"Η Πτώση της Μαφίας"

Η Συμφωνία

Σε μια πόλη της Σικελίας, στην Δομοκό, σε μια εποχή που η μαφία ήταν ακόμα ισχυρή, υπήρχε ένα οργανισμός που μοίραζε χρήματα.

Ο οργανισμός ελέγχονταν από μια ιεραρχία τριών ατόμων, από ένα γκέτο, παρόλο που είχε συμβούλιο, τα άτομα που είχαν απαρτίσει το γκέτο μέσα στον οργανισμό λέγονταν ο ΝΟΥΣ . Αυτοί οι δυο άνδρες και μια γυναίκα ήταν οι κύριοι υπεύθυνοι για τη λειτουργία της μαφίας, και είχαν την εξουσία να λαμβάνουν όλες τις σημαντικές αποφάσεις.

Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ  ΝΟΥΣ  ΑΠΑΡΤΙΖΟΝΤΑΝ:

• **Ο Σαλβατόρε, ο πιο ηλικιωμένος και έμπειρος από τους τρεις. Ήταν ο αρχηγός του οργανισμού, και είχε το τελικό λόγο σε όλα.
• **Ο Μάρκο, ο πιο φιλόδοξος και δυναμικός από τους τρεις. Ήταν υπεύθυνος για τις επιχειρήσεις της μαφίας, και πως θα έκανε περικοπές ώστε να ελέγχει το σύστημα
• **Η Φραντσέσκα η πιο σκληρή και αδίστακτη από τους τρεις. Ήταν υπεύθυνη για τις επιχειρήσεις της μαφίας ήταν υπεύθυνη για την εκτέλεση των εντολών, και ήταν ο άνθρωπος που δεν φοβόταν και κανείς δεν μπορούσε να της βάλει χέρι .

Υπήρχαν και υψηλά μέλη αυτό σε μια άλλη ιστορία

Η οργάνωση ΝΟΥΣ είχε δημιουργήσει ένα δίκτυο εξουσίας που απλωνόταν σε όλη τη Σικελία. Είχαν τη στήριξη των τοπικών αλλά, και είχαν πρόσβαση σε όλες τις πηγές πλούτου και εξουσίας.

Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που έκανε η οργάνωση ήταν να προσφέρει στους ανθρώπους. Προστάτευε από του έλεγχους, από τους αντιπάλους τους, και από οποιονδήποτε άλλο μπορούσε να τους βλάψει.

Ένας άλλος σημαντικός ρόλος που έπαιζε η οργάνωση ήταν η διαμεσολάβηση μεταξύ των διαφορετικών ομάδων της μαφίας. Εξασφαλίζονταν ότι η ειρήνη θα διατηρούνταν, και ότι οι συγκρούσεις θα περιορίζονταν στο ελάχιστο μέσω διαγωνισμών και απευθείας αναθέσεων. 

Ωστόσο, κάποια στιγμή η δύναμη της άρχισε να κλονίζεται όταν ξεκίνησε μια σειρά από αποκαλύψεις για τις παράνομες δραστηριότητες της μαφίας. Η δημοσιότητα που πήρε το θέμα ανάγκασε την οργάνωση να συγκαλέσει ένα Συμβούλιο για να συζητηθεί η κατάσταση.

Στο Συμβούλιο Κρίσεων, που έρχονταν από την κυβέρνηση συνειδητοποίησαν ότι έπρεπε να κάνουν κάτι για να αντιμετωπίσουν την κρίση. Τα χαμένα χρήματα και η μεγάλη αντίδραση του κόσμου τους απειλούσαν με ολοκληρωτική καταστροφή. Είχαν ανακαλύψει πολλά όπως ότι ολόκληρος έλεγχος έγινε μόνο σε 3 άτομα και δεν ήταν μόνο αυτό, και στους εξωτερικούς έλεγχους δεν υπήρχαν έγγραφα γιατί μάλλον δεν ήθελαν να υπάρχουν στοιχεία.  

Η οργάνωση ΝΟΥΣ προσπάθησε να δημιουργήσει ένα κλίμα ότι όλα ήταν μια χαρά και ότι θα έχουν στο πλευρό τους μια νέα συμμαχία με τους ανθρώπους της δικαιοσύνης. Πίστευαν ότι θα τους βοηθούσε να ανακτήσουν την εμπιστοσύνη του κόσμου, και να αντιμετωπίσουν τους αντιπάλους τους.

Ωστόσο, η συμμαχία αυτή δεν ήταν εύκολη. Οι άνθρωποι της δικαιοσύνης δεν εμπιστεύονταν την οργάνωση.

Η κατάσταση έγινε ακόμα πιο περίπλοκη όταν εμφανίστηκε ένας άγνωστος που γνώριζε τα πάντα για τις συναλλαγές της οργάνωσης ΝΟΥΣ. Ο άγνωστος αυτός κάθονταν και απολάμβανε το μυστήριο, και δεν έδειχνε κανένα ενδιαφέρον να εμπλακεί στη διαμάχη στη παρούσα φάση, παρά μόνο και εάν χρειαζόνταν.

Μια άλλη πηγή γνώριζε για τις συναλλαγές του 20% και την ταρίφα που υπήρχε καθώς και για τους εκβιασμούς.

Η οργάνωση έπρεπε να αποφασίσουν πώς θα χειριστούν την κατάσταση. Θα μπορούσαν να συνεχίσουν να κρύβονται, και να ελπίζουν ότι η κρίση θα ξεπεραστεί ή θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την αλήθεια, και να ρισκάρουν να χάσουν την εξουσία τους.

Η μαφία έχασε πολλά από τα προνόμιά της, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει.

Το παρών είναι ένα προϊόν μυθοπλασίας. Τα πρόσωπα, τα ονόματα και οι καταστάσεις είναι φανταστικά και οποιαδήποτε ομοιότητα είναι συμπτωματική και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ίσως στο μέλλον να συμβούν.