακοπών τους βοηθούν τους γονείς τους ή ακόμα πηγαίνουν και μεροκάματα για να στηρίξουν την οικονομία της οικογένειας.
Επακόλουθο να στερούνται διακοπές,να κουράζονται, να κοιμούνται λιγότερο να ματώνουν να ιδρώνουν τη φανέλα και να βλέπουν θάλασσα με το κυάλι.
Όχι...δεν είναι γιατί δεν τους αγαπούν οι γονείς τους ίσα ίσα τους δίνουν μαθήματα επιβίωσης έστω και με πόνο ψυχής πολλές φορές!!
Παιδιά που μαθαίνουν να δουλεύουν γίνονται καλύτεροι άνθρωποι, τιμούν περισσότερο την αξία όλων και η παιδεία που αποκτούν μεσα απο αυτό είναι απαράμιλλη!!
(για τους πολιτικούς που οι περισσότεροι όταν ήταν παιδιά δούλευαν στα χωράφια αφήστε με να έχω τις αμφιβολίες μου...)
Για αυτό λοιπόν παλικάρια και κοπέλες που το κάνετε αυτό μέσα στο χωράφι,στη στάνη Στο καϊκι Και όπου αλλού βαράτε, μη μασάτε από τίποτα κι Εμείς είμαστε εδώ!!!!!!
Μας κάνετε περήφανους εμάς τους γονείς σας !!!!
Mικρές αγροτικές ιστορίεςΝο 9!!!!!!
Για να μην το παίζουμε και άγιοι...
μέσα στα αγροτικά δρώμενα εκτός από δουλειά, κτήματα, σπίτι και πάμε πάλι..
συμπεριλαμβάνονται και βράδυα που έκτακτες επισκέψεις φίλων ομορφαίνουν το καλοκαίρι !!
Συμπέρασμα;;;;
Ο άνθρωπος για να χαρεί έχει ανάγκη από μια καλή κουβέντα!!
Απ όλα τ αλλα είμαστε χορτάτοι!!
Mικρές αγροτικές ιστορίεςΝο 10.
Ωράριο δουλειάς, χαχαχαχα εδώ γελάω μόνο που το σκέφτομαι!
Ανατολή ή δύση το ίδιο πράγμα; εγώ έβγαλα την φωτογραφία και δεν θυμάμαι τί είναι....
Δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο του Αγρότη η λέξη ωράριο,Όταν έχει δουλειά, εχει δουλειά..
Μπορεί να πας σπίτι ξημερώματα και να χρειαστεί να φύγεις σε χρόνο ντε-τε...
Μπορεί να στραβώσει και να πηγαίνεις σαν τον παλαβό όλη νύχτα...
Μπορεί να πας νωρίς για ύπνο και να μην κοιμηθείς από την υπερένταση.. εννοείται ότι θα κουτουλας όλη την υπόλοιπη μέρα!!
Παρ' όλα αυτά με ή χωρίς ωράριο η δουλειά αυτή είναι ζωή μας και τα δίνουμε όλα για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Είμαστε ερωτευμένοι με τη γη και συνεχίζουμε!!!
Τα καντίλια εδώ είναι προαιρετικά...
Mικρές αγροτικές ιστορίεςΝο 11.
Μπορεί να είναι μία κακιά χρονιά για τις Ροδιές......αλλά η ζωή στο κτήμα δεν σταματά!!!!
Λοτοί σοκολάτα, λοτοί τζίρο(φωτογραφία)είναι φορτωμένα καρπό και δίνουν νότα αισιοδοξίας για την συνέχεια!
Και οι στραβές για μας είναι,αλλά να έρχονται και να φεύγουν να παίρνουμε και καμιά αναπνοή!!!
Εύχομαι σε όλους να ξεπεράσουν τις στραβές τους!!!!!
Mικρές αγροτικές ιστορίες Νο 12
Σήμερα κόβω Ηλίανθο,φυσικό επακόλουθο να πούμε για τ αλώνια που όπως είπε πολύ εύστοχα ο φίλος μου Ο Βαγγέλης είναι περιπέτεια.....
Μία πολύ σοβαρή και υπεύθυνη δουλειά γιατί ο κόπος μιας ολόκληρης χρονιάς εδώ θα φανεί.
Οι σωστοί χειριστές με Καλά συντηριμενα εργαλεία,δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό για να μην πάει χαμένο ούτε σπυρί,χωρίς να υπολογίζουν ζέστη,αϋπνία. αβαρίες, τεντωμένα νεύρα από την κούραση και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς... (γι αυτό θα σέβεστε)
Στο πρόσωπο του Αγρότη μπορείς να διακρίνεις αν η παραγωγή είναι ικανοποιητική ή όχι
Χαμόγελο που δεν κρύβεται στην καλή περίπτωση!
