Την ίδια ώρα που το αγροτικό εισόδημα στη χώρα μειώθηκε κατά 5,6% το 2011 όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Eurostat - σε απάντηση που δόθηκε στον ευρωβουλευτή της ΝΔ κ. Παπαστάμκο- ενώ το μέσο αγροτικό εισόδημα στην Ε.Ε. αυξήθηκε κατά 7% το ίδιο έτος, όλα δείχνουν ότι η ελληνική πλευρά είναι ως συνήθως πρόχειρη και απροετοίμαστη για τις διαπραγματεύσεις της νέας ΚΑΠ που θα ισχύσει από το 2014.
Ειδικότερα σε ότι αφορά το θέμα των βοσκοτόπων και τις τραγικές ελλείψεις στο αγροτικό - κτηνοτροφικό κτηματολόγιο. Η κατάσταση χρήζει άμεσης αντιμετώπισης καθώς πολλά βοσκοτόπια είναι δημοτικές εκτάσεις και αν δεν παραχωρηθούν ώστε να κατοχυρώσουν δικαιώματα οι κτηνοτρόφοι τότε είναι ορατός ο κίνδυνος να χαθούν σημαντικές επιδοτήσεις που τόσο ανάγκη τις έχει η φθίνουσα στη χώρα κτηνοτροφία.
Οι διαπραγματεύσεις βρίσκονται μεν σε προχωρημένο στάδιο σε επίπεδο υπουργών Γεωργίας ενώ ο αρμόδιος επίτροπος Γεωργίας κ. Τσόλος αφήνει να εννοηθεί ότι θα υπάρξει μάλλον παράταση στην εφαρμογή της νέας ΚΑΠ λόγω οικονομικής κρίσης στην Ευρώπη, ωστόσο στο εσωτερικό της χώρας δεν έχει ξεκινήσει καν η συζήτηση για το αύριο της γεωργίας μετά τη νέα ΚΑΠ.
Τα ερωτήματα είναι βασανιστικά για τη σταφίδα, το βαμβάκι, τη βιομηχανική τομάτα και μία σειρά από καλλιέργειες που είχαν προνομιακή μεταχείριση από πλευράς επιδοτήσεων (από 150 έως και 300 ευρώ το στρέμμα) και οι οποίες θα βρεθούν στα επίπεδα της εθνικής επιδότησης ή του υβριδικού περιφερειακού μοντέλου, που ωστόσο δεν προβλέπεται να δίνει επιδοτήσεις άνω των 45 ως 50 ευρώ το στρέμμα…
Προγράμματα συνεπώς αναδιάρθρωσης καλλιεργειών έπρεπε ήδη να έχουν ξεκινήσει ώστε να μη βρουν απροετοίμαστη τη χώρα που δεν έχει οργανώσει ούτε καν το παραγωγικό της μοντέλο στον πρωτογενή τομέα ο οποίος υποτίθεται ότι θα επανεκκινήσει την εθνική οικονομία… Τα προϊόντα ΠΟΠ που θα δίνουν προστιθέμενη αξία στους παραγωγούς δεν έχουν ακόμη προωθηθεί, ούτε αγροπεριβαλλοντικά προγράμματα που είναι απαραίτητα για το «πρασίνισμα» της ελληνικής γεωργίας ώστε να εναρμονιστεί στα δεδομένα της νέας ΚΑΠ.
Το κυριότερο όλων όμως είναι ότι δεν έχει γίνει καμία σοβαρή προσπάθεια για τον έλεγχο του κόστους παραγωγής με αποτέλεσμα οι μεγάλοι χαμένοι στην υπόθεση της ευρωπαϊκής γεωργίας να είναι μονίμως την τελευταία δεκαετία οι έλληνες αγρότες, αφού το εισόδημα τους διαρκώς ακολουθεί φθίνουσα πορεία. Σε αυτό βέβαια συμβάλλει και το αναχρονιστικό μοντέλο των συνεταιρισμών οι οποίοι ωστόσο εδώ και μήνες τελούν υπό διάλυση μετά το νόμο Σκανδαλίδη…
Σε γενικές γραμμές η ελληνική γεωργία βρίσκεται στο σημείο μηδέν αφού έχει «παγώσει» η αγροτική πίστη ενώ η ΑΤΕ περνά στο Ταμείο Αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας (το 92% των μετοχών της). Λείπουν λοιπόν τα στρατηγικά εργαλεία ανάπτυξης της ελληνικής γεωργίας την ίδια ώρα που η υποτίθεται νεοφιλελεύθερη Ευρώπη αυξάνει τον παρεμβατισμό στον πρωτογενή τομέα… είναι ενδεικτικό πως στην Ευρώπη των 17 Ελλάδα και Πορτογαλία έχουν την μικρότερη εθνική συμμετοχή στη διαμόρφωση του αγροτικού εισοδήματος (μόλις 17%) έναντι 50% στη Γαλλία, 60% στη Γερμανία και 80% στις Σκανδιναβικές χώρες…
