Ερευνητές στο Βέλγιο και τη βόρεια Γαλλία συνεργάζονται για να διαχειριστούν ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της εποχής μας: τα απορρίμματα τροφίμων. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση κάθε χρόνο, περίπου 90 δις κιλά τροφίμων πετιούνται στα σκουπίδια. Τα περισσότερα, γιατί οι καταναλωτές δεν ξέρουν εάν είναι σε καλή κατάσταση, μετά την ημερομηνία λήξης.
Τι θα άλλαζε όμως αν υπήρχε ένας αισθητήρας που θα μπορούσε να διαγνώσει αν τα συσκευασμένα τρόφιμα είναι καλά ή χαλασμένα; Αν μπορούσε να διαβεβαιώσει τον καταναλωτή για την ποιότητά τους; «Χρησιμοποιούμε μικροβιολογικές μεθόδους για να εξετάσουμε την μικροβιακή αύξηση στα τρόφιμα, κλινικές μεθόδους για να καθορίσουμε τις συγκεντρώσεις των πτητικών συστατικών και αισθητηριακή αξιολόγηση για να πάρουμε πληροφορίες από μέλη της επιτροπής, μέσω της οσμής» αναφέρει η Λότα Κουουλιάλα, ερευνήτρια μικροβιολογίας, στο Πανεπιστήμιο της Γάνδης.
Ο αισθητήρας αναπτύχθηκε στο πλαίσιο ενός πολύ καινοτόμου πρότζεκτ. Μπορεί να ανιχνεύσει τα πτητικά συστατικά που δημιουργούνται από τα τρόφιμα: «Είναι ένα πρότζεκτ που συμμετέχουν πολλοί κλάδοι. Θέλουμε ειδικούς στα τρόφιμα και στην αλλοίωσή τους. Από την άλλη πλευρά θέλουμε ερευνητές που ξέρουν από σμικρύνσεις, να τοποθετήσουν τα μικρά τσιπ για να γίνει αυτή η τεχνολογική καινοτομία» εξηγεί ο μικροβιολόγος Φρανκ Ντεβλιγκέρε, από το Πανεπιστήμιο της Γάνδης.
Το πρότζεκτ ονομάζεται Terafood. Συμμετέχουν εταίροι από τέσσερις πόλεις στη Βόρεια Γαλλία και το Βέλγιο για τέσσερα χρόνια. Η συνολική επένδυση αγγίζει τα δύο εκατομμύρια ευρώ. Τα μισά προέρχονται από την Ευρωπαϊκή Πολιτική Συνοχής.
Για την σμίκρυνση του αισθητήρα, οι ερευνητές στην Λιλ της Γαλλίας χρησιμοποιούν σιλικόνη, ένα κοινό και πολύ φτηνό υλικό. Το μικροτσίπ μπορεί να διαβαστεί αυτή την στιγμή μόνο από ένα πολύ βαρύ και ακριβό μηχάνημα στο εργαστήριο. Οι επιστήμονες, όπως ο Μαρκ Φοσέ, επικεφαλής των νανο και μικροσυστημάτων στο CNRS όμως έχουν άλλες προσδοκίες: «Όταν ολοκληρωθεί η τεχνολογική ανάπτυξη αυτού του μικροσυστήματος, θα περιέχει τη δική του μέθοδο ανίχνευσης που θα λειτουργεί εξ' αποστάσεως. Θα μπορούμε λοιπόν να το χρησιμοποιούμε επί τόπου, χωρίς να χρειαζόμαστε μεγάλα εργαστηριακά μηχανήματα».
Θα χρειαστεί χρόνος για να αναπτύξουν οι επιστήμονες έναν αισθητήρα που θα μπορεί να διαγνώσει την ποιότητα όλων των τροφίμων. Ο συντονιστής του πρότζεκτ Ματίας Βανβόλεγκεμ υποστηρίζει ότι αυτή τεχνολογία που στηρίζεται σε κύματα τεραχέρτζ σημειώνει ήδη επιτυχία: «Είμαστε έτοιμοι να κάνουμε τα πρώτα τεστ για να προσομοιώσουμε πώς θα λειτουργεί ο αισθητήρας σε μια κανονική συσκευασία τροφίμου. Πιστεύουμε ότι θα έχουμε μια πρώτη επίδειξη της βιωσιμότητας αυτής της νέας τεχνολογίας μέχρι το καλοκαίρι 2020».
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι σε πέντε χρόνια, οι πρώτες συσκευές θα μπορούν να είναι στην αγορά και να έχουν βιομηχανική χρήση. Θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος για τους καταναλωτές να έχουν μια εφαρμογή στα κινητά τους που θα τους ενημερώνει αν το προϊόν στην συσκευασία είναι προς βρώση ή για τα σκουπίδια.
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις