«Ακτινογραφία» στην καλλιέργεια του ακτινιδίου

 

Το 2000 η τιμή παραγωγού για το ακτινίδιο δεν υπερέβαινε τα 0,05-0,07 λεπτά ανά κιλό, τα τελευταία δύο χρόνια η τιμή για τους Έλληνες παραγωγούς φθάνει έως και 0,50 λεπτά ανά κιλό. Πρόκειται για ένα καθαρά εξαγώγιμο προϊόν, που βρίσκεται σε διαρκή ανάπτυξη, με την εγχώρια παραγωγή να έχει διαρκώς αυξητικές τάσεις. Εκτιμάται ότι τα επόμενα χρόνια η παραγωγή θα φτάσει τους 150.000 τόνους και η Ελλάδα θα καταστεί μία εκ των σημαντικότερων παραγωγών χωρών στην Ευρώπη.

Mε σημαντικά μεγαλύτερη παραγωγή σε σχέση με πέρυσι αλλά χωρίς καμία -τουλάχιστον επί του παρόντος- εκτίμηση για την τελική τιμή παραγωγού αναμένεται να ξεκινήσει από την επόμενη εβδομάδα η φετινή συγκομιδή ακτινιδίων για να ολοκληρωθεί μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του Νοεμβρίου.

Συνομιλώντας με τον πρόεδρο της Κοινοπραξίας Συνεταιρισμών Ομάδων Παραγωγών του Νομού Ημαθίας, Χρήστο Γιαννακάκη, μας είπε ότι φέτος το τοπίο όσον αφορά την πορεία του προϊόντος είναι ομιχλώδες εξαιτίας δύο βασικών παραμέτρων.

Η πρώτη παράμετρος αφορά τις χαλαζοπτώσεις που σημειώθηκαν τις τελευταίες ημέρες στη Μελίκη Ημαθίας και στην Επισκοπή Νάουσας, περιοχές, όπου παραδοσιακά καλλιεργούν ακτινίδιο. Η φθορά, σύμφωνα με τον ίδιο, από το συγκεκριμένο καιρικό φαινόμενο δεν ξέρει αν τελικά θα ισοσκελίσει την μεγαλύτερη παραγωγή που υπήρξε σε άλλες περιοχές ή τελικά θα μειώσει την ποσότητα του προϊόντος που θα διατεθεί για εμπορική χρήση. Πάντως, όπως ανέφερε μολονότι φέτος η παραγωγή δείχνει μεγαλύτερη σε σχέση με την περυσινή κατά 25% ωστόσο ο καρπός δεν δείχνει να είναι μεγάλος, τουλάχιστον όσο αναμένονταν.

Όσον αφορά την δεύτερη παράμετρο που προβλέπεται να επηρεάσει την διαμόρφωση της τελικής τιμής για το παραγωγό έχει να κάνει με την δωρεάν διάθεση του προϊόντος καθώς και άλλων φρούτων σε φιλανθρωπικές οργανώσεις, σχολεία κ.λπ.,  που αναμένεται να ξεκινήσει τις επόμενες ημέρες. Αναμφίβολα κατά τον ίδιο, η διάθεση θα αφορά μικρόκαρπα ακτινίδια, ωστόσο, όπως λέει οικογένειες που ήταν διατεθειμένες να αγοράσουν το φρούτο, τώρα θα το αποφύγουν.  Αυτό βεβαίως, κατά τον ίδιο, μπορεί να δημιουργήσει και καλύτερες προοπτικές για τα μεγαλόκαρπα.

Για μεγάλη αύξηση της φετινής παραγωγής ακτινιδίων, μας μίλησε και η Ζωή Κουτρουλού, γεωπόνος στην ΕΑΣ Ξάνθη. Σύμφωνα με την ίδια μετά την περυσινή ακαρπία, φέτος η παραγωγή υπερδιπλασιάστηκε, παρά το ότι ο αριθμός των στρεμμάτων παράμεινε ίδιος. Χαρακτηριστικά, υποστηρίζει οι 70 παραγωγοί της ΕΑΣ Ξάνθης που καλλιεργούν ακτινίδια συγκόμισαν συνολικά πέρυσι, μόλις 500 τόνους από το προϊόν, ενώ φέτος η απόδοση αναμένεται να φθάσει τους 2.000 τόνους.

