Άρθρο του Αναπληρωτή Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
κ. Μάξιμου Χαρακόπουλου στην εφημερίδα «Καθημερινή»:
Η ευκολία με την οποία στοχοποιούνται διάφορες κοινωνικές ομάδες στην Ελλάδα δεν μπορεί παρά να προκαλεί προβληματισμό. Ιδιαίτερα όταν αυτό συμβαίνει σε μια χώρα ταλαιπωρημένη από μακρόχρονη οικονομική κρίση με αποτέλεσμα αρκετοί συμπολίτες μας να φθάνουν στα πολιτικά άκρα λόγω της οργής τους. Πρόσφατο θλιβερό παράδειγμα οι κατηγορίες που δέχθηκε ο αγροτικός κόσμος από μερίδα όσων αρθρώνουν δημόσιο λόγο. Αφορμή για τη συγκεκριμένη άδικη και ισοπεδωτική κριτική στάθηκε το νομοσχέδιο του ενιαίου φόρου ακινήτων.
Η φωνή αγωνίας δεκάδων βουλευτών της συμπολίτευσης που εξέφραζε την κραυγή απόγνωσης χιλιάδων παραγωγών, παρερμηνεύθηκε βάναυσα. Θέλω να πιστεύω ότι οι τοποθετήσεις που ακούστηκαν -οι οποίες πόρρω απέχουν από την αλήθεια- διατυπώθηκαν από άγνοια των πραγματικών δεδομένων και όχι από πρόθεση αποπροσανατολισμού.
Εμφάνισαν, λοιπόν, τους γεωργούς και τους κτηνοτρόφους σε θέση σκανδαλωδώς προνομιακή σε σχέση με τις φορολογικές τους υποχρεώσεις. Και συνεχίζοντας στον ίδιο εξ αρχής λανθασμένο συλλογισμό κατέληγαν ότι αυτή η ιδιαίτερη μεταχείριση των αγροτών αποβαίνει εις βάρος των αστικών στρωμάτων. Φθάνοντας έτσι σε έναν περιττό και βλαπτικό κοινωνικό αυτοματισμό. Και στην ψευδή εικόνα αντιπαράθεσης βουλευτών περιφέρειας και «Κολωνακίου»…
Χωρίς να υπεισέλθω σε ενδελεχή ανάλυση των προτεινόμενων φορολογικών μέτρων που αφορούν στους αγρότες –άλλωστε βρισκόμαστε ακόμη σε μια δύσκολη, οπωσδήποτε, αλλά ουσιαστική επανεξέτασή τους, που ελπίζω ότι θα καταλήξει σε ένα ορθό, στο πλαίσιο του δυνατού, αποτέλεσμα- θα επισημάνω μόνον ότι:
α. Ο προτεινόμενος φόρος για τα αγροτεμάχια και τα αγροτικά κτίσματα δεν συνιστά τη μοναδική φορολόγηση των αγροτών. Οι αγρότες πληρώνουν κανονικά για τις κατοικίες τους, όπως και όλοι οι υπόλοιποι φορολογούμενοι. Δεν εξαιρούνται, όπως ξεχνούν να αναφέρουν διάφοροι αναλυτές. Και μάλιστα, ο συντελεστής για τα ακίνητά τους στην περιφέρεια είναι υψηλότερος αναλογικά με αυτόν στις αστικές περιοχές.
β. Οι αγρότες φορολογούνται για το εισόδημά τους, ενώ από το νέο έτος, η καθιέρωση βιβλίων εσόδων-εξόδων φιλοδοξεί να μηδενίσει τα όποια περιθώρια φοροδιαφυγής.
γ. Ήδη με τη μείωση της επιστροφής του ΦΠΑ που δικαιούνται, οι αγρότες έχουν συμβάλλει στον προϋπολογισμό με εξοικονόμηση 200 εκατομμυρίων ευρώ.
δ. Κτήματα και κτίσματα δεν έχουν μόνον οι κατ’ επάγγελμα αγρότες. Η Ελλάδα είναι χώρα ιδιοκτητών και αυτό έχει διαμορφώσει θετικά τη φυσιογνωμία της κοινωνίας μας. Όσοι, λοιπόν, μιλούν με ευκολία για σύγκρουση βουλευτών περιφέρειας και άστεων ας αναρωτηθούν πόσοι κάτοικοι των αστικών κέντρων έχουν ρίζες στην επαρχία με πατρικό ή κάποιο ξεχασμένο ίσως χωράφι που κληρονόμησαν και για τα οποία θα κληθούν να πληρώσουν επιπλέον φόρο.
ε. Παρά τη μανιχαϊστική λογική των κατηγόρων των βουλευτών της περιφέρειας, ότι οι τελευταίοι νομοθετούν «για τα ψηφαλάκια», στην πλειοψηφία τους αυτοί οι βουλευτές ψηφίζονται κυρίως από τον αστικό ή ημιαστικό πληθυσμό των περιφερειών τους, για τον απλούστατο λόγο ότι οι αγρότες στην Ελλάδα του 2013 έχουν περιοριστεί σε ποσοστό κάτω του 10% του πληθυσμού της χώρας.
Κι αυτό το τελευταίο είναι, πιστεύω, το σημαντικότερο στοιχείο που πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας. Όλοι συνομολογούμε ότι χρειαζόμαστε ένα νέο, υγιές, αναπτυξιακό μοντέλο, βασισμένο και στην πρωτογενή παραγωγή της χώρας, που λανθασμένες επιλογές περασμένων δεκαετιών την οδήγησαν σε συρρίκνωση. Σήμερα, όμως, μπροστά μας υπάρχει η πρόκληση για την ανασυγκρότηση της γεωργίας και της κτηνοτροφίας. Και πρέπει να την αδράξουμε. Διότι αυξάνεται το ενδιαφέρον των νέων να ασχοληθούν με την αγροτική παραγωγή, για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες, ενώ η νέα ΚΑΠ θα μας δώσει τα απαραίτητα χρηματοδοτικά εργαλεία να στηρίξουμε τις προσπάθειες αυτού του παραγωγικού δυναμικού. Ήδη διαπιστώνονται θετικά δείγματα στις εξαγωγές, στο αγροτικό εμπορικό ισοζύγιο, στην πιστοποίηση ποιοτικών προϊόντων. Σε ένα ζοφερό οικονομικό περιβάλλον, η γεωργία, μαζί με τον τουρισμό, δίνουν αχτίδες αισιοδοξίας. Και ενώ συμβαίνουν αυτά, εμείς θα χύσουμε τη καρδάρα με το γάλα; Θα αποθαρρύνουμε όσους θέλουν να εισέλθουν στην αγροτική παραγωγή επιβάλλοντας άδικα φορολογικά μέτρα, που δεν έχουν καν σχέση με την παραγωγή τους; Είμαι βέβαιος ότι αυτό δεν το θέλει κανένας, που αγαπάει αυτόν τον τόπο. Και πρώτα απ’ όλους αυτή η κυβέρνηση, που εν μέσω μιας από τις μεγαλύτερες οικονομικές κρίσεις που γνώρισε η Ελλάδα, προσπαθεί να φέρει τη σταθερότητα και την ανάπτυξη. Γι’ αυτό όποιος «πυροβολεί» αδιακρίτως τους αγρότες ας έχει στο μυαλό του ότι «πυροβολεί» ταυτοχρόνως και την ελπίδα για την αναζωογόνηση της ελληνικής περιφέρειας.