Καντίλες που όχι μόνο δεν κρύβονται αλλά ακούγονται κι όλας,στην κακή...
Ο κύκλος της σποράς και του αλωνισμού δεν σταματά ποτέ είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την ζωή και Όχι μόνο των αγροτών !!!!
Αφιερωμένο....
Mικρές αγροτικές ιστορίεςΝο 13
και μετά τ αλώνια ξέρετε τι ακολουθεί!!
Όργωμα...Η γιόγκα του αγρότη !!!!!
Ώρες περισσυλογής και αποφάσεων.
Μόνος με το τρακτέρ,το ραδιόφωνο χαμηλά για να ακούς και την μηχανή.
Ζορίζεται αυτό,βάζεις δύναμη και συ. Παίρνει αναπνοή αυτό,ανακούφιση και συ....
Γίνεσαι ένα με τα σίδερα κι έτσι βγαίνουν οι αυλακιές για να τελειώνουμε να πάμε στο επόμενο.....Χειμώνας έρχεται να κοιμηθεί η γη να ξεκουραστεί.
Και ο κύκλος συνεχίζεται!!!
Να είστε καλά αδέρφια!!!
Mικρές αγροτικές ιστορίεςΝο 14
Πρίν δύο μέρες 6.15 το πρωί στον κάμπο συναντήθηκα μ ένα γερόλυκο αγρότη,μες την όρεξη πρωί πρωί αρπάζει δύο πεπόνια και άλλα τόσα καρπούζια από το αγροτικό του και τα βάζει στο δικό μου αγροτικό (φρεσκοκομενα)ακολούθησε το ανάλογο μουχαμπετι, εννοείται!!!
Το απόγευμα της ίδιας μέρας ένας νέος αγρότης έκανε το ιδιο έξω από το κτήμα μου, για λεφτά ούτε λόγος(εντάξει με πάνε, αλλά όχι όλοι....δεν θα το ήθελα άλλωστε).
Το συναίσθημα αλλά και η λογική κάνουν πάρτι στο μυαλό μου...Αγροτες άνθρωποι σκληροί αλλά και ευαίσθητοι, ζημωμενοι με τις δυσκολίες, παντού Πρώτη Γραμμή ακόμα και σε πόλεμο αποφασισμένοι να σκοτώσουν αλλά και να σκοτωθούν για την Γη που τους θρέφει!!(δάκρυσα)
Τα κατάφεραν οι παπουδες μας και οι πατεράδες μας σε πιο δύσκολες συνθήκες οργώνοντας με τα βόδια ,γιατί όχι και μείς με σύγχρονα εργαλεία;
Αν μας αφήσουν και παραξουμε πλούτο μπορούμε να ταΐσουμε όλους τους κατοίκους της χώρας μας, έχουμε αγρότες πολύ άξιους και γνώστες και μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Φτάνει πια με το παραμύθι του εκφοβισμού οτι θα πεινάσουμε.....
θα φάμε λιγότερο αλλά θα φάμε όλοι...
Απλά πρέπει να το πιστέψουμε!!!!!
Mικρές αγροτικές ιστορίεςΝο 15
Τις Κυριακές οι ιστορίες θα είναι ανάλαφρες,με δόσεις Χιούμορ από τον μετρ του είδους !!!!!
Πάρης !!!!!!
<iframe src="https://www.facebook.com/plugins/video.php?href=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Fgontias%2Fvideos%2F1270446733081966%2F&show_text=0&width=264" width="264" height="476" style="border:none;overflow:hidden" scrolling="no" frameborder="0" allowTransparency="true" allowFullScreen="true"></iframe>
Mικρές αγροτικές ιστορίες Νο 16
Της Παναγίας αύριο μεγάλη γιορτή Χρόνια πολλά σε όλους!!!!!
Αφιερωμένο στις δικές μας μικρές Παναγιές...Στις μανάδες μας τις αγρότισες!!!
Εδώ σε θέλω...απο πού να το πιάσεις αυτό, ο ρόλος της πολύπλευρος..
Σκληρός εργάτης γης,γυναίκα και νοικοκυρά με μέσα υποτυπώδη,οικονομολόγος της οικογένειας και προπαντός Κλώσα μάνα!!!!
Εκτός από μας κοίταζαν και τα οικόσιτα που όλοι είχαν τότε(Τώρα μας βρωμάνε)γίναμε βλέπεις πολυτελείας.....
Έχω την τύχη να μ έχει γεννήσει μια τέτοια μάνα,ευτυχώς ακόμα την έχω κοντά μου!
