Οι πολιτικές που υποστηρίζουν τη μείωση της κατανάλωσης κρέατος για την προστασία του περιβάλλοντος θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ελλείψεις μικροθρεπτικών συστατικών
Οι πολιτικές που υποστηρίζουν τη μείωση της κατανάλωσης κρέατος για την προστασία του περιβάλλοντος θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ελλείψεις μικροθρεπτικών συστατικών.
Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας συστηματικής ανασκόπησης της βιβλιογραφίας σχετικά με τις επιπτώσεις μιας «πράσινης διατροφής» στην πρόσληψη μικροθρεπτικών συστατικών. Οι επιπτώσεις στην πρόσληψη μικροθρεπτικών συστατικών διερευνήθηκαν καθώς απαιτείται παγκόσμια στροφή προς πιο βιώσιμες δίαιτες για την προστασία του πλανήτη.
Ο FAO ορίζει τις βιώσιμες δίαιτες ως εκείνες με χαμηλή περιβαλλοντική επιβάρυνση που είναι πολιτισμικά αποδεκτές, προσιτές, διατροφικά επαρκείς και υγιεινές. Για όσους καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες κρέατος, η μετάβαση αυτή περιλαμβάνει τη μετάβαση προς πιο φυτικές δίαιτες.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο The American Journal of Clinical Nutrition, αξιολόγησε πώς οι διαιτητικές αλλαγές για τη μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων επηρέασαν την πρόσληψη επιλεγμένων μικροθρεπτικών συστατικών που προκαλούν ανησυχία για τη δημόσια υγεία.
Τα κρίσιμα μικροθρεπτικά συστατικά που εξετάστηκαν ήταν οι βιταμίνες Α, D και Β12, το φυλλικό οξύ, το ασβέστιο, ο σίδηρος, το ιώδιο και ο ψευδάργυρος. Καθώς τα τρόφιμα ζωικής προέλευσης είναι οι πιο βιοδιαθέσιμες πηγές βιταμινών Α, Β12, σιδήρου, ψευδαργύρου και ασβεστίου, η μελέτη έδειξε ότι οι πιο «φιλικές προς το περιβάλλον δίαιτες» που βασίζονται σε τρόφιμα φυτικής προέλευσης μπορεί να συνεπάγονται συμβιβασμούς στην επάρκεια των μικροθρεπτικών συστατικών.
Οι μελέτες που αναλύθηκαν εξέτασαν σε μεγάλο βαθμό την πρόσληψη κρέατος και τροφίμων ζωικής προέλευσης, τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των διαιτών και τις διατροφικές ανάγκες.
Πολλά αποτελέσματα υπέδειξαν ότι η πρόσληψη ψευδαργύρου, ασβεστίου, ιωδίου και βιταμινών Β12, Α και D θα μειωνόταν με μια διατροφική στροφή που βασίζεται σε τρόφιμα φυτικής προέλευσης για τη μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
Ο κίνδυνος ανεπαρκούς πρόσληψης ψευδαργύρου, ασβεστίου, βιταμινών Α, Β12 και D ήταν πιο πιθανό να αυξηθεί, επειδή αυτά τα μικροθρεπτικά συστατικά είναι λιγότερο άφθονα ή βιοδιαθέσιμα σε τρόφιμα φυτικής προέλευσης.
Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η χαμηλότερη πρόσληψη βασικών μικροθρεπτικών συστατικών είναι ένα πιθανό αποτέλεσμα των διατροφικών αλλαγών που προωθούν τη μείωση του κρέατος για τη μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
Είναι σαφές ότι πρέπει να λαμβάνονται περαιτέρω υπόψη οι ανθρώπινες διατροφικές ανάγκες και οι επιπτώσεις στην υγεία όταν προωθούνται περιβαλλοντικές πολιτικές που συνιστούν τη μείωση της κατανάλωσης κρέατος ως λύση για την προστασία του περιβάλλοντος.