Από μια επίσκεψη σε ένα μεγάλο σούπερ μάρκετ στην Αγγλία διακρίνεται ότι υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός εύκολα κανείς διαπιστώνει τη μεγάλη γκάμα ποικιλιών, συσκευασίας, τρόπων παρασκευής, γεύσεων και τιμών του προϊόντος αυτού. Η προσφορά του ξεκινάει από την πώληση σε κατάσταση χύμα όπου ο πελάτης συσκευάζει σε διαθέσιμο πλαστικό δοχείο την ποσότητα που θέλει να αγοράσει (συνήθης περίπτωση αγοράς ελιών Καλαμάτας), μέχρι τη συσκευασία σε μικρά πολυτελή βάζα, χωρίς πυρήνες και συχνά με γέμιση από διάφορα άλλα υλικά ή την ανάμειξη τους με άλλα καρυκεύματα.
Πολλές από τις συσκευασίες αυτές δεν προέρχονται απευθείας από την προμηθεύτρια χώρα, αλλά παρασκευάζονται επιτοπίως από τις εδώ εταιρίες τροφίμων οι οποίες τις πλασάρουν με την δική τους ετικέτα στην αγορά.
Σημαντικό ποσοστό επίσης ελιών που εισάγεται σε μορφή μεγάλων συσκευασιών χρησιμοποιείται είτε για την χρήση τους στο κύκλωμα μαζικής εστίασης, είτε για την επί τόπου συσκευασία και περαιτέρω επεξεργασία, είτε ως πρώτη ύλη για την παραγωγή διαφόρων άλλων τροφίμων με την προσθήκη ελιάς (από σαλάτες μέχρι διάφορα είδη άρτου και φαγητού) και μεγάλες ποσότητες προσφέρονται χύμα στα καταστήματα.
Οι προοπτικές αύξησης της κατανάλωσης της ελιάς (και ελαιολάδου) στη Βρετανία είναι καλές. Το δυναμικό της αγοράς είναι μεγάλο, δεδομένου ότι η μεσογειακή κουζίνα δεν έχει φτάσει σε όλα τα τμήματα της αγοράς ακόμα και από ό,τι έδειξε και η μεγάλη οικονομική κρίση του 2009 η κατανάλωση τροφίμων στη Μεγάλη Βρετανία και οι καταναλωτικές συνήθειες δεν επηρεάστηκαν σημαντικά.
Επομένως αν στα επόμενα χρόνια ξεπεραστεί η οικονομική κρίση και το βιοτικό επίπεδο συνεχίσει να βελτιώνεται είναι εύλογο να αναμένεται σταδιακή αύξηση της κατανάλωσης του προϊόντος αυτού. Κύριο ρόλο στην κατεύθυνση αυτή παίζει η ενημέρωση των καταναλωτών γενικά για τη μεσογειακή κουζίνα και συχνά γίνονται εκστρατείες ή αναφορές για τα πλεονεκτήματα της διατροφής αυτής, ενώ μεγάλο ρόλο παίζουν και τα ΜΜΕ, (κυρίως ειδικές εκπομπές μαγειρικής από διάσημους chef) που τείνουν να εισάγουν τη χρήση μεσογειακών προϊόντων και συνταγών στο βρετανικό διαιτολόγιο.
Στην αγορά επικρατεί έντονος ανταγωνισμός και οι τιμές κυμαίνονται σημαντικά ανάλογα με το προϊόν, την συσκευασία του, την ετικέτα, το κατάστημα όπου προσφέρεται κλπ.Συνήθως στα μεγάλα σούπερ μάρκετ μαζικής κατανάλωσης (TESCO,ASDA κλπ) οι τιμές είναι πιο ανταγωνιστικές και αντίστοιχα τα ποιοτικά επίπεδα, ενώ στα σουπερμάρκετ που στοχεύουν σε υψηλότερα καταναλωτικά στρώματα (WAITROSE ,WHOLE FOOD,Specialty Stores κλπ) υπάρχουν πολύ μεγαλύτερες ποικιλίες και οι τιμές είναι υψηλότερες.
Από πλευράς χωρών προμηθευτών την πρωτοκαθεδρία έχει η Ισπανία η οποία, όπως προκύπτει και από τους παραπάνω στατιστικούς πίνακες στο 2009 προμηθεύει πάνω από το 50% της αγοράς με σύνολο 13.6 χιλιάδων τόνους, ενώ ακολουθεί η Ελλάδα με 3 χιλ. τόνους περίπου και η Ιταλία με 2.700 τόνους.