Με καλούς οιωνούς αναμένει να ξεκινήσει η φετινή συγκομιδή ακτινιδίων και ο Δημήτρης Μανώσης, πρόεδρος στην Ζευς Ακτινίδια που αποτελεί πρωτοπόρο οργάνωση στην παραγωγή, συντήρηση και διακίνηση του επώνυμου φρούτου, αντιπροσωπεύοντας το 5% της συνολικής εγχώριας παραγωγής. Με τη συγκεκριμένη καλλιέργεια σημειώνεται ότι ασχολούνται και τα 250 μέλη της Ζεύς. 

Εκτιμά ότι το 2014 θα είναι η χρονιά του ακτινιδίου με υψηλές στρεμματικές αποδόσεις διαπιστώνοντας σε πανελλαδικό επίπεδο αύξηση της τάξεως του 20%. Όπως λέει, μετά τους περυσινούς 90.000 τόνους προϊόν πανελλαδικά –από περίπου 30.000 στρέμματα- φέτος η συνολική παραγωγή θα κυμανθεί μεταξύ 110-115.000 τόνους (από 35.000 στρέμματα).  Σημαντική αύξηση προβλέπει και στις αποδόσεις των μελών της Ζευς, τονίζοντας ότι από 4.500 τόνους πέρυσι, η φετινή συγκομιδή θα αγγίξει τους 6500 τόνους. Σε επίπεδο τιμής παραγωγού, υποστηρίζει ότι είναι ακόμη πολύ νωρίς να προσδιοριστεί.

Αναφερόμενος στο μέλλον του Συνεταιρισμού, ο Δημήτρης Μανώσης τόνισε ότι ο βασικότερος στόχος παραμένει ίδιος και συγκεκριμένα η εξωστρέφεια που έχει χαράξει. Όπως λέει το 99,9% της παραγόμενης ποσότητας κατευθύνεται στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στην Αγγλία, την Αμερική, την Ολλανδία, το Κατάρ, το Βέλγιο και τελευταίως στην Κίνα. Το επόμενο μεγάλο εξαγωγικό στοίχημα κατά τον ίδιο είναι η Ν. Κορέα. Ωστόσο, ξεκαθαρίζει ότι κάθε βήμα στο εξωτερικό κάθε άλλο παρά από εύκολο είναι καθώς απαιτεί έρευνα αγοράς και κατάλληλους συνεργάτες, ενώ υποστηρίζει ότι τα κράτη που ενδιαφέρουν την Ζευς Ακτινίδια πρέπει να χαρακτηρίζονται από πολιτικοκοινωνική σταθερότητα.

Νέα ομάδα παραγωγών ακτινιδίου στη Λάρισα

Στοιχείο που αναμφίβολα αποτυπώνει τις σημαντικές προοπτικές του ακτινιδίου τόσο εντός όσο και εκτός των ελληνικών τειχών αποτελεί η συντονισμένη προσπάθεια παραγωγών του νομού Λαρίσης να ενώσουν τις δυνάμεις τους, εκμεταλλευόμενοι το συγκριτικό ποιοτικό πλεονέκτημα που κρύβει το προϊόν έναντι του ανταγωνισμού . Όπως μας αποκάλυψε ο παραγωγός Θεοχάρης Τσικρίκης με στόχο τη δημιουργία ομάδας βρίσκονται σε συζήτηση 30-40 παραγωγοί από τα χωριά Αιγάνη, Πυργετός και Ομόλιο. Οι παραγωγοί αυτοί ελέγχουν περί τα 600 στρέμματα και συγκομίζουν ανάλογα βεβαίως και με τη χρονιά από 1000 έως 1.500 τόνους ακτινίδιο.

