Μπορεί στην Ελλάδα η κυβέρνηση να ασχολείται με τη λίστα Ρηνανίας-Βεστφαλίας και τον έλεγχο των εμβασμάτων προς το εξωτερικό, ωστόσο η φοροδιαφυγή καλά κρατεί. Και πως θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, όταν αποτελεί φαινόμενο το οποίο συνταράσσει όλη την Ευρωζώνη και είναι σίγουρα πιο σύνθετο από όσο φαντάζονται οι επιτελείς της φορολογικής διοίκησης στη χώρα μας.
Την τελευταία πενταετία έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας πρακτικές δεκαετιών οι οποίες επιτρέπουν την φοροαποφυγή μεγάλων και μικρών εταιρειών σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Οι εξατομικευμένες συμφωνίες που προωθούν κυρίως η Ιρλανδία (αλλά και χώρες που δε θα περίμενε κανείς όπως η Ολλανδία) με κολοσσούς από διάφορες αγορές, το σκάνδαλο των luxileaks, οι φορολογικοί παράδεισοι των νήσων Jersey (όπου βρίσκονταν για αρκετό καιρό οι αποθήκες της Amazon στην Ευρώπη) ή του Λιχτενστάιν, το τραπεζικό απόρρητο στην Ελβετία είναι μερικά μόνο από τα εμπόδια που υψώνονται στην ισότιμη φορολόγηση εντός ευρωζώνης.
Αν μάλιστα αυτό που προβάλλεται συνήθως είναι η απώλεια φορολογικών εσόδων για τις κυβερνήσεις, το σημαντικότερο πρόβλημα είναι μάλλον η καταστρατήγηση του ανταγωνισμού εντός της ευρωζώνης. Όσες επιχειρήσεις δεν επιθυμούν ή δεν είναι σε θέση να "κρύψουν" τα εισοδήματά τους βρίσκονται σε δεινή θέση.
Τα παραδείγματα πάμπολλα αλλά αξίζει να αναφέρουμε μερικά από αυτά. Πρόσφατα, στη Μ. Βρετανία η φορολογική διοίκηση ξεκίνησε έρευνα εναντίον της Amazon και της eBay, καθώς διαπίστωσε ότι πλήθος μικρών εμπορικών επιχειρήσεων με έδρα συνήθως στην Ασία πωλούν μέσω των δύο μεγάλων ηλεκτρονικών καταστημάτων ηλεκτρονικά (και όχι μόνο) είδη υψηλής αξίας (κινητά τηλέφωνα, υπολογιστές κ.α.) σε πολύ χαμηλότερες τιμές από ντόπιους λιανέμπορους, καθώς δεν αποδίδουν ΦΠΑ.Προφανώς αυτό συμβαίνει και στη χώρα μας (καθώς οι περισσότεροι Έλληνες καταναλωτές αγοράζουν προϊόντα από το Amazon.co.uk), χωρίς όμως να έχει ενδιαφερθεί κανένας.
Ακόμα πιο χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Νήσου Τζέρσει, μεταξύ των ακτών της Μ. Βρετανίας και της Γαλλίας, στην οποία οι μεγαλύτερες τράπεζες (Credit Suisse, Citi, HSBC, Société Générale, PWC), αλλά και ηλεκτρονικά καταστήματα, εξασφαλίζουν τη φοροαποφυγή για τους πελάτες τους.
Φυσικά, δε θα πρέπει να ξεχάσουμε το πρόσφατο σκάνδαλο με την AstraZeneca, η οποία φροντίζει να εγγράφει τεράστια ποσά σε θυγατρική της στην Ολλανδία (όπου έχει συνάψει ειδική φορολογική συμφωνία), με αποτέλεσμα να έχει πληρώσει σχεδόν μηδενικό φόρο στη Μ. Βρετανία, τη στιγμή που ενέγραψε κέρδη τα οποία το 2013 και το 2014 ξεπερνούσαν τα 4,5 δισ. δολάρια.
Καλό λοιπόν θα ήταν οι υπουργοί οικονομικών της ευρωζώνης να σταματήσουν να μιλούν γενικά και αόριστα για τη φοροδιαφυγή και τη φοροαποφυγή και να αρχίσουν να εφαρμόζουν απλά μέτρα για την καταπολέμηση του φαινομένου: εναρμόνιση των φορολογικών συντελεστών σε πανευρωπαϊκό επίπεδο και κυρίως του ΦΠΑ, πιο αποτελεσματική ανταλλαγή φορολογικών δεδομένων για μεγάλες επιχειρήσεις και κυρίως ολοκλήρωση του σχεδιασμού για την υιοθέτηση μια κοινής ευρωπαϊκής ψηφιακής αγοράς.
Γιώργος Φρίγκας
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις