Τη στιγμή που οι αγρότες ξαναβγαίνουν στους δρόμους, η αγροτική ανασυγκρότηση της χώρας αποτελεί ακόμα ζητούμενο. Σε μια Ελλάδα που ψάχνει το νέο παραγωγικό της μοντέλο, μετά από δέκα χρόνια παρατεταμένης κρίσης, ας μου επιτραπεί να καταθέσω ορισμένες προτάσεις που συνδέουν τον ενεργειακό τομέα με τον αγροτικό και που προσπαθούν να δώσουν συγκεκριμένες απαντήσεις στο ζητούμενο που προανέφερα.
Σήμερα, με ευθύνες των κυβερνώντων, τα αγροτικά φωτοβολταϊκά (φ/β) αντιμετωπίζουν προβλήματα με καθυστερήσεις στις εξοφλήσεις των τιμολογίων τους, αυξημένη φορολογία και εισφορές για ΕΦΚΑ (σε σχέση με το 2014) όσον αφορά το εισόδημα από αγροτικό φωτοβολταϊκό, συχνή και χρονοβόρα γραφειοκρατία (απαλλακτικές βεβαιώσεις από ΟΑΕΕ/ΕΦΚΑ).
Παρόλα αυτά, οι ευκαιρίες υπάρχουν και οι προοπτικές είναι ευοίωνες αν κινηθούμε έξυπνα και γρήγορα σε σχέση με τη διαμόρφωση ενός νέου πλαισίου στήριξης των Α.Π.Ε. Η τάση είναι να ενισχυθούν οι επενδύσεις των Ενεργειακών Κοινοτήτων, να εξορθολογιστούν οι Τιμές Αναφοράς (ταρίφες) που έχουν εξασφαλίσει κάποιες τεχνολογίες Α.Π.Ε. και, τέλος, να υιοθετηθεί μια φόρμουλα που να ευνοεί την επενδυτική δραστηριότητα μικρομεσαίων επενδυτών, ειδικά στα φωτοβολταϊκά.
Η οργάνωση των αγροτικών φωτοβολταϊκών εντός του σχήματος μιας Ενεργειακής Κοινότητας σε συνδυασμό με την δυνατότητα που θα πρέπει ο νόμος να δώσει με την τοποθέτηση μικρών ανεμογεννητριών (50-60 kW) μπορεί να συμβάλλει καθοριστικά στην επίτευξη των εθνικών στόχων και στην ταχύτερη ανάπτυξη της αποκεντρωμένης και μικρής κλίμακας Α.Π.Ε. με σημαντικά οικονομικά και κοινωνικά οφέλη για την εκάστοτε τοπική κοινωνία, η οποία θα αποτελεί εταίρο της Ενεργειακής Κοινότητας. Στο ίδιο πλαίσιο θα πρέπει να επιδιωχθεί και η ανάπτυξη μικρών ή μεσαίων έργων βιομάζας/βιοαερίου από αγρότες και ομάδες παραγωγών.
Η εγκατεστημένη ισχύς των φωτοβολταϊκών στην Ελλάδα είναι περίπου 2,7 GW και το σημαντικότερο εμπόδιο για την μεγάλη διείσδυση τους είναι η εύρεση κατάλληλων αγροτεμαχίων καθώς μετά τον ν. 4015/2011 πρακτικά δεν υπάρχει δυνατότητα εγκατάστασης φ/β σε γη υψηλής παραγωγικότητας.
Το Κίνημα Αλλαγής πιστεύει ότι η δεύτερη φάση μεγάλης ανάπτυξης των φωτοβολταϊκών στη χώρα μας μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο όχι μόνο για τη μείωση των εκπομπών άνθρακα και του κόστους ηλεκτρισμού αλλά και για την παραγωγική ανασυγκρότηση μεγάλων εκτάσεων αγροτικής γης.
Συγκεκριμένα, προτείνεται για κάθε νέο έργο φ/β με ισχύ 5MW (απαιτεί έκταση περίπου 70 στρέμματα) να επιτρέπεται η εγκατάσταση του σε γη υψηλής παραγωγικότητας υπό τον όρο ότι ο επενδυτής του φ/β θα διασφαλίσει σε συνεργασία με αγρότες ή/και ομάδες παραγωγών της περιοχής την αλλαγή καλλιεργειών σε έκταση τουλάχιστον 100 στρεμμάτων (της ίδιας με το φ/β περιφερειακής ενότητας) από χαμηλής αξίας καλλιέργειες (π.χ. καλαμπόκι, δημητριακά, κλπ.) σε καλλιέργειες δυναμικές και υψηλής αξίας (π.χ. δενδροκομία).
Τίθεται στόχος για τουλάχιστον 1000 τέτοια έργα μέχρι το 2025.
Οι δυναμικές καλλιέργειες δίνουν προστιθέμενη αξία 4-8 φορές ανά στρέμμα περισσότερη από τις καλλιέργειες χαμηλής αξίας.
Από την άλλη το κόστος εγκατάστασης των νέων καλλιεργειών θα είναι ένα κλάσμα (1/8) του κόστους επένδυσης του φ/β.
Ο επενδυτής του φ/β μπορεί να αναλάβει ένα μέρος αυτού του κόστους ή/και να συνεργαστεί με τους αγρότες/Ομάδες Παραγωγών για την εξασφάλιση της απαραίτητης χρηματοδότησης.
Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται από τη μια η εγκατάσταση 5.000MW νέων φ/β και από την άλλη η συνεργασία επενδυτών/επενδυτικών κεφαλαίων με αγρότες/πολίτες της περιφέρειας για να επιτευχθεί η τόσο απαραίτητη αναδιάρθρωση καλλιεργειών, ο εκσυγχρονισμός και η αναβάθμιση του ελληνικού αγροτικού προϊόντος και του αγροτοδιατροφικού τομέα.
Άρθρο του Γιώργου Αρβανιτίδη, Βουλευτή Β’ Θεσσαλονίκης, Υπεύθυνου Περιβάλλοντος και Ενέργειας του Κινήματος Αλλαγής στο ειδησεογραφικό portal www.grtimes.gr //bit.ly/2Gd3eOc