Από το ξημέρωμα ως το βράδυ στα χωράφια,αλλά το σπίτι έλαμπε το ίδιο και η αυλή πάντα καθαρή και οι τενεκέδες με τα λουλούδια ασβεστωμενοι!!!!!
Ο Μπαμπάς τσίλικος για το καφενείο και τα παιδιά για το σχολείο, τα ρούχα μπορεί να μεγάλωναν δύο γενιές αλλά πάντα συντηριμενα και καθαρά!
Το νοικοκυριό αυτάρκεις από κρέας. γαλακτοκομικά και απ όλες τις μαρμελάδες και κομπόστες, πώς τα προλάβαιναν ρε γαμοτο;
Βέβαια τότε έπεφτε και καμία ψιλή όταν δεν καθόμασταν καλά (Από σαγιονάρα παντόφλες δεν είχε)αλλά απ ότι κατάλαβα δεν μας χάλασε!!!!
κι όλα αυτά με τοση ανιδιοτέλεια που συγκινεί, ένα ευχαριστώ ρε μάνα με τον ανάλογο σεβασμό ειναι υπέρ αρκετό και συνεχίζουν!!!!
Σας ευχαριστούμε που υπάρχετε!!!!!!!!!!!
Mικρές αγροτικές ιστορίεςΝο 17
Όργωμα ζευγάρι....καλή φάση !!!!
Μην βλέπετε που είμαι μπροστά έχει 50 άλογα παραπανίσια ο Στέφανος και 10 ακόμα γιατί είναι τούρμπο ο ίδιος σαν χειριστής!!!!!
Αλλά τί να κάνουμε βγάζω καλύτερες selfie !!!
Mικρές αγροτικές ιστορίεςΝο 18
Να σας συστήσω...απο δω ο Μηνάς,παιδί της πόλης σωστά μεγαλομένο.
Εδώ και δύο μέρες περιφέρεται μαζί μου στον κάμπο δίχως να τον παίρνει ο ύπνος από την αγωνία και την υπερένταση, του τί θα κάνουμε μετά..
Οι ερωτήσεις του εύστοχες και με πάθος,όλα του φαίνονται παράξενα (τα μπεκ τα έλεγε καμάκια)τώρα τα λέει μπεκ και του αρέσει να μπαίνει να βρέχεται και να πατσαλείβετε με λάσπες κάτω απ αυτά, άσχετα με τα γκαζάκια της μαμάς μετά!!!!
Μαθαίνω κι εγώ ταυτόχρονα πράγματα που είχα ξεχάσει και είναι πολύ γλυκά πιστέψτε με!!!
Αναρωτιέμαι πώς θα ήταν τα παιδιά, αν στο σχολείο τους μάθαιναν πώς είναι πραγματικά να ζεις απ την Γη εξαρτώμενος άμεσα απ αυτήν....
Θα σέβονταν πολύ περισσότερο τον μόχθο του Αγρότη και θα αγαπούσαν πολύ περισσότερο την Γη !!
Θα ήξεραν ότι όλες οι αγελάδες δεν είναι ασπρόμαυρες (λόγω διαφημιστικών)και ότι εκείνο το ζωντανό πίσω στο αγροτικό δεν είναι παράξενη ράτσα σκύλου αλλά κατσίκα!!!
Μη γελάτε καθόλου...μου έτυχαν αυτά!!
Όλα ξεκινούν από την παιδεία τελικά και είναι κάτι που μπορεί να γίνει χωρίς ιδιαίτερο κόστος ......Ορεξη και μεράκι χρειάζεται και έχουμε εκπαιδευτικούς που μπορούν να το κάνουν!!!!!
Τι περιμένουμε λοιπόν, απ τα παιδιά εξαρτώμαστε!!!! Γιατί όλα αρχίζουν και τελειώνουν με μας όπως λέει ο αδερφός μου ο Γιάννης!!!
Mικρές αγροτικές ιστορίεςΝο 19.
Συνεργασία....μια πολύ μεγάλη κουβέντα με νόημα!!!
Ο Γιώργος Ο Χάρης Και Ο Βαγγέλης συνάδελφοι (αλλά και φίλοι)με αναρτήσεις τους στο διαδίκτυο αλλά και τηλεφωνικά έχουν βγάλει την αγωνία που έχουμε όλοι οι αγρότες στο μεϊντάνι, θυμίζοντας σε όλους ότι Υπάρχουμε ζούμε και παράγουμε σε συνθήκες που είναι απάνθρωπες και αντιοικονομικές.
Όσο πιο πολύ παράγεις τόσο μέσα θα μπαίνεις......λέγαμε εδώ και χρόνια, τώρα το βιώνουμε με τον χειρότερο τρόπο.
