Ευελιξία από τις ασφαλιστικές εταιρείες για τις πληρωμές

Σε ισχύ για δεκαέξι ημέρες μετά τη λήξη του συμβολαίου ασφάλισης αυτοκινήτου είναι η κάλυψη για την αστική ευθύνη έναντι τρίτου, παρέχοντας ουσιαστικά μια περίοδο χάριτος, η οποία διασφαλίζει τους ασφαλισμένους για όσο διάστημα οι τράπεζες παραμένουν κλειστές. Αν και με βάση τον νόμο, η εταιρεία υποχρεούται να καλύψει το θύμα του ατυχήματος, αλλά έχει το δικαίωμα να απαιτήσει το ποσό της αποζημίωσης από τον ασφαλισμένο, στην πράξη έχει συμφωνηθεί η περίοδος χάριτος να τηρηθεί με ευελιξία από την ασφαλιστική αγορά, δηλαδή να μην εγερθούν οι όποιες απαιτήσεις έναντι των ασφαλισμένων για τέτοιες περιπτώσεις.

 Με τον τρόπο αυτό, οι ασφαλιστικές εταιρείες επιδιώκουν να διαχειριστούν το κενό που δημιουργεί η τραπεζική αργία που ισχύει στη χώρα και η οποία έχει παγώσει, στην κυριολεξία, την ασφαλιστική αγορά. Εκτός από τα ασφάλιστρα του αυτοκινήτου, τα οποία –πέραν αυτών που πληρώνονται μέσω internet banking– δεν καταβάλλονται, σοβαρά προβλήματα αντιμετωπίζει και ένας μεγάλος αριθμός άλλων ασφαλιστικών εργασιών. Μεταξύ αυτών, η πληρωμή ασφαλιστηρίων συμβολαίων ζωής, οι πληρωμές των ασφαλιστών ή οι αποζημιώσεις προς τους ασφαλισμένους, μεγάλο μέρος των οποίων γίνεται μέσω επιταγής.

 Αυτό όχι γιατί η εταιρεία αρνείται να αποζημιώσει τον ασφαλισμένο, αλλά γιατί, ακόμη και αν εκδώσει την επιταγή, ο ασφαλισμένος δεν μπορεί να την εξοφλήσει στην τράπεζα. Στελέχη των εταιρειών σημειώνουν, από την πλευρά τους, ότι τόσο οι πληρωμές μέσω επιταγών όσο και οι πληρωμές μέσω web γίνονται κανονικά, αλλά αρκετοί πελάτες ή και συνεργάτες των εταιρειών προτιμούν τη μη καταβολή των οφειλών ή των αποζημιώσεων στους λογαριασμούς τους, φοβούμενοι τυχόν κούρεμα των καταθέσεων. Πρόκειται για περιπτώσεις όπου οι αποζημιώσεις αφορούν ένα σεβαστό ποσό, το οποίο προτιμούν να το «εμπιστευτούν» στην ασφαλιστική εταιρεία παρά να το δεσμεύσουν στην τράπεζα.

Αυτός είναι και ο λόγος που, παρά την κρίση ρευστότητας που ταλαιπωρεί τη χώρα, ελάχιστες είναι οι ρευστοποιήσεις ασφαλιστηρίων συμβολαίων ζωής, καθώς οι πελάτες προτιμούν να διατηρούν τα χρήματά τους σε ασφαλιστικά προϊόντα και όχι να τα ρευστοποιήσουν. Προβλήματα επίσης προκύπτουν σε όσους έχουν ασφαλιστήρια συμβόλαια, κυρίως επενδυτικού τύπου (unit linked), στα οποία οι κάτοχοί τους δεν μπορούν να κάνουν νέες καταβολές. 

Το γεγονός ότι τα προγράμματα αυτά επενδύουν σε αμοιβαία κεφάλαια, κυρίως εξωτερικού, θεωρείται εξαγωγή χρημάτων, και ως εκ τούτου δεν μπορεί να γίνει. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα επενδυτικά προϊόντα βρέθηκαν στο επίκεντρο του αγοραστικού ενδιαφέροντος όλο το 2015, καθώς αρκετοί ήταν εκείνοι που μετέφεραν χρήματα από λογαριασμούς σε τράπεζες σε unit linked ασφαλιστήρια συμβόλαια. Είναι χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος, οι πωλήσεις αυτών των προϊόντων ενισχύθηκαν κατά 73,6% κατά το πρώτο πεντάμηνο του έτους, αποτυπώνοντας την τάση της αγοράς για αναζήτηση ασφαλούς καταφυγίου των χρημάτων. Η ενίσχυση των επενδυτικών προγραμμάτων αυξάνει έμμεσα και τις πωλήσεις ασφαλιστικών προγραμμάτων, καθώς κάθε unit linked προϋποθέτει την καταβολή ενός μέρους σε ασφάλιση ζωής.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του πενταμήνου, τα ασφάλιστρα ζωής αυξήθηκαν κατά 4,7% και οι εργασίες διαμορφώθηκαν στα 519,4 εκατ. ευρώ, ενώ στα 192,9 εκατ. ευρώ διαμορφώθηκαν τα ασφάλιστρα.