Μήπως η ελληνική γεωργία παίζει κρυφτό στην άνοδο του εθνικού ΑΕΠ;

Της Στυλπνοπούλου Άσπας

Σύμφωνα με τις τελευταίες μετρήσεις της Eurostat, η αύξηση του ΑΕΠ της Ελλάδας (από έτος σε έτος) μειώθηκε περαιτέρω κατά το πρώτο τρίμηνο του 2019, αλλά με τα μέτρα πολιτικής αναμένεται να επιτευχθεί βραχυπρόθεσμη ώθηση στην οικονομία. Σύμφωνα με προσωρινά στοιχεία, η αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ ήταν 0,2% (τρίμηνο σε τρίμηνο) κατά το πρώτο τρίμηνο της 2019 (εποχικά και ημερολογιακά διορθωμένα στοιχεία), που αντιστοιχεί σε ρυθμό ανάπτυξης 1,3% (από έτος σε έτος), από 1,5% το προηγούμενο τρίμηνο. Η επιβράδυνση αυτή αναδεικνύει την εύθραυστη φύση της ανάκαμψης της Ελλάδας.

Ποια είναι όμως πραγματικά τα εύθραυστα σημεία της ανάπτυξης του ΑΕΠ και ποια το ωθούν στη κορυφή;

Είναι ευρέως γνωστό ότι περίπου το 20% του ελληνικού ΑΕΠ αντιπροσωπεύεται από τον τομέα του τουρισμού και ξεπερνάει τον παγκόσμιο τουρισμό κατά 10%. Βασικός πυλώνας για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας δεν είναι άλλος από την προσέλευση εκατομμυρίων τουριστών τόσο στις καλοκαιρινές περιόδους όσο και στις εορταστικές.

Όμως, αν βάλουμε στο ρινγκ και τη γεωργία μάλλον θα μιλάμε για ένα εύκολο «knock out». Μόλις το 4% του εθνικού ΑΕΠ (περίπου 15 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως) ανήκει στην ελληνική γεωργία (σχεδόν το τριπλάσιο του μέσου όρου 1.6% της ΕΕ). Δεδομένου ότι η χώρα επιχορηγείται σε μεγάλο βαθμό από την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), τα αποτελέσματα είναι αμφιλεγόμενα. Μετά από την απογραφή της ΕΛΣΤΑΤ για το 2019, αναφέρει το σύνολο των καλλιεργήσιμων γεωργικών εκτάσεων της χώρας βρίσκεται μόλις στα 292.590 εκτάρια όπου τα 1.865 αποτελούν άγονους βοσκότοπους. Το παράδοξο είναι ότι αυτοί οι αριθμοί καλύπτουν το 20-30% της συνολικής γεωργικής έκτασης. Αξίζει να σημειωθεί ότι απασχολείται σχεδόν το 12% του πληθυσμού στον αγροτικό τομέα.

Στην απέναντι όχθη και στην ίδια μοίρα βρίσκεται η άνοδος της βιομηχανίας έχοντας αποκτήσει τουλάχιστον το 15% του ΑΕΠ.  Μπορεί να υπάρχει μεγάλη υστέρηση σε επιστημονικές δραστηριότητες, η οποία περιορίζεται σε 9% έναντι 17% στην Ε.Ε, όμως υπάρχει μεγάλη συμβολή της παραγωγικής δυναμικότητας ύψους 68%.

Είναι προφανές το γεγονός πως το ΑΕΠ της χώρας δε στηρίζεται από τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις. Πως γίνεται όμως μια άκρως αγροτική χώρα σαν την Ελλάδα με σχεδόν τριπλάσια έκταση από την Ολλανδία να μη συγκαταλέγεται στις τρεις πρώτες εξαγωγικές χώρες παγκοσμίως και αντιθέτως πιάνεται από το κλαδί του τουρισμού και δειλά από τη βιομηχανία;