Αν ο Βερν μιλούσε για τη ζωή 20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα το βαθύτερο σημείο των ωκεανών, σύμφωνα με όσα είναι σε θέση να γνωρίζουν οι επιστήμονες, εντοπίζεται στην Τάφρο των Μαριανών, που βρίσκεται ανατολικά των νησιών Μαριάνα, που βρίσκονται μεταξύ Ιαπωνίας και Νέας Γουινέας.
Η Ιστορία λέει πως το σύμπλεγμα αυτών των νησιών πήρε τ΄ όνομά του από την Αυστριακή πριγκίπισσα Άννα Μαρία, που έζησε το 17ο αιώνα. Πήρε τ΄ όνομα Μαριάννα, όταν παντρεύτηκε δι’ αντιπροσώπου, τον Ισπανό βασιλιά, που ήταν και θείος της` κάτι που συνηθιζόταν στις βασιλικές οικογένειες της Ευρώπης.
Η θαλάσσια αυτή τάφρος βρίσκεται σχεδόν 11.000 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, έχει συνολικό μήκος 2.550 χιλιομέτρων και πλάτος περίπου 69 χιλιόμετρα, κατά περίπτωση ενώ η ατμοσφαιρική πίεση είναι εξαιρετικά υψηλή. Σε τέτοια βάθη οι θερμοκρασίες είναι τρομακτικά υψηλές, γι΄ αυτό πολλά είδη ψαριών δεν μπορούν να επιζήσουν, αφού το θερμόμετρο μπορεί να δείξει ως και 300 βαθμούς Κελσίου.
Το βαθύτερο σημείο που εντοπίζεται στο δυτικό Ειρηνικό Ωκεανό, που είναι κι ο μεγαλύτερος ωκεανός απ΄ όλους, λέγεται αβυσσική ζώνη. Φιλοξενεί χιλιάδες είδη ασπόνδυλων αλλά και ψαριών, που είναι προσαρμοσμένα σ΄αυτές τις συνθήκες, όπως π.χ. το Ψάρι των Ψαράδων, που ονομάζεται έτσι επειδή χρησιμοποιεί ένα μέρος του σώματός του σα φωτεινή λάμπα προκειμένου να προσελκύσει τα θύματά του, ενώ ζουν και καβούρια. Ένα δείγμα λάσπης που μετρήθηκε από ωκεανολόγους απέδειξε ότι εκεί ζούσαν περίπου 200 μικροοργανισμοί.
Μάλιστα κάποιοι πριν από μερικά χρόνια είχαν τη φαεινή ιδέα να χρησιμοποιήσουν την τάφρο των Μαριανών ως υγρό τάφο ραδιενεργών αποβλήτων, κάτι που τουλάχιστον προς το παρόν αποφεύχθηκε, ενδεχομένως και λόγω κόστους, με απώτερο στόχο να εισχωρήσουν τ΄ απόβλητα λόγω γεωλογικών συνθηκών μέσα στο μανδύα της Γης.