Επειδή όμως σημαντικές ποσότητες εισάγονται από μη παραγωγικές χώρες όπως αναφέραμε ήδη είναι δύσκολος ο ακριβής υπολογισμός των ποσοστών που παίρνουν οι διάφορες παραγωγικές χώρες. Πάντως αξίζει να σημειωθεί η σημαντική παρουσία του Μαρόκου στα τελευταία χρόνια που στο 2009 έφτασε τις 3 χιλ. τόνους περίπου. Από ελληνικής πλευράς η κύρια ποικιλία είναι αυτή της Καλαμάτας η οποία, όπως έχει καθιερωθεί πωλείται συνήθως χύμα στα καταστήματα.
Ασφαλώς είναι δημοφιλής στην κατανάλωση και το γεγονός ότι πωλείται χύμα δεν είναι κατά ανάγκη αρνητικό στοιχείο, δεδομένου ότι παντού αναφέρεται η ονομασία της, άρα είναι επώνυμο προϊόν και επίσης, ευρισκόμενο στην πρωτογενή του μορφή στα σημεία κατανάλωσης, προσφέρει στον καταναλωτή την αίσθηση του αγνού μη επεξεργασμένου προϊόντος που εγγυάται την παραδοσιακή του ποιότητα και γεύση.
Καθώς οι τάσεις των καταναλωτών μεταβάλλονται και οι περιβαλλοντικές ευαισθησίες γίνονται πιο έντονες, θεωρούμε ότι τα προϊόντα που δεν ρυπαίνουν το περιβάλλον με τις υπερβολικές και συχνά περιττές και δαπανηρές συσκευασίες τους μεσοπρόθεσμα θα προσελκύουν όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον των καταναλωτών. Θα πρέπει όμως να εξασφαλισθεί η ποιότητα και ανταγωνιστικότητα ώστε να αυξηθεί η κατανάλωση τους.
Θα πρέπει ίσως να προσφέρονται και άλλα διαφοροποιημένα προϊόντα με βάση την ποικιλία Καλαμάτας. Για παράδειγμα, ιταλικές εταιρίες προσφέρουν σε μικρές συσκευασίες ελιές Καλαμών μαζί με άλλα καρυκεύματα (όπως σκόρδα, ρίγανη, φέτα κλπ) τις οποίες παρασκευάζουν είτε στην Ιταλία είτε και επιτοπίως και προωθούν στην αγορά με δική τους ετικέτα (πχ η εταιρία Sapori di Italia ).
Ένα σημαντικό μέρος των ελιών Καλαμάτας ενώ εξάγεται σε μεγάλες συσκευασίες, πολλές φορές δεν προσφέρονται στον πελάτη στην κατάσταση αυτή, αλλά μετά από πρόσθετη παρέμβαση από τους τοπικούς οίκους, που τις κάνουν πιο ελκυστικές.
Αντί για παράδειγμα να προσφέρονται μέσα σε άλμη, στα καλά σουπερμάρκετ συχνά προσφέρονται σε καλαίσθητες προθήκες με την προσθήκη ελαιολάδου, φέτας,σκόρδου, πιπεριάς, άλλων ελιών παρομοίου μεγέθους κλπ. Η εξέλιξη αυτή δείχνει ότι ένα μέρος των ελιών μας δεν φτάνουν στον τελικό καταναλωτή στη μορφή που τις εξάγουμε αλλά χρησιμοποιούνται σαν πρώτη ύλη για παραπέρα βελτίωση και αύξηση της προστιθέμενης αξίας.
Τέλος, πέραν από την ποικιλία Καλαμάτας, υπάρχουν και οι άλλες ποικιλίες ελιών που παράγουμε στην Ελλάδα που θα πρέπει και μπορούν να αποκτήσουν σημαντικότερη παρουσία στις ξένες αγορές. Κατά τη γνώμη μας οι πιο πρόσφορες ποικιλίες είναι εκείνες που μπορούν να ανταγωνιστούν τις αντίστοιχες ισπανικές, δεδομένου ότι για τις ποικιλίες αυτές υπάρχει ήδη διαμορφωμένη ζήτηση και μεγάλη κατανάλωση
Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις