Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό, ο Υπουργός Αναπληρωτής Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιάννης Τσιρώνης, δήλωσε: «Το νερό είναι κοινό αγαθό, πηγή ζωής για όλους μας. Μπορούμε και οφείλουμε να το προστατεύσουμε και να το διαχειριστούμε αειφορικά».
Για την ευαισθητοποίηση και την κινητοποίηση των πολιτών γύρω από θέματα και προβλήματα που συνδέονται με το νερό, τα Ηνωμένα Έθνη όρισαν την 22α Μαρτίου σαν "Διεθνή Ημέρα του Νερού".
Ημέρα γιορτής και προβληματισμού με διάφορες εκδηλώσεις γύρω από το νερό ως πηγή της ζωής και βασικό μοχλό της ανάπτυξης, η 22α Μαρτίου είναι αφιερωμένη κάθε χρόνο σε μία διαφορετική θεματολογία όπως για παράδειγμα το νερό και η υγεία, το περιβάλλον, οι πλημμύρες και τα διασυνοριακά ύδατα. Το 2015, το θέμα για την Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό είναι «Νερό και Βιώσιμη Ανάπτυξη»
Η βιώσιμη ανάπτυξη είναι ένας στόχος μιας οικονομικής ανάπτυξης με σεβασμό προς το περιβάλλον, την ποιότητα ζωής και τα οικοσυστήματα. Τα αναπτυξιακά μοντέλα λειτουργούν συνήθως αδιάφορα προς τη φύση και τους μηχανισμούς της, και επομένως το στοίχημα της πραγματικά βιώσιμης ανάπτυξης σε συνδυασμό με την ορθολογική εκμετάλλευση των υδατικών πόρων είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.
Στη χώρα μας, το πρόβλημα του νερού εστιάζεται στην έλλειψη διαχειριστικών πρακτικών και την υπερκατανάλωση. Το γεγονός αυτό έχει τις ρίζες του τόσο στην ανορθολογική χρήση, όσο και στις πεπαλαιωμένες υποδομές, συμπεριλαμβανομένων των δικτύων άρδευσης και ύδρευσης.
Η χώρα μας έχει ενσωματώσει στην εθνική νομοθεσία την Ευρωπαϊκή Οδηγία Πλαίσιο 2000/60 για τη διαχείριση των υδάτων και παρόλο ότι έχει προχωρήσει στη σύνταξη διαχειριστικών σχεδίων του υδατικού δυναμικού, στην πράξη τα προβλήματα παραμένουν και δημιουργούν αρνητικές επιπτώσεις στην αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας.
Τα βασικά προβλήματα είναι :
1) Η αλόγιστη χρήση και υπερκατανάλωση των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων απο ανθρωπογενείς δραστηριότητες.
2) Το δυσβάστακτο κόστος μεταφοράς και διανομής νερού στα νησιά μας.
3) Η ελλιπής αντιπλημμυρική θωράκιση περιοχών ποταμών, όπως του Έβρου και του Στρυμόνα και πυκνοκατοικημένων περιοχών όπως το Λεκανοπέδιο της Αττικής.
4) Η ρύπανση ποταμών σε βιομηχανικές περιοχές, υπόγειων νερών από την υπερβολική χρήση λιπασμάτων και γεωργικών φαρμάκων και η επιβάρυνση των παράκτιων υδάτων από τις ανθρωπογενείς δραστηριότητες στην ξηρά.
5) Η υφαλμύρωση παράκτιων υπόγειων υδροφορέων λόγω υπεράντλησης.
6) Η ανάγκη ολοκληρωμένης διαχείρισης ανακύκλωσης λυμάτων και υγρών αποβλήτων.
Για όλα τα παραπάνω απαιτείται η εγρήγορση και η συμμετοχή των πολιτών και των τοπικών κοινωνιών, ώστε με την υποστήριξη και το συντονισμό των ενεργειών από τις υπηρεσίες του ΥΠΑΠΕΝ αλλά και των αποκεντρωμένων υπηρεσιών υδάτων να βρεθούν τοπικά οι καλύτερες λύσεις σε θέματα υδάτων, που αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο στην προστασία του περιβάλλοντος με στόχο την βιώσιμη ανάπτυξη και την οριστική έξοδο από την κρίση.