Αναγνωρίζοντας ότι η φετινή παραγωγή θα είναι μεγαλύτερη από την περυσινή εκτιμά –χωρίς ωστόσο τίποτα να είναι σίγουρο- ότι αυτό θα πιέσει την τιμή προς τα κάτω. Σημειώνεται ότι πέρυσι η τιμή ήταν από 40 λεπτά μέχρι και 55 λεπτά το κιλό. Πτώση που ήδη έχει συμβεί με τις πρώιμες ποικιλίες της τρέχουσας περιόδου, όπως μας λέει ο Θ. Τσικρίκης καθώς η τιμή παραγωγού από 45-48 λεπτά που ήταν πέρυσι φέτος έπεσε στα 40-42 λεπτά το κιλό.

Πρακτικός οδηγός

Από τη στιγμή που θα γίνει η φύτευση η παραγωγή ξεκινά από τον πρώτο χρόνο, ενώ σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται από τον έβδομο χρόνο και μετά. Ένα στρέμμα όταν ήδη βρίσκεται στον πέμπτο χρόνο καλλιέργειάς του, ανάλογα βεβαίως και με τις καιρικές συνθήκες που έχουν επικρατήσει αλλά και τις καλλιεργητικές μεθόδους που έχουν εφαρμοστεί- μπορεί να αποδώσει 1 με 2 τόνους προϊόν και να φθάσει και τους 4 τόνους μετά την επταετία. Ένα στρέμμα μπορεί να πάρει περί τα 70 δέντρα το πολύ και η μορφή του δέντρου μοιάζει με κληματαριά. Όπως μας είπαν παραγωγοί το μεγαλύτερο κόστος της καλλιέργειας είναι τα υποστυλώματα που απαιτούνται για την στήριξη του δέντρου. Το κόστος αυτό μπορεί να φθάσει και τα 2-3.000 ευρώ.

Το ακτινίδιο, για να ευδοκιμήσει χρειάζεται περιοχές με ήπιο χειμώνα και θερμό και υγρό καλοκαίρι. Για το λόγο αυτό, στον ελληνικό χώρο καλλιεργείται στην Πιερία, όπου έχει κατοχυρωθεί με ονομασία προέλευσης (ΠΓΕ) από το 2002, στην περιοχή του ποταμού Σπερχειού στη Φθιώτιδα όπου έχει κατοχυρωθεί με πιστοποιημένη ονομασία προέλευσης (ΠΟΠ) αλλά και στην Πέλλα, την Ημαθία, το Μεσολόγγι, τα Χανιά, το Ρέθυμνο, την Άρτα και την Πρέβεζα.

Για την προβολή του ακτινιδίου

Με στόχο την ολοκληρωμένη προβολή του ελληνικού ακτινιδίου στις αγορές του εξωτερικού, η Κοινοπραξία Συνεταιρισμών Ομάδων Παραγωγών του Νομού Ημαθίας, όπως μας αποκάλυψε ο πρόεδρός της Χρήστος Γιαννακάκης θα συμμετάσχει στην διεθνή έκθεση τροφίμων-αγροτικών προϊόντων στην Τζέντα από 17-20 Νοεμβρίου ενώ στο πλαίσιο αυτής η ελληνική συμμετοχή θα πραγματοποιήσει επιχειρηματικό event με στόχο συναντήσεις με οίκους του εξωτερικού.

Ανάλογα event έχουν δρομολογηθεί για το Άμπου Ντάμπι (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) και το Κάιρο (Αίγυπτο) στις αρχές Δεκεμβρίου. Αξίζει δε να αναφερθεί ότι και στα τρία event θα συμμετάσχουν και οι δύο ομάδες παραγωγών από το Βελβεντό Κοζάνης.

Παράλληλα, σύμφωνα με τον ίδιο, η Κοινοπραξία Συνεταιρισμών Ομάδων Παραγωγών του Νομού Ημαθίας  κατέθεσε στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης &Τροφίμων ένα τριετές σχέδιο προβολής του ελληνικού ραδακίνου σε Σαουδική Αραβία, Αίγυπτο, ΗΑΕ και Κουβέιτ συνολικού προϋπολογισμού 4,6 εκατ. ευρώ και αναμένεται η απάντηση της αρμόδιας αρχής.

 ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ

Της Δέσποινας Καραγιαννοπούλου