Οι αρχικές εδαφοκλιματικές συνθήκες που ζούσε και ζει το φυτό της Ακτινιδιάς στην Νοτιοδυτική Κίνα

Τα άγρια είδη ακτινιδίου ζούσαν για χιλιάδες χρόνια ως αυτοφυή φυτά σε πεδιάδες, λόφους, δάση και βουνά στην Νοτιοδυτική Κίνα σε παραποτάμιες περιοχές του ποταμού Yang-Tsen, σε μια μεγάλη παραλλακτικότητα κλίματος από ψυχρά εύκρατα δάση έως τροπικές περιοχές.

Ήταν ή έρπον στο έδαφος σχηματίζοντας συμπαγής θάμνους ή αναρριχόμενα σε αιωνόβια δένδρα, φθάνοντας πολλές φορές τα 10 μέτρα σε ύψος. (Φωτογραφία 1.5)

Το ακτινίδιο ζούσε έτσι σε ένα περιβάλλον υψηλής σχετικής υγρασίας άνω του 85% (χωρίς να αναγκάζεται το φυτό να κάνει  έτσι έντονη διαπνοή), ημισκιαζόμενο προφυλασσόμενο δηλαδή από την έντονη ηλιακή ακτινοβολία στην οποία έχει ευαισθησία και προστατευμένο από τους ανέμους οι οποίοι προκαλούν θραύση των νεαρών βλαστών και επίσης αναγκάζουν το φυτό να διαπνέει έντονα γεγονός που το οδηγεί σε υδατική καταπόνηση.

Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε το κλίμα στο οποίο ζούσε το ακτινίδιο ως ηπειρωτικό, μιας και εκτός των άλλων χαρακτηριστικών, το καλοκαίρι η μέση θερμοκρασία κυμαινόταν 27-30^ΟC με συχνές και σωστά κατανεμημένες βροχές, ενώ η θερμοκρασία τον χειμώνα κυμαινόταν από 0-10^ΟC, χωρίς να υπάρχουν παγετοί την άνοιξη και το φθινόπωρο.

Το δε έδαφος ήταν μεσαίο, γόνιμο, στραγγερό με μεγάλη δηλαδή περιεκτικότητα σε μακροπόρους, όπου επιτύγχανε την ιδανική στράγγιση η οποία κάλυπτε τις μεγάλες και παράλληλες απαιτήσεις της ρίζας του φυτού σε οξυγόνο και νερό.

Όπως καταλαβαίνουμε, οι συνθήκες οι οποίες ευνοούν την καλλιέργεια και οι οποίες είναι καταγεγραμμένες στο γενετικό του υλικό (DNA), ήταν κοντά στις εδαφοκλιματικές συνθήκες της Ελλάδος πριν 50 χρόνια, όταν πρωτοφυτεύτηκε το φυτό στη χώρα μας με επιτυχία. Τώρα όμως οι συνθήκες αυτές έχουν αλλάξει άρδην…

ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΟ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΑΥΤΗ.

ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΟΦΕΙΛΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ “ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ” ΑΛΛΑΓΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ “ΔΟΜΗΣ” ΤΩΝ ΕΔΑΦΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΟΓΙΣΤΗ ΕΝΤΑΤΙΚΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΧΝΑ “ΠΑΤΗΜΑΤΑ” (ΠΕΡΑΣΜΑΤΑ)ΜΕΤΟΥΣ ΓΕΩΡΓΙΚΟΥΣ ΕΛΚΥΣΤΗΡΕΣ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΚΤΗΜΑΤΩΝ.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΜΠΟΝΙΔΗΣ