Η Ελλάδα οφείλει άμεσα να στηρίξει την πρωτογενή παραγωγή με κάθε κόστος
Η Ελλάδα οφείλει άμεσα να στηρίξει την πρωτογενή παραγωγή με κάθε κόστος
Την ώρα που όλοι οι αξιωματούχοι ασχολούνται με ήσσονος σημασίας θέματα, η επισιτιστική κρίση αποτελεί την μεγαλύτερη απειλή για την ανθρωπότητα.
Ειδικά όμως για την Ελλάδα, που λόγω των απεριόριστων δυνατοτήτων παραγωγής τροφίμων, θα έπρεπε να εκμεταλλευτεί την παρούσα συγκυρία για να αναπτύξει τον πρωτογενή τομέα, να εξασφαλίσει την αυτάρκεια της και να ανατρέψει το εμπορικό ισοζύγιο μέσω των εξαγωγών τροφίμων, η κυβέρνηση κάνει ακριβώς το αντίθετο.
Φυτεύει σε έφοροι γη φωτοβολταϊκά, εξανεμίζει πολύτιμους πόρους σε επιδότηση ανεμογεννητριών και αδιαφορεί πλήρως για το παγκόσμιο πρόβλημα της πείνας για το οποίο ήδη άλλες κυβερνήσεις παίρνουν σκληρά μέτρα. Δεν μιλάμε μάλιστα για μία μελλοντική κατάσταση η οποία θα μας δώσει χρόνο να αντιδράσουμε. Η κόλαση ήδη έχει ξεκινήσει.
Σύμφωνα με το Bloomberg, το κόστος των τροφίμων είναι το υψηλότερο τα τελευταία 50 χρόνια. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την αδυναμία εύρεσης εργατών στον κλάδο παραγωγής – διανομής τροφίμων, δεν αφήνει κανένα περιθώριο αισιοδοξίας.
Ενδεικτικό το ανώτερο γράφημα που παρουσιάζει το Bloomberg με στοιχεία από τις αναζητήσεις στην Google. «Έλλειψη εργατικού δυναμικού» είναι ο όρος.
Ο εφιάλτης ήδη έχει πάρει διαστάσεις ντόμινο. Τα αγαθά συμπαρασύρουν το ένα το άλλο, ξεκινώντας από τις πρώτες ύλες για την αγροτική παραγωγή, την κτηνοτροφία, τα σιτηρά, φτάνοντας μέχρι την απογείωση των τιμών στο ράφι αλλά και τις ελλείψεις που πλέον είναι εμφανείς.
Το ντόμινο μάλιστα θα συνεχιστεί με απρόβλεπτες γεωπολιτικές εξελίξεις. Από την ανεξέλεγκτη μετανάστευση λόγω της πείνας, μέχρι τις διεθνείς συγκρούσεις που θα εξελιχθούν σε πολεμική σύρραξη ελεγχόμενης η ευρείας κλίμακας.
Τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα
Αν δεν πάρουμε τώρα μέτρα θα καταστραφούμε. Αυτή η προειδοποίηση ακούγεται πλέον από χείλη ειδικών, η κυβέρνηση όμως φαίνεται να κωφεύει. Δεν πρέπει να παρασυρθούμε από την ψευδαίσθηση, ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να πεινάσει ποτέ. Όσο ευλογημένη και αν είναι η πατρίδα μας, έχουμε συμβάλει τα μέγιστα ώστε να διαλύσουμε τον παραγωγικό ιστό της.
Δυστυχώς η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών δεν έχει πατριωτική συνείδηση στον τομέα της κατανάλωσης, ανοίγοντας έτσι την κερκόπορτα για αθρόες εισαγωγές ακόμα και σε προϊόντα που η Ελλάδα έχει ανώτερη ποιότητα και απεριόριστες δυνατότητες παραγωγής.
Αυτή η έλλειψη πατριωτικής ευαισθησίας από τους καταναλωτές, αποθρασύνει τις βιομηχανίες τροφίμων και τις μεγάλες αλυσίδες αγορών, που μεγιστοποιούν το κέρδος με εισαγωγές υποδεέστερων ποιοτικά προϊόντων, γνωρίζοντας ότι δεν θα έχουν συνέπειες στους τζίρους που καταγράφουν.
Η κυβέρνηση δεν δείχνει καμία διάθεση να επιβάλλει μία πολιτική εθνικού προστατευτισμού απέναντι στην λαίλαπα, με αποτέλεσμα ο Έλληνας παραγωγός να οδηγείται σε εξαθλίωση και νομοτελειακά να μειώνει την παραγωγή που μένει αδιάθετη.
Όταν μία χώρα έχει εξαρτηθεί σε τέτοιο βαθμό από τις εισαγωγές συνθλίβοντας το εμπορικό της ισοζύγιο, είναι πραγματικά στο χείλος του γκρεμού. Ακόμα και μία μικρή διακύμανση των τιμών μπορεί να προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις σε όλη την γραμμή εφοδιασμού, χωρίς να υπάρχει ο αντίστοιχος χρόνος αντίδρασης μέσω της ενίσχυσης της ντόπιας παραγωγής.
Όταν ακόμα και η κορυφαία παραγωγός σιτηρών στον κόσμο, η Ρωσία, επιβάλλει πλέον δασμούς στις εξαγωγές προκειμένου να εξασφαλίσει την επιβίωση του λαού της, αλίμονο όταν το πρόβλημα γενικευτεί. Τότε θα βρεθούμε στο σημείο να δίνουμε ότι έχουμε και δεν έχουμε για να καλύψουμε τις βασικές μας ανάγκες με εισαγωγές, αλλά δεν θα υπάρχει προϊόν για να εισάγουμε. Και δεν θα υπάρχει παραγωγικός ιστός στην Ελλάδα για να καλύψουμε τις ανάγκες μας.
Μία χώρα που πεινάει, είναι μία χώρα ευάλωτη σε εκβιασμούς και εξωτερικές απειλές. Εάν δεν προβούμε άμεσα σε ένα μεταρρυθμιστικό παραγωγή σοκ, το μέλλον της Ελλάδας θα είναι ζοφερό.
Οφείλουμε τώρα να μάθουμε να ζούμε με αυτά που έχουμε και να μάθουμε να παράγουμε για να έχουμε. Δεν υπάρχει η πολυτέλεια να χάνεται ούτε 1 ευρώ σε αεριτζήδες, χρηματοοικονομικά όρνεα, αντιπαραγωγικές χοάνες. Η εξουσία θα πρέπει να καταλάβει ότι τα ξυπόλητα τάγματα δεν θα δείξουν ούτε «ευγένεια», ούτε «ωριμότητα», ούτε έλεος σε όσους εκείνη την κρίσιμη στιγμή θα βρίσκονται σε κυβερνητικούς θώκους.