Όπως πολλοί αγρότες στη Σενεγάλη, ο Guilé Mané χρησιμοποίησε για να αγωνιστεί μέσα από την ξηρή περίοδο. Οι βροχοπτώσεις εδώ μπορεί να είναι πολύ χαμηλές και ακανόνιστες, ακόμη και στην περίοδο των βροχών.
"Εργαζόμασταν στους αγρούς κατά τη διάρκεια της βροχερής περιόδου, αλλά δεν κάναμε τίποτα κατά τη διάρκεια της ξηράς περιόδου", λέει ο Guilé, 39 ετών , ο οποίος είναι επικεφαλής μιας ένωσης αγροτών που ονομάζεται Diapo Ande Liggeye (United to Work) στην οικία του Keur Bara Tambédou.
Η έλλειψη νερού σήμαινε έλλειψη καλλιεργειών και τροφίμων, συχνότερες ασθένειες και ανεπαρκές εισόδημα από την πώληση οποιωνδήποτε αγροτών κατάφεραν να αναπτυχθούν.
«Μερικές φορές οι γονείς δεν μπορούσαν να πληρώσουν τα μηνιαία δίδακτρα των παιδιών τους».
Ο Guilé και οι άλλες γυναίκες έπρεπε να περπατήσουν σε μεγάλες αποστάσεις για να φτάσουν σε πηγές καθαρού νερού και να χρησιμοποιήσουν μέρος του εισοδήματός τους για να το πληρώσουν.
Τώρα, η Guile λέει ότι η ζωή της έχει αλλάξει εξαιτίας ενός νέου συστήματος συλλογής και αποθήκευσης νερού το οποίο έχει τεθεί σε εφαρμογή μέσω του προγράμματος «1 εκατομμύριο δεξαμενές για το Σαχέλ» του FAO, το οποίο επικεντρώνεται στις ευάλωτες αγροτικές κοινότητες στις άγονες και ημιάλευρες περιοχές των πέντε χώρες που πλήττονται από κλιματικές κρίσεις.
Εμπνευσμένο από ένα παρόμοιο πρόγραμμα που εφαρμόζεται στη Βραζιλία μέσω του προγράμματος Fome Zero, η πρωτοβουλία αυτή αποσκοπεί να δώσει πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό σε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο το Σαχέλ. Η ιδέα είναι να βελτιωθεί η ζωή των οικογενειών σε πολλά επίπεδα. Το πρόγραμμα βοηθά τις οικογένειες να αυξάνουν αυτό που αναπτύσσουν για τη διατροφή και το εισόδημα, συμβάλλει στη βελτίωση της υγείας και, τελικά, στηρίζει την ανθεκτικότητα εκατομμυρίων οικογενειών, ιδιαίτερα γυναικών.
"Ξεκινήσαμε τη γεωργία κατά τη διάρκεια της ξηρής περιόδου μόλις πριν από δύο χρόνια. Τώρα μπορούμε επίσης να παράγουμε λαχανικά για πώληση κατά τη διάρκεια της ξηρής περιόδου, συμπεριλαμβανομένων των σαλάτας, του κρεμμυδιού, της πιπεριάς, της μελιτζάνας, της δυόσμου και της μαρμελάδας. "
Οι γυναίκες, οι οικογένειές τους και οι τοπικοί μαστόροι εκπαιδεύτηκαν για την κατασκευή δεξαμενών για την αποθήκευση νερού όλο το χρόνο. Οι δεξαμενές κρατούν το νερό που συλλέγεται από μια περιοχή συλλογής όπως η στέγη ενός υπόστεγου ή υπόστεγο. Οι δικαιούχοι και οι μαστόροι πληρώθηκαν για το έργο τους, ενώ οι γεωργοί έλαβαν κατάρτιση σε κλίμα-έξυπνες γεωργικές πρακτικές.
Ο Guilé λέει ότι η ίδια και οι άλλοι αγρότες έχουν μάθει πολλά νέα στοιχεία από τον FAO και τους εταίρους του, όπως πώς να καταρτίσει ένα σχέδιο κηπουρικής, πώς να δημιουργήσει ένα φυτώριο και πώς να διατηρήσει το έδαφος και τα φυτά υγιή. "Τώρα μπορούμε να κάνουμε τα πάντα από εμάς."
Ο Guilé έχει παρατηρήσει ότι οι τοπικές οικογένειες είναι πιο υγιείς, εν μέρει επειδή τρώνε τακτικά τρόφιμα υψηλότερης ποιότητας που παράγονται σε τοπικό επίπεδο, όλο το χρόνο, χρησιμοποιώντας φυσικές και βιώσιμες τεχνικές.
Το πρόγραμμα έχει επίσης εξουσιοδοτήσει τις γυναίκες οικονομικά. Μέσω της ένωσης αγροτών, οι γυναίκες έχουν δημιουργήσει ένα ταμείο με τα έσοδα από τις πωλήσεις τους στην αγορά. Κάθε γυναίκα είναι σε θέση να αποσύρει χρήματα για να καλύψει τα έξοδα των νοικοκυριών ή των προσωπικών εξόδων πριν την αποπληρωμή τους στο τέλος του μήνα. Αυτό σημαίνει επίσης ότι τα παιδιά τους μένουν στο σχολείο.
«Υπάρχουν γυναίκες που δεν μπορούσαν να φροντίσουν τα παιδιά τους όταν αρρώστησαν.Το ταμείο της ένωσης λύθηκε αυτό το πρόβλημα.Μας επιτρέπει να υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλο».
Οι αγρότες κοιτάζουν τώρα προς το μέλλον με τη συγκέντρωση των κερδών τους για να επεκτείνουν την περιοχή ανάπτυξής τους, κάτι που θα ήταν αδιανόητο χωρίς νερό.
Παρέχοντας πρόσβαση σε καθαρό νερό και επενδύοντας στα μέσα διαβίωσης των ανθρώπων, ο FAO τους δίνει τη δυνατότητα να αναλάβουν δράση και να αποτελέσουν μέρος του παγκόσμιου στόχου για την επίτευξη της μηδενικής πείνας.