Η συνεργασία απαραίτητη αλλά και δύσκολη χωρίς κίνητρο απο το κράτος, το αντίθετο μάλιστα έχει φέρει σε πολύ δύσκολη θέση ακόμα και τους υγιείς συνεταιρισμούς επειδή οι αγρότες θέλουν να πουλάνε και (μαύρα) γιατί πολύ απλά αλλιώς δεν βγαίνουν..
Είπαμε να φορολογηθουμε αλλά όχι να εξοντωθουμε..
Ξυπνάτε εσείς εκεί στις μεγάλες καρέκλες... Χώρα που δεν παράγει είναι καταδικασμένη να αποτύχει..
Και εμείς είμαστε εδώ αποφασισμένοι να παράγουμε και να συνεργαστούμε!!!!!
Mικρές αγροτικές ιστορίεςΝο 20.
Τόσα χρώματα να έχει η μέρα μας,να μην είναι μονότονη,να είναι Ρέγγε!
Καλημέρα απ τον Κάμπο!
Φωτογραφία του Χρηστος Γκοντιας.
Mικρές αγροτικές ιστορίεςΝο 21.
Από χθες βράδυ μία δουλειά με έβγαλε προς την θάλασσα(αγαπημένη)!!! Το μυαλό μου τρέχει βλέποντας τα καΐκια,
σε μία κατηγορία αγροτών που είναι οι παράκτιοι αλιείς, τους οποίους γνώρισα και απ την καλή και απ την ανάποδη στην φωτιά των κινητοποιήσεων του 2016...
Μέχρι τότε νόμιζα ότι εμείς οι γεωργοί κάνουμε την πιο δύσκολη δουλειά, έπεσα έξω όταν έμαθα πώς βγάζουν το ψωμί τους αυτοί οι συνάδελφοι!
Συνθήκες που όπως και να τις περιγράψω εγώ,θα φανούν φτωχές μπροστά στην πραγματικότητα.
Με μπουνάτσες και μποφόρια που λέει και το λαϊκό άσμα,γεμίζουν τα τραπέζια μας με φρέσκα ψάρια και λοιπά θαλασσινά απαραίτητα για την διατροφή μας.
Είναι λίγο δύσκολοι να τους καταλάβουμε εμείς οι στεργιανοί...
Έχουν δικούς τους κώδικες επικοινωνίας ...αν κερδίσεις όμως την εμπιστοσύνη τους είναι σαν τα παιδιά!
Αγάντα παλικάρια με καλές θάλασσες,σας ευχαριστούμε!!!
Mικρές αγροτικές ιστορίες Νο 22
Αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας στον κάμπο, είναι και τα ζώα!!!
Σε ποιον απο μας δεν έχει τύχει, να συναντήσει αγρίμια μέσα στα χωράφια,να τρομάξει και να τα τρομάξει!!!
Σαν τους ανθρώπους κι αυτά,άλλα μερεύουν εύκολα άλλα δύσκολα κι άλλα καθόλου!!!
Τούτη δω τη συνάντησα χθες το απόγευμα,απ την αρχή μου έδειξε τις προθέσεις της,ήθελε να παίξει η κυρά Μάρω.
Της έδωσα ένα πανί και έπαιξε μ αυτό μέχρι το σούρουπο,μετά ο καθένας πήρε το δρόμο του,αυτή για να κυνηγήσει μάλλον κι εγώ για το σπίτι...
Το χάρηκα όμως και πήρα ακόμα ένα μάθημα χωρίς καντήλια....
Mικρές αγροτικές ιστορίες Νο 23
Τρύγος,μία διαδικασία που πάντοτε μου προκαλεί έκρηξη συναισθημάτων!
Θες η ομορφιά του αμπελιού, θες τα γέλια και τα μουχαμπέτια μέσα στο χωράφι,Θες να έβαλε το χέρι του ο Θεός Διόνυσος (επειδή ξέρει ότι θα γίνει τσίπουρο για να βγάζουμε γούστα)...δεν ξέρω,όλα συντελούν στο να είμαστε ευδιάθετοι όταν μαζεύουμε αυτόν τον ευλογημένο καρπό!
Ερασιτέχνης στο είδος,θαυμάζω τους αμπελουργούς που με περισσή τέχνη και μεράκι φέρνουν το καλύτερο αποτέλεσμα γεμίζοντας τα τραπέζια μας με καρπό, κρασιά και τσίπουρα.
Και χωρίς καθόλου καντίλια...ένα στην υγεία τους είναι αρκετό για να συνεχίσουν αυτό που κάνουν!!!
Και στην υγεία όλων μας για να μπορούμε να πίνουμε(με μέτρο πάντα) σε όλες τις φάσεις της ζωής μας, καλές και κακές όμορφες και άσχημες!
Στην υγειά μας λοιπόν!!!
